Assidiyalar sinfi. Biologik xususiyatlari: yakka va koloniya bo’lib yashovchi, o’troq va erkin suzuvchi turlari. Assidiyaning tuzilishi, ko’payishi va rivojlanishi: jinsiy va jinssiz ko’payish, lichinkaning tuzilishi va rivojlanish davrlari
Yuklangan vaqt
2025-01-01
Yuklab olishlar soni
1
Sahifalar soni
6
Faytl hajmi
278,4 KB
Assidiyalar sinfi. Biologik xususiyatlari: yakka va koloniya bo’lib
yashovchi, o’troq va erkin suzuvchi turlari. Assidiyaning tuzilishi, ko’payishi
va rivojlanishi: jinsiy va jinssiz ko’payish, lichinkaning tuzilishi va rivojlanish
davrlari. Boshxordalilar sinfi. Kelib chiqishi. Lansetnikning tuzilishi va
biologiyasi.
R E J A
1. Assidiyalar sinfi. Biologik xususiyatlari: yakka va koloniya bo’lib yashovchi,
o’troq va erkin suzuvchi turlari.
2. Boshxordalilar sinfi. Kelib chiqishi.
3. Boshqutisizlar kenja tipi,lansetnilar sinfi.
4. Lansetnikning tuzilishi, kopayishi va rivojlanishi.
Bosh suyaksizlar kenja tipi Acrania
Bosh suyaksizlar xordalilar tipining hamma belgilarini umrbod o’zida ifoda
etgan, dengizlarda yashaydigan hayvonlar bo’lib turlari uncha ko’p emas. Bosh
suyaksizlar tuzilishini ularning tipik vakillari xisoblangan lanttsetnik Branciostoma
lanceolatum misolida ko’rib chiqamiz. Lichiaka xordalilar - okean va dengizlarda
tarqalgan tuban xordalilar. 1100 ga yaqin turi ma’lum. Kenja tipga assidiyalar va
appendikulariyalar sinfi kiradi. Lichinkaxordalilarning asosiy qismi (1000 turi)
assidiyalar sinfiga mansub. Assidiyalar suv ostida yopishib yashaydi. Ko’pchiJilc
turlari-yakka, ayrim turlari-koloniya bo’lib hayot kechiradi.
Tashqi ko’rinishi. Lantsetnik tipik xordali hayvon bo’lib gavdasi ilonsimon
shaklda yon tomondan qisilgan. Uzunligi 5-8 sm bo’ladi. Orqa tomonida toq orqa
suzgich qanoti, dumida keng dum suzgich qanoti bor. Gavdasining oldingi uchida
pastga qarab turgan paypaslagichlar bilan o’ralgan og’iz oldi teshigi joylashgan.
Gavdasining pastki qismida ikki yon tomoniga o’rnashgan metaplevral burma
bor. Bu burmalar atrial teshik atrofida o’zaro qo’shiladi.
Teri qoplagichlari: Hamma xordalilar singari lantsentnikning terisi ham ikki
qismdan tashqi epidermisdan va ichki chin teridan iborat. Lekin lantsetnikning
epidyermisi bir qavatliligi bilan farq qiladi. Chin terisi yopishqoq to’qimadan
tuzilgan. Muskul sistemasi. Butun gavda bo’ylab qator-qator o’rnashgan muskul
segmentlaridan-miomyerlardan hosil bo’lgan. Miomyerlar bir-biridan biriktiruvchi
to’qima pardalari-mioseptalar bilan ajraladi. Skeleti. Asosan xordadan tashkil
topgan. Xorda butun gavda bo’ylab joylashadi. Xordani va uning ustida joylashgan
Nerv nayini biriktiruvchi to’qimali parda o’rab turadi. Markaziy Nerv sistemasi
sodda tuzilgan bo’lib, nay shakliga ega va xorda ustida joylashadi. Nerv nayining
oldingi qismi kengayib, bu qism umurtqalilarning bosh miya qorinchasiga
o’xshatiladi. Nerv nayining yuzasi bo’ylab Gesse ko’zchalari joylashadi. Bular
yorug’likning sezuvchi xujayralar xisoblanadi. Nerv nayidan juft-juft bo’lib xarakat
va sezuvchi orqa hamda qorin Nervlari chiqadi. Lantsetniklarning orqa va qorin
Nervlari o’zaro bog’lanmagan. Sezuv organlari juda sodda. Yorug’lik ta’sirotlarini
Gesse ko’zchalari qabul qiladi. Og’iz oldi paypaslagichlari xis-tuyg’u funktsiyasini
bajaradi. Ovqat hazm qilish va nafas olish organlari ancha sodda. Ichak nayi
paypaslagichlar bilan o’ralgan og’iz oldi teshigidan boshlanadi. Uning tagida og’iz
joylashgan bo’lib, u halqumga ochiladi. Halqumning usti va tagi bo’ylab kiprikli
epiteliyli ariqchalar joylashadi. Pastki ariqcha yoki endostilning kiprikchalarini
xarakati bilan halqumga tushgan ovqat zarrachalari, avvaliga oldinga qarab, keyin
halqumning ustki ariqchasi bilan ichakka boradi. Endostil umurtqali hayvonlarda
ichki sekretsiya bezlarining qalqonsimon beziga aylanadi. Ichak kanali halqumdan
to anal teshigigacha davom etadi. Oshqozon shakllanmagan. Ichak kanalining
oldingi qismidan umurtqali hayvonlarning jigariga gomolog bo’lgan jigar o’simtasi
chiqadi. Halqumi katta va uning devorida qiya o’rnashgan bir nechta jabra yoriqlari
joylashadi. Bu yoriqlar bevosita tashqariga ochilmasdan jabra oldi (atrial) bo’shliqqa
ochiladi. Atrial bo’shliq embrionda qorinning o’rta qismida ikkita yon teri
burmalarining qo’shilishidan hosil bo’ladi. Suv halqumdan jabra yoriqlari orqali
atrial bo’shliqqa tushadi va u yerdan atriopor orqali gavdaning qorin tomonidan
tashqariga chiqariladi.
Qon aylanish sistemasi. Umurtqali hayvonlardagidek tutash bo’ladi, lekin
yuragi yo’qligi bilan ulardan farq qiladi.
Arterial sistemasi halqum ostida joylashgan qorin aortasidan boshlanadi. Qorin
aortasidan oldinga qarab bir talay juft jabra arterialari chiqadi, bularda venoz qon
bo’ladi. Jabralarda venoz qon suvda yerigan kislorodga to’yinadi. Kislorodga
to’yingan arterial qon jabralardan olib ketuvchi arteriallar orqali juft orqa aorta
ildizlariga to’planadi. Orqa aorta ildizlarining oldingi qismidan boshni toza qon bilan
ta’minlaydigan bittadan uyqu arterialari chiqadi. Halqumning keyingi qismida aorta
ildizlari qo’shilib orqa aortani hosil qiladi. Bu aorta xorda ostiga joylashgan bo’lib,
hayvon gavdasining oxirgi uchiga qadar davom etadi va yo’l-yo’lakay xar xil
organlarga shoxchalar chiqaradi.
Venoz sistemasi. Gavdaning keyingi qismidan venoz qon keyingi juft kordinal
venalarga, bosh tomonidan oldingi juft kordinal venalarga to’planadi. Bu venalar
keyindan oldingi, oldinidan keyingi tomonlarga qarab oqadi va halqumning orqasida
o’zaro qo’shilib, kyuv’e yo’llari hosil qiladi. Kyuve yo’llari vena sinusiga quyiladi.
Ichki organlardan venoz qon ichak osti venasiga quyiladi. Bu vena jigar o’simtasiga
borib, kapilyarlarga bo’linadi, ya’ni jigar qopqa sistemasini hosil qiladi. Jigardan qon
jigar venasi nomi bilan chiqib vena sinusiga quyiladi. Vena sinusidan qon qorin
aortasiga o’tadi.
Ayirish sistemasi. Halqumning ustiga o’rnashgan ko’p sonli (90) juft
nefridiylardan iborat. Ular bir qancha teshiklar (nefrostoma) orqali jabra oldi
bo’shlig’iga ochiladi. Umuman lantsetniklar nefridiylari halqali chuvalchanglarning
nefridiylariga juda o’xshash bo’ladi.
Ko’payish organlari. Segmentlar tipida joylashgan bir nechta jinsiy bezlardan
iborat.
Urg’ochilarining
tuxumdoni
va
yerkaklarining
urug’doni
gavda
bo’shlig’ining jabra yoriqlarida joylashadi. Jinsiy xujayralar atreal bo’shliqqa
tushadi, u yerda atriopor orqali tashqariga chiqariladi.
Lantsetnikning
embrional
rivojlanishini
birinchi
marta
rus
olimi
A.O.Kovalevskiy o’rgangan va bu masala avvalo shu bilan qiziqarliki,
lantsetnikning rivojlanishi boshqa xordali hayvonlarning embrional rivojlanishining
soddalashgan sxemasidir.
Lantsetnikning urug’lanishi tashqi bo’lib, bu protses suv tagida, odatda
kechqurun yuz byeradi. Urug’langan tuxum xujayra (zigota) ancha kichik (diametri
0,1 mm) sariq moddasi kam bo’lganligi sababli to’liq va teng yo’l bilan bo’linadi.
Natijada sharsimon tipik blastula hosil bo’ladi. Keyinchalik blastulaning pastki
qutbidagi katta xujayralar ichkariga blastotselga botib kiradi va shu tariqa tipik
invaginatsion yo’l bilan gastrula yuzaga keladi. So’ngra gastrula bo’yiga cho’ziladi
va gastropor degan teshik orqali tashqi muhit bilan tutashadi. Gastrulaning ichida esa
gastrotsel degan bo’shliq hosil bo’ladi. Gastrula shu paytda ikki qavatdan-tashqi
ektodyerma va ichki entodyerma qavatlaridan tashkil topgan bo’ladi. Ektodyerma
gastroporga qadar, orqa tomonining bor bo’yiga botib kirib Nerv plastinkasini hosil
qiladi. Nerv plastinkasining chetlari yuqoriga ko’tarilib chiqadi va bir-biri bilan
qo’shilib, Nerv nayiga aylanadi. Nerv nayi ancha vaqt oldingi tomonda tashqi muhit
bilan nevropor orqali keyingi qismi Nerv-ichak kanali orqali gastrula bo’shlig’i ya’ni
birlamchi ichak bilan tutashib turadi. Keyinchalik Nerv-ichak kanali umuman
yo’qolib ketadi. Nevroporning o’rnida xidlov chuqurchasi hosil bo’ladi.
Qumga ko’milib yashaydigan lantsetnik.
Markaziy Nerv sistemasining rivojlanishi bilan bir vaqtda entodyerma ham
diffyerentsiyalashib boradi. Birlamchi ichakning ustki tomoni bo’rtib chiqib,
xordaga aylanadi. So’ngra xordaning ikki yonida yotgan ichak burmalari ichakdan
ajralib, bir qator tsellomik xaltachalarga aylanadi. Bu xaltachalar devori
mezodyermadan ichidagi bo’shlig’i esa tsellomdan iborat. Xar bir tsellomik xaltacha
ustki-somit va pastki yonbosh plastinkalari degan ikkita bo’limlarga ajraladi.
Somitlardan miomyer deb ataladigan muskul segmentlari miotomlar va chin teri
hosil bo’ladi. Yonbosh plastinkalardan esa qorin plastinkasining varaqlari, yonbosh
plastinkalarning oralaridagi plastinkalarning bo’shliqlaridan tsellom hosil bo’ladi.
Nixoyat, gavda oldingi uchining devori o’pirilib og’iz teshigi hosil bo’ladi. Natijada
lichinka hosil bo’ladi. Lichinkalik davri 3 oyga davom etadi. Lichinka dastlab suvda
suzib yuradi. Keyinchalik u suvning tagiga tushadi. Lichinkaning og’zi jabra
yoriqlari ilk davrida assimetrik bo’ladi, jabra yoriqlari kam bo’ladi, atrial bo’shlig’i
bo’lmaydi. Keyinchalik og’zi va jabralari o’z o’rnini egallaydi, jabra yoriqlari soni
oshadi, atrial bo’shliq va metalplevral burmalar hosil bo’lib, lichinka lantsetnikka
aylanadi. Shunday qilib lantsetnikda umurtqasiz hayvonlardagi singari ayrish va
ko’payish organlari orasida xech qanday bog’lanish yo’q. Lantsetnik asosan
Atlantik, tinch va xind okeanlarining mo’’tadil va issiq dengizlarida tarqalgan. Ular
Qora va Yapon dengizlarida ham yashaydi. Suvning tempyeraturasi 17-30 S.
sho’rligi 20-30% bo’lganda lantsetniklar o’zlarini yaxshi xis qiladi. Asosan diatom
o’simliklari va ba’zi xollarda zooplankton bilan oziqlanadi. Lantsetniklar may
oyining oxiri va avgust oylarining boshlarida ko’payadi. Janubiy sharkiy Osiyo
qirg’oqlarining ba’zi yerlarida lantsetniklar ozuqa sifatida ishlatiladi. Lantsetniklar
anatomik tuzilishi bilan umurtqali hayvonlarga o’xshash bo’ladi.
Xordalilarning kelib chiqishi. Lansetniklar tuban xordalilarga mansub. Ular bir
tomondan umurtqasiz hayvonlarga (ayirish organlarining tuzilishi va funksiyasi),
ikkinchi tomondan tipik xordali hayvonlarga (xorda, nerv nayi va halqum devoridagi
nafas olish yoriqlarining bo’lishi) xos xususiyatlarni o’zida mujassamlashtirgan.
Lekin hozirgi lansetniklar xordalilarning bevosita ajdodi bo’lolmaydi. Ko’pchilik
olimlarning fikricha xordalilar lansetnikka o’xshash bo’lgan qadimgi tuban
xordalilardan kelib chiqqan. Lansetniklarni xordalilar bilan umurtqasiz hayvonlar
o’rtasida tura-digan oraliq formalar ekanligini birinchi marta atoqli rus embriologi
A.O. Kovalevskiy aniqlagan.
Mustahkamlash uchun savollar.
1. Xordalilar tipiga hos hususiyatlarni ayting.
2. Lansetnikning yashash muhiti va tashqi tuzilishini tushuntiring.
3. Lansetnikning qon aylanish va ayrish sistemasi qanday tuzilgan?
4. Lansetnik qanday ko’payadi?
5. Lansetnik umurtqalilardan qaysi belgisi bilan farq qiladi?
6. Lansetnikning o’rganish qanday ahamiyatga ega bo’ldi?
7.Assidiyaning hazm qilish va qon aylanish sistemasini tushuntiring.
8.Assidiya lichinkasining qaysi organlari voyaga yetish davrida regressiv
o’zgarishga uchraydi?
Glossariy
1. Gesse ko’zchalar - lansetnikda yorug’lik ta’sirotlarini qabul qiluvchi sezgi
organi.
2. Miomyer- (muskul sistemasi) butun gavda bo’ylab qator-qator o’rnashgan
muskul segmentlari.
3. Kyuv’e yo’llari- ( lansetnik venoz sistemasida) venalar keyindan oldingi,
oldinidan keyingi tomonlarga qarab oqadi va halqumning orqasida o’zaro
qo’shilishidan hosil bo’ladi.
4. Nefrostoma- bu nefridiyalarning (ayirish organi) jabra oldi bo’shlig’iga ochilish
yo’llari (teshikchalari).
5. Atriopor- bu arterial bo’shliqqa tushgan jinsiy hujayralarnitashqi muhitga
chiqarish yo’li