Geografiya ta’limida bilim, ko’nikma va malakalar va ularga qo’yiladigan talablar

Yuklangan vaqt

2024-12-30

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

7

Faytl hajmi

29,1 KB


 
 
 
 
 
 
Geografiya ta’limida bilim, ko’nikma va malakalar va ularga qo’yiladigan 
talablar 
 
Umumiy o’rta ta’lim maktablarida geografiyani o’qitishning asosiy maqsadi 
o’quvchilarda DTS bilan me’yorlangan bilim, ko’nikma va malakalarni 
shakllantirish sanaladi. 
SHu sababli, geografiya o’qitish metodikasining asosiy muammolaridan biri 
o’quvchilarda ta’lim mazmunining asosiy tarkibiy qismi bo’lgan bilim, ko’nikma va 
malakalarni shakllantirish masalasi hisoblanadi va mazkur masala juda ko’p 
geograf-metodistlar tomonidan tadqiq etilgan. 
O’quvchilarda bilimlarni shakllantirish uchun, avvalo uning ta’rifini bilib olish 
zarur. 
Bilim - narsa va hodisalarning muhim belgi va xususiyatlari, jarayonlar va 
ular 
o’rtasidagi 
bog’lanishlar 
to’g’risida 
fan 
tomonidan 
aniqlangan 
tushunchalardan tarkib topadi. 
Demak, bilim - tushunchalar tizimidan iborat bo’lib, tushunchalarni 
shakllantirish muammosi yetakchi o’ringa chiqadi. 
Geografik tushunchalarni shakllantirish va rivojlantirish geografik ta’lim va 
tarbiyaning harakatlantiruvchi kuchi, o’quv materiali mazmunining asosiy birligi 
sanaladi. 
Tushuncha - narsa va hodisalarning umumiy belgilarini aks ettiruvchi fikr. 
Tushunchalar mohiyati jihatidan aniq va mavhum tushunchalarga ajratiladi. 
Bir butun narsaga aloqador tushuncha aniq tushuncha deyiladi. Masalan, 
Yevrosiyo, Afrika, Appalachi, musson, bosim va h.k. 
Moddiy borliqdagi narsalarni ajratib olingan ba’zi xususiyat sifat va 
xolatlarga, shuningdek narsalar o’rtasidagi ichki munosabatlarga, qonuniyatlarga 
qaratilgan tushunchalar mavhum (abstrakt) tushunchalar deb atala di. Masalan, 
kenglik, uzunlik, balandlik, tog’lik, ixtisoslik, bozor va h.k.
Geografiya ta’limida bilim, ko’nikma va malakalar va ularga qo’yiladigan talablar Umumiy o’rta ta’lim maktablarida geografiyani o’qitishning asosiy maqsadi o’quvchilarda DTS bilan me’yorlangan bilim, ko’nikma va malakalarni shakllantirish sanaladi. SHu sababli, geografiya o’qitish metodikasining asosiy muammolaridan biri o’quvchilarda ta’lim mazmunining asosiy tarkibiy qismi bo’lgan bilim, ko’nikma va malakalarni shakllantirish masalasi hisoblanadi va mazkur masala juda ko’p geograf-metodistlar tomonidan tadqiq etilgan. O’quvchilarda bilimlarni shakllantirish uchun, avvalo uning ta’rifini bilib olish zarur. Bilim - narsa va hodisalarning muhim belgi va xususiyatlari, jarayonlar va ular o’rtasidagi bog’lanishlar to’g’risida fan tomonidan aniqlangan tushunchalardan tarkib topadi. Demak, bilim - tushunchalar tizimidan iborat bo’lib, tushunchalarni shakllantirish muammosi yetakchi o’ringa chiqadi. Geografik tushunchalarni shakllantirish va rivojlantirish geografik ta’lim va tarbiyaning harakatlantiruvchi kuchi, o’quv materiali mazmunining asosiy birligi sanaladi. Tushuncha - narsa va hodisalarning umumiy belgilarini aks ettiruvchi fikr. Tushunchalar mohiyati jihatidan aniq va mavhum tushunchalarga ajratiladi. Bir butun narsaga aloqador tushuncha aniq tushuncha deyiladi. Masalan, Yevrosiyo, Afrika, Appalachi, musson, bosim va h.k. Moddiy borliqdagi narsalarni ajratib olingan ba’zi xususiyat sifat va xolatlarga, shuningdek narsalar o’rtasidagi ichki munosabatlarga, qonuniyatlarga qaratilgan tushunchalar mavhum (abstrakt) tushunchalar deb atala di. Masalan, kenglik, uzunlik, balandlik, tog’lik, ixtisoslik, bozor va h.k.
 
 
Tushunchalarni egallash uning negizida yangi tushunchalarni egallash uchun 
asos bo’lib xizmat qiladi va tushunchalar o’rtasida to’g’ri aloqadorlik o’rnatishni 
ta’minlaydi. 
Tushunchani egallash deganda: uning mazmuni hamda u bilan bog’liq 
bo’lgan tasavvurlarni egallash tushuniladi. Geografiya kursidagi har bir tushuncha 
oquvchilar ongida turli metodlar, yo’llar bilan shakllantiriladi. Buni har bir narsa, 
voqea, hodisa mazmuni belgilaydi. 
Geografik tushunchalarni egallashning eng asisiy tomoni shundaki, ularga 
ta’rif bermay turib ularni egallab bo’lmaydi. Geografik tushunmchalar induktiv va 
deduktiv yo’llar bilan  
Yuqoridagilarga erishish uchun o’quvchilarda bilish faoliyatini tashkil etish 
zarur. O’quvchilarning bu faoliyatini tabiiy geografik va iqtisodiy geografik bilim 
manbalariga, juladan, geografik xarita, ststistik ma’lumotlar, kuzatish va tajriba 
natijalariga tayanmasdan tashkil etib bo’lmaydi. Geogarfik tushunchalarni 
egallashdagi ikkinchi muhim xususiyat ilmiy tushunchalarning bir-biri bilan 
bog’lanib tizim hosil qilganlidadir. Masalan, maktab tabiiy geografiya kurslari Yer 
tabiatiga. Geografik qobiqlar tarkibi va rivojlanishiga oid bo’lgan yagona bilimlar 
tizimiga ega. Shu tufayli ham tabiiy geografik tushunchalar mantiqan va geografik 
mazmun jihatdan bir-biri bilan bog’liq. Bunga misol tariqasida “tabiiy hududiy 
kompleka”, “geografik qobiq”, “tabiat komponentlari” va boshqalarni keltirish 
mumkin. Geografik tushunchalarni shakllantirish uzoq muddat talab qilinadigan 
jarayon bo’lib, bir necha kurs davomida o’rganiladi. Masalan, ekologiya 
tushunchasini shakllantirish. U quyi sinflardan boshlanib, yuqori sinfgacha davom 
etadi. Geografik tushunchalarni shakllantirish jarayoni boshqarilish xususiyatiga 
ega bo’lib, uni o’qitivchi amalga oshiradi. O’qituvchi darslik va darsliklar asosida 
tushunchalarni ajratadi, ularni egallash, mustahkamlash va amalda qo’llash 
bosqichlarini belgilaydi, hamda o’quvchilarni tushuncha mazmuniniqanday 
egallash zarurligini ta’minlaydi. Geografik tushunchalar ta’lim jarayonida sekin 
asta rivojlanadi. Darsda shu narsaga e’tibor berish kerakki, umumiy 
tushunchalarni shakllantirish yakka tushunchalarga tayanmasdan amalga 
oshmaydi. Masalan, O’zbekiston relyefi tushunchasi shu paytda yaxshi 
shakllantirilishi mumkinki, qachonki o’quvchilarda relyef va relyef hosil qiluvchi
Tushunchalarni egallash uning negizida yangi tushunchalarni egallash uchun asos bo’lib xizmat qiladi va tushunchalar o’rtasida to’g’ri aloqadorlik o’rnatishni ta’minlaydi. Tushunchani egallash deganda: uning mazmuni hamda u bilan bog’liq bo’lgan tasavvurlarni egallash tushuniladi. Geografiya kursidagi har bir tushuncha oquvchilar ongida turli metodlar, yo’llar bilan shakllantiriladi. Buni har bir narsa, voqea, hodisa mazmuni belgilaydi. Geografik tushunchalarni egallashning eng asisiy tomoni shundaki, ularga ta’rif bermay turib ularni egallab bo’lmaydi. Geografik tushunmchalar induktiv va deduktiv yo’llar bilan Yuqoridagilarga erishish uchun o’quvchilarda bilish faoliyatini tashkil etish zarur. O’quvchilarning bu faoliyatini tabiiy geografik va iqtisodiy geografik bilim manbalariga, juladan, geografik xarita, ststistik ma’lumotlar, kuzatish va tajriba natijalariga tayanmasdan tashkil etib bo’lmaydi. Geogarfik tushunchalarni egallashdagi ikkinchi muhim xususiyat ilmiy tushunchalarning bir-biri bilan bog’lanib tizim hosil qilganlidadir. Masalan, maktab tabiiy geografiya kurslari Yer tabiatiga. Geografik qobiqlar tarkibi va rivojlanishiga oid bo’lgan yagona bilimlar tizimiga ega. Shu tufayli ham tabiiy geografik tushunchalar mantiqan va geografik mazmun jihatdan bir-biri bilan bog’liq. Bunga misol tariqasida “tabiiy hududiy kompleka”, “geografik qobiq”, “tabiat komponentlari” va boshqalarni keltirish mumkin. Geografik tushunchalarni shakllantirish uzoq muddat talab qilinadigan jarayon bo’lib, bir necha kurs davomida o’rganiladi. Masalan, ekologiya tushunchasini shakllantirish. U quyi sinflardan boshlanib, yuqori sinfgacha davom etadi. Geografik tushunchalarni shakllantirish jarayoni boshqarilish xususiyatiga ega bo’lib, uni o’qitivchi amalga oshiradi. O’qituvchi darslik va darsliklar asosida tushunchalarni ajratadi, ularni egallash, mustahkamlash va amalda qo’llash bosqichlarini belgilaydi, hamda o’quvchilarni tushuncha mazmuniniqanday egallash zarurligini ta’minlaydi. Geografik tushunchalar ta’lim jarayonida sekin asta rivojlanadi. Darsda shu narsaga e’tibor berish kerakki, umumiy tushunchalarni shakllantirish yakka tushunchalarga tayanmasdan amalga oshmaydi. Masalan, O’zbekiston relyefi tushunchasi shu paytda yaxshi shakllantirilishi mumkinki, qachonki o’quvchilarda relyef va relyef hosil qiluvchi
 
 
omillar haqida tushunchalar mavjud bo’lsa. Quyida O’rta Osiyo tabiati 
tushunchasini shakllantirish jarayonini misol tariqasida keltiramiz. Tahlil va 
abstrakt (mavhum) dan foydalanib, o’quvchilar hayolan O’rta Osiyoni qicmlarga 
bo’ladilar. O’rta Osiyoning tog’li qismi va ularning elementlarini (relyefi, iqlimi) 
bilan tanishish o’quvchilarni O/rta Osiyoning tabiati komponentlari aloqadorligini 
bilib olishga yordam beradi. O’rta Osiyo relyefi, iqlimi, o’simliklari va boshqa 
komponentlarini boshqa xududlar bilan qiyoslash orqali ularning o’ziga xos 
bo’lgan umumiy xususiyatlarini ajratadilar. Keyinchalik esa deduktiv yo’l bilan 
tabiat komponentlari haqidagi umumiy tushunchalarga tayanib ular o’rtasidagi 
aloqadorlik va bog’liqlikni ajratadilar. O’rta Osiyo tabiatini boshqa hududlar 
tabiati bilan taqqoslash orqali O’rta Osiyo tabiat kompleksi degan to’liq 
tushunchani egallaydilar. 
Geografik obyektlarni ko’rgazmali qurollarsiz va xaritasiz o’rganish ularga xos 
bo’lgan belgilarni ajratishni birmuncha qiyinlashtiradi. Xarita va ko’rgazmali 
qurollar o’rganilayotgan obyektga doir muhim belgilarni o’zida mujassamlashtirgan 
bo’lishi kerak. Yakka tushunchalarni shakllantirish uchun o’quvchilar hayolan shu 
obyektni xarita bilan bog’lay olish kerak. Shu tufayli ham xarita yakka 
tushunchalarni shakllantiruvchi asosiy manbadir. Faqat xarita orqaligina istalgan 
geografik obyektning geografik o’rniga xos bo’lgan belgilarni ajratish va shu 
hududning ichki xususiyatlarini ajratish imkoniyatlari tug’uladi. 
Taqqoslash geografik tushunchalarni shakllantirishda katta ahamiyatga ega. 
O’quvchilar o’zlariga tanish obyektlarni o’rganilayotgan obyektlar bilan taqqoslash 
orqali ularga xos bo’lgan belgi va xususiyatlarni bilib oladilar. Masalan, Amedaryo 
va Sirdaryoni taqqoslashda har ikkala daryoning shumolga oqishini, uzunligi deyarli 
tengligini, ularni baland tog’lardan boshlanishini, to’yinishini hamda deyarli bir xil 
ekanligini aniqlaydilar. Obyektlar komponentlarini oddiy qiyoslash orqali o’qituchi 
murakkabroq taqqoslashga o’tadi. Masalan, nima uchn ularning shimolga tomon 
oqishi sabablarini, irmoqlari, Amudaryo suvining nima sababdan Sirdaryoga 
nisbatan loyqa ekanligini kabi ko’plab xususiyatlarini ajratadilar. Tushuncha 
quyidagi xollarda o’quvchilar tomonidan egallangan hisoblanadi: 
1. O’quvchi tushunchaga ta’rif bera olsa (agar u umumiy tushuncha bo’lsa). 
2. Tushuncha mazmuniga xos bo’lgan belgilarni ajrata olsa, tushuncha
omillar haqida tushunchalar mavjud bo’lsa. Quyida O’rta Osiyo tabiati tushunchasini shakllantirish jarayonini misol tariqasida keltiramiz. Tahlil va abstrakt (mavhum) dan foydalanib, o’quvchilar hayolan O’rta Osiyoni qicmlarga bo’ladilar. O’rta Osiyoning tog’li qismi va ularning elementlarini (relyefi, iqlimi) bilan tanishish o’quvchilarni O/rta Osiyoning tabiati komponentlari aloqadorligini bilib olishga yordam beradi. O’rta Osiyo relyefi, iqlimi, o’simliklari va boshqa komponentlarini boshqa xududlar bilan qiyoslash orqali ularning o’ziga xos bo’lgan umumiy xususiyatlarini ajratadilar. Keyinchalik esa deduktiv yo’l bilan tabiat komponentlari haqidagi umumiy tushunchalarga tayanib ular o’rtasidagi aloqadorlik va bog’liqlikni ajratadilar. O’rta Osiyo tabiatini boshqa hududlar tabiati bilan taqqoslash orqali O’rta Osiyo tabiat kompleksi degan to’liq tushunchani egallaydilar. Geografik obyektlarni ko’rgazmali qurollarsiz va xaritasiz o’rganish ularga xos bo’lgan belgilarni ajratishni birmuncha qiyinlashtiradi. Xarita va ko’rgazmali qurollar o’rganilayotgan obyektga doir muhim belgilarni o’zida mujassamlashtirgan bo’lishi kerak. Yakka tushunchalarni shakllantirish uchun o’quvchilar hayolan shu obyektni xarita bilan bog’lay olish kerak. Shu tufayli ham xarita yakka tushunchalarni shakllantiruvchi asosiy manbadir. Faqat xarita orqaligina istalgan geografik obyektning geografik o’rniga xos bo’lgan belgilarni ajratish va shu hududning ichki xususiyatlarini ajratish imkoniyatlari tug’uladi. Taqqoslash geografik tushunchalarni shakllantirishda katta ahamiyatga ega. O’quvchilar o’zlariga tanish obyektlarni o’rganilayotgan obyektlar bilan taqqoslash orqali ularga xos bo’lgan belgi va xususiyatlarni bilib oladilar. Masalan, Amedaryo va Sirdaryoni taqqoslashda har ikkala daryoning shumolga oqishini, uzunligi deyarli tengligini, ularni baland tog’lardan boshlanishini, to’yinishini hamda deyarli bir xil ekanligini aniqlaydilar. Obyektlar komponentlarini oddiy qiyoslash orqali o’qituchi murakkabroq taqqoslashga o’tadi. Masalan, nima uchn ularning shimolga tomon oqishi sabablarini, irmoqlari, Amudaryo suvining nima sababdan Sirdaryoga nisbatan loyqa ekanligini kabi ko’plab xususiyatlarini ajratadilar. Tushuncha quyidagi xollarda o’quvchilar tomonidan egallangan hisoblanadi: 1. O’quvchi tushunchaga ta’rif bera olsa (agar u umumiy tushuncha bo’lsa). 2. Tushuncha mazmuniga xos bo’lgan belgilarni ajrata olsa, tushuncha
 
 
belgilari o’rtasidagi aloqadorlik va bog’liqlikni farqlay olsa. 
3. O’rganilayotgan geografik obyekt yoki hodisa haqida o’quvchi obrazli 
tasavvurga ega bo’lsa. 
4. O’quv vazifalarini bajaraishda tushunchani mustaqil qo’llay olsa. 
Tushunchaning muvoffaqiyatli o’zlashtirilishi uchun o’quvchilar e’tiborini 
tushuncha belgilarini tahlil qilishga qaratishi kerak. Ishning bunday tashkil qilinishi 
o’quvchilarni obyekt va hodisalardagi eng muhim va ikkinchi darajali belgilarni 
ajratishlari, ularni taqqoslashga va guruhlashga o’rgatadi. Bunda ekskursiyalar, 
joyda amaliy ishlar uyushtirish katta rol o’ynaydi. O’quvchilarni umumiy 
tushunchalarni mustaqil qo’llay olishi uchu reprodektiv metod va ijodiy hamda 
muammoli topshiriqlarni (qisman o’zgaruvchan va tadqiqot metodlari) bajarishga 
o’rgatish kerak. 
Geografiyani o’qitishda bilimlarni amalda qo’llash o’ziga xos xususiyatlarga 
ega. Bu quyidagi yo’nalishlarda bo’lishi mumkin: 
1. Amaliy topshiriqlarni, masalan, yer osti suvlarining harakatini, chiqurligini 
aniqlash, daryoning suv sarfi, o’rtacha chuqurligini aniqlash va boshqalar. 
2. Geografik bilimlarni tabiat xodisalari va voqealarini tushuntirishda (yil 
fasllarining almashinishi yoki siyosiy xaritalarni o’zgarishi) ishlatish mumkin. 
3. Bilimlarni qo’llash avval o’zlashtirgan bilimlarni va yangi bilimlarni 
egallash jarayonida ham ishlatish mumkin. Iqtisodiy geografik tushunchalarni 
shakllantirish ham o’ziga xos bo’lib, odatda u uchta bo’g’indan iborat bo’ladi. 
a) Kirish. O’quvchilar bu bo’g’inda dastlab mamlakat yoki hududning boshqa 
mamlakatlar va hududlar o’rtasida tutgan o’rni, maydoni va aholisi, tabiiy boyliklari, 
mehnat resurslari bilan ta’minlanish, xalq xo’jaligidagi ixtisoslik tarmoqlarining 
tutgan o’rniga oid ma’lumorlar bilan tanishadilar. 
b) Mamlakat yoki hududning iqtisodiy geografik ta’rifiga ega bo’lgan 
xususiyatlari bilan tanishadilar. Shu bo’g’inda to’liq tushunchaga ega bo’ladilar. 
c) Mamlakat yoki iqtisodiy rayonni boshqa iqtisodiy rayon va mamlakatlarga 
qiyoslash orqali tushunchani amalda qo’llashga erishadi. Har bir bo’g’in har xil 
ishlashni talab qiladi. 
Amaliy ko’nikma va malakalarni shakllantirish metodikasi 
Geografik ko’nikma va malakalarni shakllantirish metodikasi bilim egallash,
belgilari o’rtasidagi aloqadorlik va bog’liqlikni farqlay olsa. 3. O’rganilayotgan geografik obyekt yoki hodisa haqida o’quvchi obrazli tasavvurga ega bo’lsa. 4. O’quv vazifalarini bajaraishda tushunchani mustaqil qo’llay olsa. Tushunchaning muvoffaqiyatli o’zlashtirilishi uchun o’quvchilar e’tiborini tushuncha belgilarini tahlil qilishga qaratishi kerak. Ishning bunday tashkil qilinishi o’quvchilarni obyekt va hodisalardagi eng muhim va ikkinchi darajali belgilarni ajratishlari, ularni taqqoslashga va guruhlashga o’rgatadi. Bunda ekskursiyalar, joyda amaliy ishlar uyushtirish katta rol o’ynaydi. O’quvchilarni umumiy tushunchalarni mustaqil qo’llay olishi uchu reprodektiv metod va ijodiy hamda muammoli topshiriqlarni (qisman o’zgaruvchan va tadqiqot metodlari) bajarishga o’rgatish kerak. Geografiyani o’qitishda bilimlarni amalda qo’llash o’ziga xos xususiyatlarga ega. Bu quyidagi yo’nalishlarda bo’lishi mumkin: 1. Amaliy topshiriqlarni, masalan, yer osti suvlarining harakatini, chiqurligini aniqlash, daryoning suv sarfi, o’rtacha chuqurligini aniqlash va boshqalar. 2. Geografik bilimlarni tabiat xodisalari va voqealarini tushuntirishda (yil fasllarining almashinishi yoki siyosiy xaritalarni o’zgarishi) ishlatish mumkin. 3. Bilimlarni qo’llash avval o’zlashtirgan bilimlarni va yangi bilimlarni egallash jarayonida ham ishlatish mumkin. Iqtisodiy geografik tushunchalarni shakllantirish ham o’ziga xos bo’lib, odatda u uchta bo’g’indan iborat bo’ladi. a) Kirish. O’quvchilar bu bo’g’inda dastlab mamlakat yoki hududning boshqa mamlakatlar va hududlar o’rtasida tutgan o’rni, maydoni va aholisi, tabiiy boyliklari, mehnat resurslari bilan ta’minlanish, xalq xo’jaligidagi ixtisoslik tarmoqlarining tutgan o’rniga oid ma’lumorlar bilan tanishadilar. b) Mamlakat yoki hududning iqtisodiy geografik ta’rifiga ega bo’lgan xususiyatlari bilan tanishadilar. Shu bo’g’inda to’liq tushunchaga ega bo’ladilar. c) Mamlakat yoki iqtisodiy rayonni boshqa iqtisodiy rayon va mamlakatlarga qiyoslash orqali tushunchani amalda qo’llashga erishadi. Har bir bo’g’in har xil ishlashni talab qiladi. Amaliy ko’nikma va malakalarni shakllantirish metodikasi Geografik ko’nikma va malakalarni shakllantirish metodikasi bilim egallash,
 
 
ko’nikma va malakani shakllanishi bilab chambarchas bog’liq. O’quv ishlari 
metodikasini bilish ko’nikmalarni shakllantirish uchun asos bo’lib xizmat qiladi. 
Ilg’ir geografiya fani o’qituvchilari va metodistlar o’quvchilar amaliy 
tayyorgarligiga katta e’tibor beradilar. Maktab geografiyasida shakllantiriladigan 
ko’nikmalar mazmun jihardan emas, bajarish murakkabligi bo’yicha ham farq 
qiladi. Masalan, Ufq tomonlarini aniqlash oddiy ko’nikma bo’lsa, topografik planni 
o’qish va uni tuzish esa murakkab ko’nikma hisoblanadi. Geografiya o’qitish 
metodikasi shakllantiriladigan ko’nikma va malakalarning ta’lim- tarbiyaviy 
ahamiyatini to’laligicha ochib bergan va o’quvchilarga yetkazish metodlarini ham 
ishlab chiqqan. Faqat geografiya ta’limiga xos bo’lgan amaliy ko’nikma va 
malakalarga quyidagilar kiradi: joyda mo’ljal ola bilish, joy planini tuzish, 
topografik plan va turli mazmundagi geografik kartalarni o’qish, tabiatda va ishlab 
chiqarishda kuzatish natijalarini yozib borish va qayta ishlash, ststistik iqtisodiy 
materiallar bilan ishlash va h.k. 
Har bir geografik ko’nikmani shakllantirish murakkab harakat tizimlarini 
talab qiladi. Odatda ko’nikma va malakalar bir vaqtning o’zida shakllatniriladi. 
Chunki amaliy topshiriqlarni bajarishda ularning ayrimlari ongli ravishda, ba’zilari 
bevosita, ammo ong nazorati ostida bajariladi. Masalan, topografik planni o’qish 
ko’nikmasi o’z ichiga yo’nalishlarni aniqlash, masshtab yordamida plandagi 
masofalarni o’lchash, topografik belgilarni o’qish, joyda obyektlar o’rtasidagi 
aloqadorlikni o’rnatish kabilarni o’z ichiga oladi. Yuqoridagilardan topografik 
belgilarni ishlatishni bilishgina malaka darajasini ko’rsatadi. 
Ob-havoni kuzatish ko’nikmasi deganda termometr, barometr, flyuger bilan ishlash, 
ko’z bilan bulutlar shakli va turlarini, ob-havoning boshqa alomatlarini aniqlash 
tushuniladi. Shular qatorida ob-havo haroratini aniqlash va barometr bilan ishlash 
malaka darajasigacha ko’tarilishi mumkin. 
Geografik ko’nikma va malakalar ko’p xollarda bilim sifatini belgilaydi. 
Tajribalar shuni ko’rsatyaptiki, qayerda o’quvchilarda xarita bilan ishlash 
ko’nikmasi shakllantirilsa, ularning javoblari ham xarita bilan bog’langan bo’ladi. 
Xarita bilan ishlash ko’nikmasini egallay olmagan o’quvchilardagi quruq, 
o’qituvchi bayoni yoki kitobdan o’qiganlarni takroridan iborat bo’lib qoladi. 
Geopgrafik xaritalarni o’qiy olishga o’rgatilgan o’quvchilardagi harakat
ko’nikma va malakani shakllanishi bilab chambarchas bog’liq. O’quv ishlari metodikasini bilish ko’nikmalarni shakllantirish uchun asos bo’lib xizmat qiladi. Ilg’ir geografiya fani o’qituvchilari va metodistlar o’quvchilar amaliy tayyorgarligiga katta e’tibor beradilar. Maktab geografiyasida shakllantiriladigan ko’nikmalar mazmun jihardan emas, bajarish murakkabligi bo’yicha ham farq qiladi. Masalan, Ufq tomonlarini aniqlash oddiy ko’nikma bo’lsa, topografik planni o’qish va uni tuzish esa murakkab ko’nikma hisoblanadi. Geografiya o’qitish metodikasi shakllantiriladigan ko’nikma va malakalarning ta’lim- tarbiyaviy ahamiyatini to’laligicha ochib bergan va o’quvchilarga yetkazish metodlarini ham ishlab chiqqan. Faqat geografiya ta’limiga xos bo’lgan amaliy ko’nikma va malakalarga quyidagilar kiradi: joyda mo’ljal ola bilish, joy planini tuzish, topografik plan va turli mazmundagi geografik kartalarni o’qish, tabiatda va ishlab chiqarishda kuzatish natijalarini yozib borish va qayta ishlash, ststistik iqtisodiy materiallar bilan ishlash va h.k. Har bir geografik ko’nikmani shakllantirish murakkab harakat tizimlarini talab qiladi. Odatda ko’nikma va malakalar bir vaqtning o’zida shakllatniriladi. Chunki amaliy topshiriqlarni bajarishda ularning ayrimlari ongli ravishda, ba’zilari bevosita, ammo ong nazorati ostida bajariladi. Masalan, topografik planni o’qish ko’nikmasi o’z ichiga yo’nalishlarni aniqlash, masshtab yordamida plandagi masofalarni o’lchash, topografik belgilarni o’qish, joyda obyektlar o’rtasidagi aloqadorlikni o’rnatish kabilarni o’z ichiga oladi. Yuqoridagilardan topografik belgilarni ishlatishni bilishgina malaka darajasini ko’rsatadi. Ob-havoni kuzatish ko’nikmasi deganda termometr, barometr, flyuger bilan ishlash, ko’z bilan bulutlar shakli va turlarini, ob-havoning boshqa alomatlarini aniqlash tushuniladi. Shular qatorida ob-havo haroratini aniqlash va barometr bilan ishlash malaka darajasigacha ko’tarilishi mumkin. Geografik ko’nikma va malakalar ko’p xollarda bilim sifatini belgilaydi. Tajribalar shuni ko’rsatyaptiki, qayerda o’quvchilarda xarita bilan ishlash ko’nikmasi shakllantirilsa, ularning javoblari ham xarita bilan bog’langan bo’ladi. Xarita bilan ishlash ko’nikmasini egallay olmagan o’quvchilardagi quruq, o’qituvchi bayoni yoki kitobdan o’qiganlarni takroridan iborat bo’lib qoladi. Geopgrafik xaritalarni o’qiy olishga o’rgatilgan o’quvchilardagi harakat