Ijtimoiy pedagogika va pedagogik sotsiologiyada “me’yor” va “me’yordan og’ish” tushunchasi. Me’yordan og’ishish tiplari

Yuklangan vaqt

2024-10-20

Yuklab olishlar soni

2

Sahifalar soni

16

Faytl hajmi

38,8 KB


 
 
 
 
 
 
Ijtimoiy pedagogika va pedagogik sotsiologiyada “me’yor” va “me’yordan 
og’ish” tushunchasi. Me’yordan og’ishish tiplari 
 
 
REJA: 
1.Me'yor va me'yorlardan chekinish(oqish) tushunchasi. 
2.Chekinish(oqish) turlari. 
3.Chekinish(oqish) nazariyasi. 
  
Tayanch tushunchalar: hayotiy me'yor, hayotiy me'yorlardan chekinish 
(og`ish), negativ va pozitiv chekinish, kamchilik. Tayanch tushunchalar: ijtimoiy 
pedagogika, autsayderlar, ijtimoiy faoliyat, ijtimoiy ta'lim, ijtimoiy tarbiya, ijtimoiy 
bilim, ijtimoiy ko`nikma, ijtimoiy-pedagogik kategoriyalar.  
 
 
Har qanday jamiyatda, u jamiyat qaysi rivojlanish bosqichida bo’lishidan qat’iy 
nazar, doimiy e’tiborga muhtoj odamlar bor. Bular o’z jismoniy, ruhiy va ijtimoiy 
rivojlanishida chetga chiqish, og’ish bor bo’lgan odamlardir. Bunaqa odamlar doim 
bir guruh bo’lib ajralishgan, jamiyat va davlatda ularga nisbatan alohida munosabat 
shakllangan. 
 
Zamonaviy AQSH va yevropa davlatlarida u yoki bu og’ishlarga ega jamiyatga 
integratsiyalashuvi konsepsiyasi amalga oshirilmoqda. U konsepsiyaga ko’ra bu 
odamlar ham jamiyatning teng huquqli biroq ba’zi bir muammo yoki cheklangan 
imkoniyatlarga ega a’zosi sifatida ko’riladi.  
 
Hozirda cheklangan imkoniyatli shaxslar soni butun dunyoda shu jumladan, 
O’zbekistonda ham ortib borayotgani sababli, bu muammo yanada jiddiylashmoqda. 
Ijtimoiy pedagogika va pedagogik sotsiologiyada “me’yor” va “me’yordan og’ish” tushunchasi. Me’yordan og’ishish tiplari REJA: 1.Me'yor va me'yorlardan chekinish(oqish) tushunchasi. 2.Chekinish(oqish) turlari. 3.Chekinish(oqish) nazariyasi. Tayanch tushunchalar: hayotiy me'yor, hayotiy me'yorlardan chekinish (og`ish), negativ va pozitiv chekinish, kamchilik. Tayanch tushunchalar: ijtimoiy pedagogika, autsayderlar, ijtimoiy faoliyat, ijtimoiy ta'lim, ijtimoiy tarbiya, ijtimoiy bilim, ijtimoiy ko`nikma, ijtimoiy-pedagogik kategoriyalar. Har qanday jamiyatda, u jamiyat qaysi rivojlanish bosqichida bo’lishidan qat’iy nazar, doimiy e’tiborga muhtoj odamlar bor. Bular o’z jismoniy, ruhiy va ijtimoiy rivojlanishida chetga chiqish, og’ish bor bo’lgan odamlardir. Bunaqa odamlar doim bir guruh bo’lib ajralishgan, jamiyat va davlatda ularga nisbatan alohida munosabat shakllangan. Zamonaviy AQSH va yevropa davlatlarida u yoki bu og’ishlarga ega jamiyatga integratsiyalashuvi konsepsiyasi amalga oshirilmoqda. U konsepsiyaga ko’ra bu odamlar ham jamiyatning teng huquqli biroq ba’zi bir muammo yoki cheklangan imkoniyatlarga ega a’zosi sifatida ko’riladi. Hozirda cheklangan imkoniyatli shaxslar soni butun dunyoda shu jumladan, O’zbekistonda ham ortib borayotgani sababli, bu muammo yanada jiddiylashmoqda.  
 
SHuning uchun bunaqa odamlar avalambor bolalarning ko’payishini rejali ijtimoiy 
hal qilishni talab qiluvchi doimiy omil sifatida qarash lozim.  
 
Tibbiyot, psixologiya, sotsiologiyada “norma”ning o’z ko’rsatgichlari, o’z 
me’yorlari mavjud. Normaga mos kelmaydigan jihatni-“og’ish”, “chetga 
chiqish” deyishadi. 
 
 ijtimoiy pedagogika uchun “norma” va “normadan og’ish” tushunchalari 
nihoyatda ahamiyatlidir. Ular bola xulq-atvori va rivojlanish jarayonini xarakterlash 
uchun qo’llanadi. 
 
Og’ish ham ijobiy ham salbiy xarakterga ega bo’lishi mumkin. Masalan, bola 
rivojlanishida aqliy qoloqlik ham, qobiliyatlilik ham normadan og’ish hisoblanadi. 
Xulq-atvordagi jinoyatchilik, aroqxo’rlik, giyohvandlik va boshqa salbiy og’ishlar 
ham shaxsning ijtimoiy shakllanish jarayoniga ham jamiyat rivojlanishiga ham 
salbiy ta’sir ko’rsatadi. Og’ish turlari Normadan chetga chiqishni shartli ravishda 
4 guruhga ajratsak bo’ladi: jismoniy, ruhiy, pedagogik va sotsiologik. Ularni batafsil 
o’rganib chiqsak.Normadan jismoniy og’ish avvalambor inson sog’ligiga bog’liq. 
Sog’liqdagi og’ish yoki irsiy omillar yoki biror-bir tashqi holatlar: og’ir ekologik 
holat, ichimlmk suvining qoniqarsiz sifati, oila hayoti darajasining pasayishi va 
boshqalar asosida yuzaga kelishi mumkin.Sog’ligida va rivojlanishida og’ishga 
moyillarning ko’p tasniflari mavjud. Umujahon sog’liqni saqlash tashkiloti 1980 
yilda cheklangan imkoniyatlarning uch zvenosi shkalasining britancha variantini 
qabul qildi: 
-kasallik, 
xastalik-ruhiy 
yoki 
fiziologik 
funksiyalar, 
anatomik 
struktura 
elementlarini har qanday yo’qotish yoki ularning anomaliyasi; 
-cheklangan im koniyat-inson uchun norma hisoblangan chegarada biror-bir 
faoliyatni bajarish qobiliyatini yoqotish yoki cheklab qo’yish; 
-nogironlik-yosh, jins yoki ijtimoiy omillardan kelib chiqib insonning biron-bir 
faoliyatini bajarishni cheklovchi yoki unga to’sqinlik qiluvchi cheklangan 
imkoniyat. 
 
G`arb davlatlarida “sog’ligining cheklangan imkoniyatlariga ega shaxs” 
tushunchasi mavjud. Ularga ta’lim standartlarini o’zlashtirishga to’sqinlik qiluvchi 
SHuning uchun bunaqa odamlar avalambor bolalarning ko’payishini rejali ijtimoiy hal qilishni talab qiluvchi doimiy omil sifatida qarash lozim. Tibbiyot, psixologiya, sotsiologiyada “norma”ning o’z ko’rsatgichlari, o’z me’yorlari mavjud. Normaga mos kelmaydigan jihatni-“og’ish”, “chetga chiqish” deyishadi. ijtimoiy pedagogika uchun “norma” va “normadan og’ish” tushunchalari nihoyatda ahamiyatlidir. Ular bola xulq-atvori va rivojlanish jarayonini xarakterlash uchun qo’llanadi. Og’ish ham ijobiy ham salbiy xarakterga ega bo’lishi mumkin. Masalan, bola rivojlanishida aqliy qoloqlik ham, qobiliyatlilik ham normadan og’ish hisoblanadi. Xulq-atvordagi jinoyatchilik, aroqxo’rlik, giyohvandlik va boshqa salbiy og’ishlar ham shaxsning ijtimoiy shakllanish jarayoniga ham jamiyat rivojlanishiga ham salbiy ta’sir ko’rsatadi. Og’ish turlari Normadan chetga chiqishni shartli ravishda 4 guruhga ajratsak bo’ladi: jismoniy, ruhiy, pedagogik va sotsiologik. Ularni batafsil o’rganib chiqsak.Normadan jismoniy og’ish avvalambor inson sog’ligiga bog’liq. Sog’liqdagi og’ish yoki irsiy omillar yoki biror-bir tashqi holatlar: og’ir ekologik holat, ichimlmk suvining qoniqarsiz sifati, oila hayoti darajasining pasayishi va boshqalar asosida yuzaga kelishi mumkin.Sog’ligida va rivojlanishida og’ishga moyillarning ko’p tasniflari mavjud. Umujahon sog’liqni saqlash tashkiloti 1980 yilda cheklangan imkoniyatlarning uch zvenosi shkalasining britancha variantini qabul qildi: -kasallik, xastalik-ruhiy yoki fiziologik funksiyalar, anatomik struktura elementlarini har qanday yo’qotish yoki ularning anomaliyasi; -cheklangan im koniyat-inson uchun norma hisoblangan chegarada biror-bir faoliyatni bajarish qobiliyatini yoqotish yoki cheklab qo’yish; -nogironlik-yosh, jins yoki ijtimoiy omillardan kelib chiqib insonning biron-bir faoliyatini bajarishni cheklovchi yoki unga to’sqinlik qiluvchi cheklangan imkoniyat. G`arb davlatlarida “sog’ligining cheklangan imkoniyatlariga ega shaxs” tushunchasi mavjud. Ularga ta’lim standartlarini o’zlashtirishga to’sqinlik qiluvchi  
 
jismoniy yoki ruhiy kamchiliklarga ega bolalar kiradi. Shuningdek nuqson 
tushunchasi ham mavjud bo’lib, uning 4 turi-ruhiy, jismoniy, murakkab va og’ir 
turlari mavjud. 
 
Jismoniy 
nuqsonlarga-inson 
organining 
faoliyat 
yurgizishga 
yoki 
rivojlanishidagi doimiy yoki vaqtinchalik kamchiliklar, shuningdek har qanday 
somatik yoki yuqumli xastaliklar kiradi.  
 
Ruhiy nuqsonlarga-insonning ruhiy rivojlanishidagi doimiy yoki vaqtinchalik 
kamchilik. Bularga nutq buzilishi, miya faoliyati, shuningdek esa, aqliy 
rivojlanishning 
buzilishlari 
kiradi.Murakkab 
nuqson 
belgilangan 
tartibda 
tasdiqlangan jismoniy va ruhiy kamchiliklarni o’zida mujassam etadi.Og’ir nuqson-
belgilangan tartibda tasdiqlangan shunaqa nuqsonki, bu nuqson mavjud bo’lgan 
holatda davlat ta’lim standartlariga mos ravishda ta’lim olishning umuman iloji 
yo’q. Bola jismoniy rivojlanishidagi og’ishlarga kasallik, ko’rish, eshitish 
qobiliyatlarining buzilishlari kiradi. Normadan ruhiy og’ishlar avvalambor bolaning 
aqliy rivojlanishi, uning ruhiy nuqsonlariga bog’liqdir. bu turdagi og’ishlarga 
avvalambor ruhiy rivojlanishning to’xtab qolishi, bolalarning aqliy jihatdan ortda 
qolishi kiradi. Aqliy qoloqlik asab tizimining tug’ma nuqsonlari yoki jarohat asosida 
paydo bo’ladi. Bolalarda aqliy qoloqlik turli darajada-engil aqliy zaiflikdan, chuqur-
tentaklikkacha namoyon bo’ladi.  
 
Ruhiy og’ishlarga turli darajadagi nutq buzilishlari ham kiradi. Ruhiy 
og’ishlarning yana bir turi emotsion faoliyatining buzilishidir. Bu og’ish turining 
eng og’ir shakllari deb autizm-muloqotga ehtiyoj sezmaslik va suitsid (o’z-o’zini 
o’ldirish)larni keltirsak bo’ladi. Bolalarning iqtidorliligi alohida og’ish turi 
hisoblanadi. Bu biror-bir faoliyatni muvaffaqiyatli bajarilishini ta’minlab beruvchi 
qobiliyatlarning o’ziga xos uyg’unligidir. Iqtidorlilik darajasi nafaqat qobiliyatlarga 
qarab balki, faoliyat mahsullari xarakteriga qarab ham belgilanadi. 
 
Pedagogik og’ishlar tushunchasi pedagogika va ijtimoiy pedagogikada 
hozircha kam qo’llaniladigan tushunchadir. Vaholanki, pedagogik faoliyatda 
pedagogik maqsadlarni amalga oshirish, shaxs rivojlanishi uchun sharoitlar yaratib 
berish uchun ta’lim olayotganlar faoliyatini tartibga solganidan turli normalar 
jismoniy yoki ruhiy kamchiliklarga ega bolalar kiradi. Shuningdek nuqson tushunchasi ham mavjud bo’lib, uning 4 turi-ruhiy, jismoniy, murakkab va og’ir turlari mavjud. Jismoniy nuqsonlarga-inson organining faoliyat yurgizishga yoki rivojlanishidagi doimiy yoki vaqtinchalik kamchiliklar, shuningdek har qanday somatik yoki yuqumli xastaliklar kiradi. Ruhiy nuqsonlarga-insonning ruhiy rivojlanishidagi doimiy yoki vaqtinchalik kamchilik. Bularga nutq buzilishi, miya faoliyati, shuningdek esa, aqliy rivojlanishning buzilishlari kiradi.Murakkab nuqson belgilangan tartibda tasdiqlangan jismoniy va ruhiy kamchiliklarni o’zida mujassam etadi.Og’ir nuqson- belgilangan tartibda tasdiqlangan shunaqa nuqsonki, bu nuqson mavjud bo’lgan holatda davlat ta’lim standartlariga mos ravishda ta’lim olishning umuman iloji yo’q. Bola jismoniy rivojlanishidagi og’ishlarga kasallik, ko’rish, eshitish qobiliyatlarining buzilishlari kiradi. Normadan ruhiy og’ishlar avvalambor bolaning aqliy rivojlanishi, uning ruhiy nuqsonlariga bog’liqdir. bu turdagi og’ishlarga avvalambor ruhiy rivojlanishning to’xtab qolishi, bolalarning aqliy jihatdan ortda qolishi kiradi. Aqliy qoloqlik asab tizimining tug’ma nuqsonlari yoki jarohat asosida paydo bo’ladi. Bolalarda aqliy qoloqlik turli darajada-engil aqliy zaiflikdan, chuqur- tentaklikkacha namoyon bo’ladi. Ruhiy og’ishlarga turli darajadagi nutq buzilishlari ham kiradi. Ruhiy og’ishlarning yana bir turi emotsion faoliyatining buzilishidir. Bu og’ish turining eng og’ir shakllari deb autizm-muloqotga ehtiyoj sezmaslik va suitsid (o’z-o’zini o’ldirish)larni keltirsak bo’ladi. Bolalarning iqtidorliligi alohida og’ish turi hisoblanadi. Bu biror-bir faoliyatni muvaffaqiyatli bajarilishini ta’minlab beruvchi qobiliyatlarning o’ziga xos uyg’unligidir. Iqtidorlilik darajasi nafaqat qobiliyatlarga qarab balki, faoliyat mahsullari xarakteriga qarab ham belgilanadi. Pedagogik og’ishlar tushunchasi pedagogika va ijtimoiy pedagogikada hozircha kam qo’llaniladigan tushunchadir. Vaholanki, pedagogik faoliyatda pedagogik maqsadlarni amalga oshirish, shaxs rivojlanishi uchun sharoitlar yaratib berish uchun ta’lim olayotganlar faoliyatini tartibga solganidan turli normalar  
 
qo’llanmoqda. Avvalambor, bu ta’lim darajasini belgilaydigan standartlarga, 
shuningdek o’quvchi intilayotgan maqsadlarga tegishli. Bularga yana ta’lim olishda 
yuqori natijalarni ta’minlab beruvchi bola rivojlanishining normalarini ham kiritsak 
bo’ladi. 
 
Ta’lim olinishi yoki olinmasligi normalari haqida nihoyatda aniqlik bilan 
gapirsa bo’ladi. So’nggi yillarda turli sabablarga ko’ra ta’lim ololmagan bolalar ham 
paydo bo’ldilar. Normadan bunaqa og’ishlarni pedagogik og’ish desak bo’ladi. 
Umumiy ta’lim olmagan bolalarni alohida toifaga kiritamiz. Bular maktabga 
bormaydigan, fayoatgina boshlang’iya maktabni tugatgan, umumiy o’rta ta’lim 
olmagan bolalardir. Bunaqa holatlarni yuzaga kelishi uchun bizning davlatda sabalar 
talaygina: dars qoldirish o’qishga intilishni susaytiradi, oiladagi notinch vaziyat 
bolani pul topish uchun ko’chaga chiqaradi, ekologik va ijtimoiy hissiy zo’riqish 
bolalar ota-onalaridan judo bo’lishlariga olib keladi. Daydilikka moyilligi bo’lga 
bolalar soni ham ko’paymoqda. Bolalar maktablarda tahsil olishmayotganining yana 
bir qancha sabablarini keltirsak bo’ladi. Ruhiy va jismoniy rivojlanishda og’ishga 
ega bo’lgan bolalarning ta’lim olishlaridagi katta qiyinchiliklarini ham ta’kidlab 
o’tish joiz. Yuqorida aytilganidek, bunday bolalar uchun alohida maktablar bo’lib, 
u yerda ular professional mutaxassislar qo’l ostida ta’lim olishadi. Biroq ko’p narsa 
bola qayerda yashashligiga -qishloq yoki shaharda, qanaqa oiladan ekanligiga 
bog’liq. Ba’zi sog’ligida muammosi bor bolalar uchun ta’limuyda individual tarzda 
o’tiladi.  
 
Bu bolalarning jamiyatga integratsiyalashuvining asosiy muammosi ularning 
keyinchalik 
professional 
ta’lim 
olishlari 
bilan 
bog’liq. 
O’z 
ijtimoiy 
rivojlanishlarining buzilib bo’lganligi sababli biror-bir kasbiy kasbiy faoliyatni 
tanlay olmaydigan bolalarni ham nazardan chetda qoldirmaslik kerak. Bu brollarni 
biro-bir ijtimoiy ahamiyatga ega faoliyat sohasida o’zlarini sinab ko’rish xohishi 
yo’qligi barlashtiradi. Bu xolatda bu og’ishni yengib o’tish uchun mutaxassisning 
ijtimoiy pedagogik yordamiga muhtoj bolalar ham paydo bo’lishadi. Ijtimoiy 
og’ishlar “ ijtimoiy norma” tushunchasi bilan bog’liqdir. ijtimoiy norma bu insonlar 
yoki ijtimoiy guruhlar faoliyati yoki xulq-atvorining jamiyat rivojlanishining biror-
qo’llanmoqda. Avvalambor, bu ta’lim darajasini belgilaydigan standartlarga, shuningdek o’quvchi intilayotgan maqsadlarga tegishli. Bularga yana ta’lim olishda yuqori natijalarni ta’minlab beruvchi bola rivojlanishining normalarini ham kiritsak bo’ladi. Ta’lim olinishi yoki olinmasligi normalari haqida nihoyatda aniqlik bilan gapirsa bo’ladi. So’nggi yillarda turli sabablarga ko’ra ta’lim ololmagan bolalar ham paydo bo’ldilar. Normadan bunaqa og’ishlarni pedagogik og’ish desak bo’ladi. Umumiy ta’lim olmagan bolalarni alohida toifaga kiritamiz. Bular maktabga bormaydigan, fayoatgina boshlang’iya maktabni tugatgan, umumiy o’rta ta’lim olmagan bolalardir. Bunaqa holatlarni yuzaga kelishi uchun bizning davlatda sabalar talaygina: dars qoldirish o’qishga intilishni susaytiradi, oiladagi notinch vaziyat bolani pul topish uchun ko’chaga chiqaradi, ekologik va ijtimoiy hissiy zo’riqish bolalar ota-onalaridan judo bo’lishlariga olib keladi. Daydilikka moyilligi bo’lga bolalar soni ham ko’paymoqda. Bolalar maktablarda tahsil olishmayotganining yana bir qancha sabablarini keltirsak bo’ladi. Ruhiy va jismoniy rivojlanishda og’ishga ega bo’lgan bolalarning ta’lim olishlaridagi katta qiyinchiliklarini ham ta’kidlab o’tish joiz. Yuqorida aytilganidek, bunday bolalar uchun alohida maktablar bo’lib, u yerda ular professional mutaxassislar qo’l ostida ta’lim olishadi. Biroq ko’p narsa bola qayerda yashashligiga -qishloq yoki shaharda, qanaqa oiladan ekanligiga bog’liq. Ba’zi sog’ligida muammosi bor bolalar uchun ta’limuyda individual tarzda o’tiladi. Bu bolalarning jamiyatga integratsiyalashuvining asosiy muammosi ularning keyinchalik professional ta’lim olishlari bilan bog’liq. O’z ijtimoiy rivojlanishlarining buzilib bo’lganligi sababli biror-bir kasbiy kasbiy faoliyatni tanlay olmaydigan bolalarni ham nazardan chetda qoldirmaslik kerak. Bu brollarni biro-bir ijtimoiy ahamiyatga ega faoliyat sohasida o’zlarini sinab ko’rish xohishi yo’qligi barlashtiradi. Bu xolatda bu og’ishni yengib o’tish uchun mutaxassisning ijtimoiy pedagogik yordamiga muhtoj bolalar ham paydo bo’lishadi. Ijtimoiy og’ishlar “ ijtimoiy norma” tushunchasi bilan bog’liqdir. ijtimoiy norma bu insonlar yoki ijtimoiy guruhlar faoliyati yoki xulq-atvorining jamiyat rivojlanishining biror-  
 
bir bosqichida shakllangan yoki rasman o’rnatilgan qoidalari namunasidir. Aslida 
ijtimoiy norma kerakli xulq-atvor, ijtimoiy munosabatlar va faoliyatlar modeli 
hisoblanadi. 
 
Bolalar uchun ijtimoiy normalarning o’ziga xos xususiyati shuki, ular 
tarbiya omili hisoblanib, uning jarayoni ijtimoiy norma va qadriyatlarni 
o’zlashtirish, ijtimoiy muhitga kirish, ijtimoiy tajriba va rollarni o’zlashtirish sodir 
bo’ladi. Bu holatda tarbiyaning boshqarish funksiyasi eng muhim vazifani bajaradi, 
chunki uning vazifasi bolalar ongi va xulq-atvoriga ta’sir qiluvchi omillarni kerakli 
tarbiyaviy effekt ta’minlanadigan darajada tashkil qilishdir.Sotsiologik, psixologik 
va pedagogik adabiyotlardadeviant xulq-atvorga ega bolalar muammolari ustida 
yetarli ish olib borilgan. Bunday xulq-atvorning sabalari ham yaxshi o’rganib 
chiqilgan. Ular o’smirlik davrining qiyinchiliklari, jamiyatdagi ijtimoiy maqomning 
noaniqligi, davlat rivojlanishining beqarorligi, bola mustaqil chiqib keta olmaydigan 
ekstremal holatlarning yuzaga kelishi bilan bog’liq. 
 
Bu bolalarga yordam ko’rsatish uchun ixtisoslashgan ijtimoiy xizmatlar 
tuzilmoqda. Ijtimoiy xavfli xatti-harakat sodir etgan va 11 yoshga to’lgan bolalarni 
sud tibbiy-pedagogik komissiyasi xulosani inobatga olgan holda maxsus maktablar 
yoki maxsus kasbiy bilim yurtlariga yuborishlari mumkin. 
 
M.A.Galaguzova tomonidan turli og’ish turlarining tasnifi quyidagicha 
berilgan: 
 
Jismoniy 
Ruhiy 
Pedagogik 
 ijtimoiy 
-kasallik, 
-ko’rish  
qobiliyatining  
buzilishi, 
-eshitish 
qobiliyatining  
buzilishi. 
-ruhiy rivojlanish- 
ning to’xtab qolishi, 
-aqliy qoloqlik, 
-nutq buzilishi, 
-iqtidorlilik. 
-umumiy o’rta 
ta’lim olishdan 
chetga chiqish, 
-kasbiy ta’lim  
olishdan 
chetga 
chiqish. 
-etimlik, 
-xulq-atvor 
normasidan 
og’ish: 
aroqxo’rlik; 
norkamaniya; 
taksikomaniya; 
bir bosqichida shakllangan yoki rasman o’rnatilgan qoidalari namunasidir. Aslida ijtimoiy norma kerakli xulq-atvor, ijtimoiy munosabatlar va faoliyatlar modeli hisoblanadi. Bolalar uchun ijtimoiy normalarning o’ziga xos xususiyati shuki, ular tarbiya omili hisoblanib, uning jarayoni ijtimoiy norma va qadriyatlarni o’zlashtirish, ijtimoiy muhitga kirish, ijtimoiy tajriba va rollarni o’zlashtirish sodir bo’ladi. Bu holatda tarbiyaning boshqarish funksiyasi eng muhim vazifani bajaradi, chunki uning vazifasi bolalar ongi va xulq-atvoriga ta’sir qiluvchi omillarni kerakli tarbiyaviy effekt ta’minlanadigan darajada tashkil qilishdir.Sotsiologik, psixologik va pedagogik adabiyotlardadeviant xulq-atvorga ega bolalar muammolari ustida yetarli ish olib borilgan. Bunday xulq-atvorning sabalari ham yaxshi o’rganib chiqilgan. Ular o’smirlik davrining qiyinchiliklari, jamiyatdagi ijtimoiy maqomning noaniqligi, davlat rivojlanishining beqarorligi, bola mustaqil chiqib keta olmaydigan ekstremal holatlarning yuzaga kelishi bilan bog’liq. Bu bolalarga yordam ko’rsatish uchun ixtisoslashgan ijtimoiy xizmatlar tuzilmoqda. Ijtimoiy xavfli xatti-harakat sodir etgan va 11 yoshga to’lgan bolalarni sud tibbiy-pedagogik komissiyasi xulosani inobatga olgan holda maxsus maktablar yoki maxsus kasbiy bilim yurtlariga yuborishlari mumkin. M.A.Galaguzova tomonidan turli og’ish turlarining tasnifi quyidagicha berilgan: Jismoniy Ruhiy Pedagogik ijtimoiy -kasallik, -ko’rish qobiliyatining buzilishi, -eshitish qobiliyatining buzilishi. -ruhiy rivojlanish- ning to’xtab qolishi, -aqliy qoloqlik, -nutq buzilishi, -iqtidorlilik. -umumiy o’rta ta’lim olishdan chetga chiqish, -kasbiy ta’lim olishdan chetga chiqish. -etimlik, -xulq-atvor normasidan og’ish: aroqxo’rlik; norkamaniya; taksikomaniya;  
 
foxishabozlik; 
daydilik va b. 
 
 
 ijtimoiy pedagogning og’ish xulq-atvorli bolalar bilan ish yuritishi og’ishlar 
profilaktikasi, muayyan norma va qoidalarni buzishni oldini olish, shuningdek xulq-
atvorida u yoki bu og’ish aniqlangan bolalarning reabiliatatsiyasiga qaratilishi 
lozim.  
Me'yor va me'yorlardan chekinish(og`ish) tushunchasi 
 
Me'yor tushunchasi tibbiyot, psixologiya, pedagogika va sotsiologiya 
fanlarida keng qo`llaniladi. Unga aniq bir ta'rif berish juda qiyin. Masalan bitta 
tibbiyotning o`zidagina me'yor tushunchasiga 200dan ortiq ta'rif berilgan. Umumiy 
qolda me'yor- bu obektiv vokelikni belgilovchi ideal bilim, real voqealikni 
tavsiflovchi 
o`rtacha 
statistik 
ko`rsatkichdir. 
Tibbiyotda, 
psixologiyada, 
sotsiologiyada me'yorlarning o`z tasnifi, parametorlar, ko`rsatkichlari mavjud. 
Belgilangan,jamiyat tomonidan qabul qilingan va tan olingan me'yorlarga mos 
kelmaslik jarayoni ikkinchi bir tushuncha-chekinish yoki oqish bilan belgilanadi. 
Ijtimoiy pedagogika “me'yor”hamda “me'yorlardan chekinish” masalalari muhim 
ahamiyat kasb etadi. Ular bolalarning ijtimoiy xulqi va rivojlanish jarayoninini 
tavsiflashda yordam beradi. Chekinishlar asosan, negativ va pozitiv xarakterga ega. 
Negativ chekinishlarga aqli zayiflik, shuningdek, narkamaniya, alkogolizim, 
jinoyatchilik singani insoning ijtimoiylashuviga, umuman jamiyatga salbiy ta'sir 
ko`rsatadigan xarakterlar negativga kiradi. 
Chekinishning (og`ishning) turlari. 
Me'yorlardan chekinishning to`rtta turi mavjud. Bular: jismoniy, psixik, pedagogik 
va ijtimoiy. 
1.Jismoniy chekinish birinchi navbatda insonning sog`ligi bilan bog`liq 
bo`lib, tibbiy ko`rsatkichlar orqali belgilanadi. Bularga insonning bo`yi, vazni 
kabilar kirishi mumkin. Bundan tashqari biron bir faoliyat yuritishda imkoniyatlari 
cheklangan, ya'ni sog`ligi tufayli o`z qobiliyatini yo`qotgan, defekti bor insonlar 
hamda nogironlar shular jumlasidandir. Sog`ligi va rivojlanishi jihatidan 
foxishabozlik; daydilik va b. ijtimoiy pedagogning og’ish xulq-atvorli bolalar bilan ish yuritishi og’ishlar profilaktikasi, muayyan norma va qoidalarni buzishni oldini olish, shuningdek xulq- atvorida u yoki bu og’ish aniqlangan bolalarning reabiliatatsiyasiga qaratilishi lozim. Me'yor va me'yorlardan chekinish(og`ish) tushunchasi Me'yor tushunchasi tibbiyot, psixologiya, pedagogika va sotsiologiya fanlarida keng qo`llaniladi. Unga aniq bir ta'rif berish juda qiyin. Masalan bitta tibbiyotning o`zidagina me'yor tushunchasiga 200dan ortiq ta'rif berilgan. Umumiy qolda me'yor- bu obektiv vokelikni belgilovchi ideal bilim, real voqealikni tavsiflovchi o`rtacha statistik ko`rsatkichdir. Tibbiyotda, psixologiyada, sotsiologiyada me'yorlarning o`z tasnifi, parametorlar, ko`rsatkichlari mavjud. Belgilangan,jamiyat tomonidan qabul qilingan va tan olingan me'yorlarga mos kelmaslik jarayoni ikkinchi bir tushuncha-chekinish yoki oqish bilan belgilanadi. Ijtimoiy pedagogika “me'yor”hamda “me'yorlardan chekinish” masalalari muhim ahamiyat kasb etadi. Ular bolalarning ijtimoiy xulqi va rivojlanish jarayoninini tavsiflashda yordam beradi. Chekinishlar asosan, negativ va pozitiv xarakterga ega. Negativ chekinishlarga aqli zayiflik, shuningdek, narkamaniya, alkogolizim, jinoyatchilik singani insoning ijtimoiylashuviga, umuman jamiyatga salbiy ta'sir ko`rsatadigan xarakterlar negativga kiradi. Chekinishning (og`ishning) turlari. Me'yorlardan chekinishning to`rtta turi mavjud. Bular: jismoniy, psixik, pedagogik va ijtimoiy. 1.Jismoniy chekinish birinchi navbatda insonning sog`ligi bilan bog`liq bo`lib, tibbiy ko`rsatkichlar orqali belgilanadi. Bularga insonning bo`yi, vazni kabilar kirishi mumkin. Bundan tashqari biron bir faoliyat yuritishda imkoniyatlari cheklangan, ya'ni sog`ligi tufayli o`z qobiliyatini yo`qotgan, defekti bor insonlar hamda nogironlar shular jumlasidandir. Sog`ligi va rivojlanishi jihatidan  
 
chekinishiga duch kelgan insonlar turli klassifikatsiyalarga ajratiladi. Shunday 
imkoniyatlari cheklangan insonlar guruhiga quydagilar kiradi:  
- kasallar va betoblar. Bular faoliyat yuritishda qiyinchiliklarni vujudga 
anatomik elementlar, psixik yoki fiziologik anomaliyalar yoki yo`qotishlarga duch 
kelgan insonlardir imkoniyatlari cheklangan insonlar. Bular qabul qilingan 
me'yorlardan chekingan yoki o`z qobiliyatlarini yo`qotgan insonlardir. 
 
- Ishga layoqatsiz, nogiron insonlar. Bu yoshi, jinsi va turli ijtimoiy 
faktorlardan kelib chiqqan holda insonning jamiyatdagi ijtimoiy rolini bajarishdagi 
imkoniyatlarning cheklanishidadir. 
Bunda “kamchilik” tushunchasi qo`llanadi. Insonlarda jismoniy, psixik, 
murakkab hamda og`ir kamchiliklar bo`lishi mumkin. Jismoniy kamchilikka 
insonning rivojlanishidagi bir umrlik yoki davriy kamchiliklar kiradi. Ya'ni 
xronologik, somatik yoki yuqimli kasalliklar shular jumlasidandir. 
Psixik kamchilik insonning psixik rivojlanishidagi bir umrlik yoki davriy 
kamchiliklar bo`lib u ta'lim olishda ma'lum qiyinchliklarni vujudga keltirishi 
mumkin.  
Unga nutqning buzilishi, miyaning zararlanishi kabilar kiradi. 
Murakkab kamchilik qam jismoniy va psixik kamchiliklarni o`z ichiga oladi. 
 
Og`ir kamchilik- bu Davlat ta'lim standarlari asosida ta'lim olishga layoqatsiz 
jismoniy va psixik kamchiliklarning yuqori darajasidadir. 
2.Psixik chekinish birinchi navbatda bolaning aqliy rivojlanganlik darajasi 
hamda ularning psixik kamchiliklari bilan bog`liq. Bu guruh insonlarga : 
▪ Psixik rivojlanishida turli xil to`siqlar mavjud insonlar. 
▪ Aqliy zaiflar. 
▪ Oliygofrenik  
3.Pedagogik chekinish-bu pedagogika va ijtimoiy pedagogika fanida ham 
qo`llanib kelingan tushunchadir. Pedagogik chekinish deganimizda ob'ektiv va 
sub'ektiv sabablarga ko`ra ta'lim-tarbiya ola olmagan o`quvchilar tushuniladi. Bunga 
DTS talablari darajasida bilim ola olmagan yoki o`z istiqboli, kelajagi uchun harakat 
qilmagan o`quvchilar, ularning intividual rivojlanish me'yorlari kiradi. Pedagogik 
chekinishiga duch kelgan insonlar turli klassifikatsiyalarga ajratiladi. Shunday imkoniyatlari cheklangan insonlar guruhiga quydagilar kiradi: - kasallar va betoblar. Bular faoliyat yuritishda qiyinchiliklarni vujudga anatomik elementlar, psixik yoki fiziologik anomaliyalar yoki yo`qotishlarga duch kelgan insonlardir imkoniyatlari cheklangan insonlar. Bular qabul qilingan me'yorlardan chekingan yoki o`z qobiliyatlarini yo`qotgan insonlardir. - Ishga layoqatsiz, nogiron insonlar. Bu yoshi, jinsi va turli ijtimoiy faktorlardan kelib chiqqan holda insonning jamiyatdagi ijtimoiy rolini bajarishdagi imkoniyatlarning cheklanishidadir. Bunda “kamchilik” tushunchasi qo`llanadi. Insonlarda jismoniy, psixik, murakkab hamda og`ir kamchiliklar bo`lishi mumkin. Jismoniy kamchilikka insonning rivojlanishidagi bir umrlik yoki davriy kamchiliklar kiradi. Ya'ni xronologik, somatik yoki yuqimli kasalliklar shular jumlasidandir. Psixik kamchilik insonning psixik rivojlanishidagi bir umrlik yoki davriy kamchiliklar bo`lib u ta'lim olishda ma'lum qiyinchliklarni vujudga keltirishi mumkin. Unga nutqning buzilishi, miyaning zararlanishi kabilar kiradi. Murakkab kamchilik qam jismoniy va psixik kamchiliklarni o`z ichiga oladi. Og`ir kamchilik- bu Davlat ta'lim standarlari asosida ta'lim olishga layoqatsiz jismoniy va psixik kamchiliklarning yuqori darajasidadir. 2.Psixik chekinish birinchi navbatda bolaning aqliy rivojlanganlik darajasi hamda ularning psixik kamchiliklari bilan bog`liq. Bu guruh insonlarga : ▪ Psixik rivojlanishida turli xil to`siqlar mavjud insonlar. ▪ Aqliy zaiflar. ▪ Oliygofrenik 3.Pedagogik chekinish-bu pedagogika va ijtimoiy pedagogika fanida ham qo`llanib kelingan tushunchadir. Pedagogik chekinish deganimizda ob'ektiv va sub'ektiv sabablarga ko`ra ta'lim-tarbiya ola olmagan o`quvchilar tushuniladi. Bunga DTS talablari darajasida bilim ola olmagan yoki o`z istiqboli, kelajagi uchun harakat qilmagan o`quvchilar, ularning intividual rivojlanish me'yorlari kiradi. Pedagogik  
 
chekinishda birinchi navbatda o`quvchilarning umumiy o`rta ta'limga ega bo`la 
olmasligi kiradi.  
Bunday bolalar kategoriyasiga ma'lum sabablarga ko`ra o`qishga bormagan, 
faqat boshlanqich ta'lim olish Bilan cheklangan bolalar kiradi. Bunday holatlarning 
ko`plab (ob'ektiv va sub'ektiv) sabablar mavjud. Masalan, o`quvchilar yoki 
talabalarning darsdan qochishi, materialni o`zlashtira olmaslik, o`qishdan bezishi, 
dangasalik, oiladagi nosoqlom muqit, bolalarning pul topish ilinjiga tushib ketishi, 
ekologik yoki ijtimoiy kataklizmalar natijasida bolalarning ota-onalaridan ayrilishi 
va q.k. Bunday sabablarni ko`plab, minglab keltirish mumkin. Ko`pchilik holatda 
pedagogik chekinishga bolalarning qanday sharoitda yashashaiga bog`liq: o`qish 
bilan qiziqadigan oiladami yoki aksincha o`qishni ikkinchi darajali deb 
qisoblaydigan oiladami va q.k. 
4.Ijtimoiy chekinish. Ijtimoiy chekinish tushunchasi ijtimoiy me'yor 
tushunchasi bilan bog`liq. Ijtimoiy me'yor-bu jamiyat rivojlanishining ma'lum 
bosqichida insonlar yoki ijtimoiy guruhlar faoliyati va xulq-atvoridagi yo`l 
qo`yilgan yoki mumkin bo`lgan qoidalar, hatti-harakatlar andozasidir. Ijtimoiy 
chekinish yoki og`ishlarning oldini olish va tartibga solib borish uchun qadimda turli 
xil afsonalar, an'analar va diniy marosimlar yaratilgan. 
Ijtimoiy me'yor ikkita guruhga ajratiladi: 
 Universal, ya'ni jamiyayatdagi barcha insonlarga xos. 
Xususiy, ya'ni jamiyatdagi ma'lum guruh yoki ma'lum kasb egalari xos 
me'yorlardir Ijtimoiy me'yorlarni, shuningdek huquqiy, ma'naviy, siyosiy, diniy va 
q.k.deb ham guruqlarga ajratish mumkin. 
 
Ijtimoiy me'yorlar va insonlarning ulardan oqishi yoki chekinishi ular yashab 
turgan jamiyatning ajralmas faktori bo`lib hisoblanadi. Bolalar orasidagi ijtimoiy 
oqish esa uning o`sha jamiyatda salbiy sifatlar ta'sirida tarbiyalanishi, salbiy ijtimoiy 
guruhga kirishga, ijtimoiy rolni egallab, ijtimoiy tajribalarni o`rganishi sifatida 
xarakterlanadi. Pedagogika buni “tarbiyasi oqir bolalar” deb yuritishadi.  
chekinishda birinchi navbatda o`quvchilarning umumiy o`rta ta'limga ega bo`la olmasligi kiradi. Bunday bolalar kategoriyasiga ma'lum sabablarga ko`ra o`qishga bormagan, faqat boshlanqich ta'lim olish Bilan cheklangan bolalar kiradi. Bunday holatlarning ko`plab (ob'ektiv va sub'ektiv) sabablar mavjud. Masalan, o`quvchilar yoki talabalarning darsdan qochishi, materialni o`zlashtira olmaslik, o`qishdan bezishi, dangasalik, oiladagi nosoqlom muqit, bolalarning pul topish ilinjiga tushib ketishi, ekologik yoki ijtimoiy kataklizmalar natijasida bolalarning ota-onalaridan ayrilishi va q.k. Bunday sabablarni ko`plab, minglab keltirish mumkin. Ko`pchilik holatda pedagogik chekinishga bolalarning qanday sharoitda yashashaiga bog`liq: o`qish bilan qiziqadigan oiladami yoki aksincha o`qishni ikkinchi darajali deb qisoblaydigan oiladami va q.k. 4.Ijtimoiy chekinish. Ijtimoiy chekinish tushunchasi ijtimoiy me'yor tushunchasi bilan bog`liq. Ijtimoiy me'yor-bu jamiyat rivojlanishining ma'lum bosqichida insonlar yoki ijtimoiy guruhlar faoliyati va xulq-atvoridagi yo`l qo`yilgan yoki mumkin bo`lgan qoidalar, hatti-harakatlar andozasidir. Ijtimoiy chekinish yoki og`ishlarning oldini olish va tartibga solib borish uchun qadimda turli xil afsonalar, an'analar va diniy marosimlar yaratilgan. Ijtimoiy me'yor ikkita guruhga ajratiladi: Universal, ya'ni jamiyayatdagi barcha insonlarga xos. Xususiy, ya'ni jamiyatdagi ma'lum guruh yoki ma'lum kasb egalari xos me'yorlardir Ijtimoiy me'yorlarni, shuningdek huquqiy, ma'naviy, siyosiy, diniy va q.k.deb ham guruqlarga ajratish mumkin. Ijtimoiy me'yorlar va insonlarning ulardan oqishi yoki chekinishi ular yashab turgan jamiyatning ajralmas faktori bo`lib hisoblanadi. Bolalar orasidagi ijtimoiy oqish esa uning o`sha jamiyatda salbiy sifatlar ta'sirida tarbiyalanishi, salbiy ijtimoiy guruhga kirishga, ijtimoiy rolni egallab, ijtimoiy tajribalarni o`rganishi sifatida xarakterlanadi. Pedagogika buni “tarbiyasi oqir bolalar” deb yuritishadi.  
 
Ya'ni bu bolalarning hatti-harakatlari, xulq-atvorlari jamiyat tan olgan 
me'yorlarga zid. Ijtimoiy pedagogning ish faoliyati esa shunday oqishlarni 
profilaktika hamda reabilitatsiya qilishga qaratilgandir. 
Chekinish (oqish) nazariyasi. 
Odob-axlok me’yorlari va ulardan chekinish yoki ogish xillari borasidagi 
to`plangan bilimlar ularning sabablarini belgilovchi faktorlar mavjud ekanligidan 
dalolat beradi. Bu faktorlarni uchta guruxga ajratish mumkin: 1. Biogen. 2.  
Sotsiogen. 3. Psixogen.  
 Insonlarning hayotdagi xar qanday «og`ish» hollari ularning potentsial 
imkoniyatlarining cheklanishiga, tashqi muhit bilan muloqotga kirishishiga o`zining 
salbiy ta’sirini ko`rsatadi. Insonda ro`y beradigan bunday holatlarni sotsiologiya, 
psixologiya, ijtimoiy pedagogika, tibbiyot kabi ko`plab fanlar sohalari o`zlarining 
spetsifik xususiyatlaridan kelib chiqib o`rganadi, bu borada o`z nazariyalarini 
boyitib boradi. Masalan, tibbiyot fani me’yorlardan chekinish holatini bolalarning 
patologik sog`ligini buzilishi bilan bog`liq deb hisoblaydi. XIX-XX asrlarda chet 
mamlakatlarda 
imkoniyatlari 
cheklangan insonlarning 
TIBBIY 
MODELI 
hukmronlik qildi. Bu model imkoniyatlari cheklangan odamlarning xech 
bo`lmaganda elementar ijtimoiy faoliyat yuritishlarini nazarda tutdi. Bunday 
insonlar ma’lum tayyorgarlikdan o`tib, o`zlari uchun o`zlari harakat qilsalar bu 
ularning kimgadir ortiqcha yuk bo`lmasligini ta’minlar edi. Keyinchalik, chekinish 
(og`ish) holatiga tushgan insonlarga nogiron (lotincha- invalidus- kuchsiz, 
ojiz)sifatida karash vujudga keldi. Bu nazariyaga ko`ra imkoniyatlari cheklangan 
odamlar mutloq sog`lom insonlar nazorati ostida bo`lishi kerak. Bunday odamlarga 
yordam berish xam tashkil etildi va bu tibbiyot modeli davlatning ijtimoiy siyosatiga 
o`z ta’sirini o`tkazdi.  
 XX asrning 60-yillariga kelib imkoniyatlari cheklangan insonlarga yordam 
berishning tibbiy modelining o`rniga IJTIMOIY MODEL vujudga keldi va uning 
rivojlanishida psixologiyaga suyanildi. Bu modelga ko`ra imkoniyatlari cheklangan 
insonlar assotsiatsiyalarga birlashib, o`z haq-huquqlarini talab etishdi va bu talab o`z 
Ya'ni bu bolalarning hatti-harakatlari, xulq-atvorlari jamiyat tan olgan me'yorlarga zid. Ijtimoiy pedagogning ish faoliyati esa shunday oqishlarni profilaktika hamda reabilitatsiya qilishga qaratilgandir. Chekinish (oqish) nazariyasi. Odob-axlok me’yorlari va ulardan chekinish yoki ogish xillari borasidagi to`plangan bilimlar ularning sabablarini belgilovchi faktorlar mavjud ekanligidan dalolat beradi. Bu faktorlarni uchta guruxga ajratish mumkin: 1. Biogen. 2. Sotsiogen. 3. Psixogen. Insonlarning hayotdagi xar qanday «og`ish» hollari ularning potentsial imkoniyatlarining cheklanishiga, tashqi muhit bilan muloqotga kirishishiga o`zining salbiy ta’sirini ko`rsatadi. Insonda ro`y beradigan bunday holatlarni sotsiologiya, psixologiya, ijtimoiy pedagogika, tibbiyot kabi ko`plab fanlar sohalari o`zlarining spetsifik xususiyatlaridan kelib chiqib o`rganadi, bu borada o`z nazariyalarini boyitib boradi. Masalan, tibbiyot fani me’yorlardan chekinish holatini bolalarning patologik sog`ligini buzilishi bilan bog`liq deb hisoblaydi. XIX-XX asrlarda chet mamlakatlarda imkoniyatlari cheklangan insonlarning TIBBIY MODELI hukmronlik qildi. Bu model imkoniyatlari cheklangan odamlarning xech bo`lmaganda elementar ijtimoiy faoliyat yuritishlarini nazarda tutdi. Bunday insonlar ma’lum tayyorgarlikdan o`tib, o`zlari uchun o`zlari harakat qilsalar bu ularning kimgadir ortiqcha yuk bo`lmasligini ta’minlar edi. Keyinchalik, chekinish (og`ish) holatiga tushgan insonlarga nogiron (lotincha- invalidus- kuchsiz, ojiz)sifatida karash vujudga keldi. Bu nazariyaga ko`ra imkoniyatlari cheklangan odamlar mutloq sog`lom insonlar nazorati ostida bo`lishi kerak. Bunday odamlarga yordam berish xam tashkil etildi va bu tibbiyot modeli davlatning ijtimoiy siyosatiga o`z ta’sirini o`tkazdi. XX asrning 60-yillariga kelib imkoniyatlari cheklangan insonlarga yordam berishning tibbiy modelining o`rniga IJTIMOIY MODEL vujudga keldi va uning rivojlanishida psixologiyaga suyanildi. Bu modelga ko`ra imkoniyatlari cheklangan insonlar assotsiatsiyalarga birlashib, o`z haq-huquqlarini talab etishdi va bu talab o`z  
 
sog`liqlarini tiklashdan ko`ra jamiyat a’zolari bilan o`zaro munosabatni 
yaxshilashga nisbatan bo`ldi.  
 «Reabilitatsiya» (tuzatish) tushunchasi tibbiy– ijtimoiy ma’noda ham, 
psixologik–pedagogik va ijtimoiy – pedagogik aspektlarda ham ishlatiladi. Tibbiy – 
ijtimoiy tuzatish – bu kasallanish va jaroxatlanish natijasida yuzaga kelgan hamda 
boshqa jismoniy va ruxiy jihatdan kamchiliklarga ega bo`lgan shaxslarni kompleks 
tarzda, ya’ni, tibbiy, pedagogik, psixologik va professional tadbirlarni qo`llash 
oqibatida sog`ligini tiklash demakdir. 
Psixologik–pedagogik va ijtimoiy–pedagogik reabilitatsiya qilish esa yosh 
bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashuvining turli shakllarini tuzatish bo`yicha 
ijtimoiy qo`llab – quvvatlash hamda diagnostikalash – to`g`rilash dasturlari 
yuzasidan bir qator tadbirni amalga oshirib, bolani ijtimoiy hayotga qaytarish, 
ijtimoiylashtirish 
vazifalarini 
bajaruvchi 
institutlar 
harakatlarini 
o`zaro 
birlashtirishdir. (oila, maktab, muloqat, o`rtoqlar, tengdoshlar va hak). 
Hozirgi vaqtda psixologo – pedagogik va ijtimoiy – pedagogik 
reabilitatsiyalashning shakl va metodlari turli – tuman bo`lib, u yosh bolalar va 
o`smirlar dezadaptatsiyalashganining xarakteriga bog`liq bo`ladi. Uning xarakteri 
va tabiatiga bog`liq tarzda yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashuvining uchta 
asosiy xili ajratib ko`rsatiladi. Ular: patogen (kasallik qo`zgatuvchi), psixoijtimoiy 
va ijtimoiydir. Ular ham o`z navbatida turli darajada namoyon bo`ladi. 
Patogen dezadaptatsiya nerv tizimini funktsional – organik shikastlanishi 
natijasida yuzaga keladigan ruxiy kasallikdir. Ba’zi hollarda patogen dezadaptatsiya 
turli darajadagi ruxiy-psixik kasalliklarda namoyon bo`lsa, boshqa xollarda turli 
darajada ifodalanadigan oligofrenoda – aqliy jihatdan orqada qolish ko`rinishida 
bo`ladi. 
Asabiy ruhiy kasallikning og`ir shakllari bilan xastalangan bolalar statsionar 
tarzda, psixologo – pedagogik reabilitatsiyalash dasturlarini ham ko`shgan xolda 
davolanmoqlari lozim. Unchalik og`ir bo`lmagan kasalliklarga chalingan bolalar 
o`quv-tarbiya muassasalari (bolalar boqchasi, maktab, bolalar uylari va boshq.) 
sog`liqlarini tiklashdan ko`ra jamiyat a’zolari bilan o`zaro munosabatni yaxshilashga nisbatan bo`ldi. «Reabilitatsiya» (tuzatish) tushunchasi tibbiy– ijtimoiy ma’noda ham, psixologik–pedagogik va ijtimoiy – pedagogik aspektlarda ham ishlatiladi. Tibbiy – ijtimoiy tuzatish – bu kasallanish va jaroxatlanish natijasida yuzaga kelgan hamda boshqa jismoniy va ruxiy jihatdan kamchiliklarga ega bo`lgan shaxslarni kompleks tarzda, ya’ni, tibbiy, pedagogik, psixologik va professional tadbirlarni qo`llash oqibatida sog`ligini tiklash demakdir. Psixologik–pedagogik va ijtimoiy–pedagogik reabilitatsiya qilish esa yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashuvining turli shakllarini tuzatish bo`yicha ijtimoiy qo`llab – quvvatlash hamda diagnostikalash – to`g`rilash dasturlari yuzasidan bir qator tadbirni amalga oshirib, bolani ijtimoiy hayotga qaytarish, ijtimoiylashtirish vazifalarini bajaruvchi institutlar harakatlarini o`zaro birlashtirishdir. (oila, maktab, muloqat, o`rtoqlar, tengdoshlar va hak). Hozirgi vaqtda psixologo – pedagogik va ijtimoiy – pedagogik reabilitatsiyalashning shakl va metodlari turli – tuman bo`lib, u yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashganining xarakteriga bog`liq bo`ladi. Uning xarakteri va tabiatiga bog`liq tarzda yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashuvining uchta asosiy xili ajratib ko`rsatiladi. Ular: patogen (kasallik qo`zgatuvchi), psixoijtimoiy va ijtimoiydir. Ular ham o`z navbatida turli darajada namoyon bo`ladi. Patogen dezadaptatsiya nerv tizimini funktsional – organik shikastlanishi natijasida yuzaga keladigan ruxiy kasallikdir. Ba’zi hollarda patogen dezadaptatsiya turli darajadagi ruxiy-psixik kasalliklarda namoyon bo`lsa, boshqa xollarda turli darajada ifodalanadigan oligofrenoda – aqliy jihatdan orqada qolish ko`rinishida bo`ladi. Asabiy ruhiy kasallikning og`ir shakllari bilan xastalangan bolalar statsionar tarzda, psixologo – pedagogik reabilitatsiyalash dasturlarini ham ko`shgan xolda davolanmoqlari lozim. Unchalik og`ir bo`lmagan kasalliklarga chalingan bolalar o`quv-tarbiya muassasalari (bolalar boqchasi, maktab, bolalar uylari va boshq.)  
 
sharoitida tibbiy-pedagogik sog`lamlashtirish xarakteridagi tadbirlarni qo`llagan 
holda davolanadilar. 
Keyingi yillarda davolash pedagogikasini rivojlantirish masalasi o`rtaga 
qo`yilmoqda. Bunga tuzatish (to`g`irlash) didaktik dasturlari bilan bir qatorda 
davolash pedagogikasi hamda psixologik tuzatish (korrektsiya qilish)ning o`yin 
terapiya, ertak terapiya, tuzatish – rivojlantirish fizkulturasi, barmoqchalar terapiyasi 
va boshq. kabi samarali shakllaridan keng foydalanilmoqda. 
Kasallik qo`zg`atuvchi, patogen dezadaptatsiyalanish shakllari orasida 
oligofreno muammolari, ya’ni, aqliy jihatdan orqada qolgan bolalarni ijtimoiy 
adaptatsiyalash, normal xolatga keltirish masalasi alohida ajratib ko`rsatilmoqda. 
Maxsus o`tkazilgan tadqiqot natijalari shuni ko`rsatmoqdaki, oligofren bolalarda 
azaliy, tug`ma, jinoyat qilishga moyillik hissi yo`q ekan. Ularning psixik 
rivojlanishiga loyiq bo`lgan metodlar yordamida o`qitilib, tarbiyalansa, bu bolalar 
ma’lum bir ijtimoiy dasturlarni o`zlashtira oladilar va uncha murakkab bo`lmagan 
kasb egasi bo`lib, jamiyatga foydali fuqoraga aylanishlari mumkin.  
Ammo, bu bolalarning aqliy jihatdan orqada qolishi ularni ijtimoiy 
adaptatsiyalashuvini qiyinlashtiradi va bu xol mutaxassislar tomonidan maxsus 
tuzatish, normal xolatga keltirish dasturlarini qo`llashni, buni uchun maxsus ijtimoiy 
– pedagogik sharoitlarni yaratishni talab etadi. 
Aqliy jihatdan kusuri bo`lgan bolalarni ijtimoiy adaptatsiyalash dasturini 
amalga oshirishga yordam beruvchi maxsus ijtimoiy – pedagogik sharoitlarga 
quyidagilarni kiritish mumkin: 
- 
kasallikni o`z vaqtida aniqlash va bolaning imkoniyatlariga mos keladigan 
tuzatish–rivojlantirish bo`yicha ta’lim va tarbiya dasturlarini tanlash; 
- 
bolaning kuchi yetadigan mehnat faoliyatiga jalb etish, mehnat 
ko`nikmalarini yaratish va ularni avtomatik tarzda (g`ayri ixtiyoriy ravishda) 
bajarilishiga erishish, bironta kasbga yo`naltirish; 
- 
oligofren bolalarni o`quv va mehnat jarayonida hamda jamoa faoliyatida, 
ularning shaxsiy va jamoa hayotini tashkil etish borasida va maxsus mashg`ulotlar 
sharoitida tibbiy-pedagogik sog`lamlashtirish xarakteridagi tadbirlarni qo`llagan holda davolanadilar. Keyingi yillarda davolash pedagogikasini rivojlantirish masalasi o`rtaga qo`yilmoqda. Bunga tuzatish (to`g`irlash) didaktik dasturlari bilan bir qatorda davolash pedagogikasi hamda psixologik tuzatish (korrektsiya qilish)ning o`yin terapiya, ertak terapiya, tuzatish – rivojlantirish fizkulturasi, barmoqchalar terapiyasi va boshq. kabi samarali shakllaridan keng foydalanilmoqda. Kasallik qo`zg`atuvchi, patogen dezadaptatsiyalanish shakllari orasida oligofreno muammolari, ya’ni, aqliy jihatdan orqada qolgan bolalarni ijtimoiy adaptatsiyalash, normal xolatga keltirish masalasi alohida ajratib ko`rsatilmoqda. Maxsus o`tkazilgan tadqiqot natijalari shuni ko`rsatmoqdaki, oligofren bolalarda azaliy, tug`ma, jinoyat qilishga moyillik hissi yo`q ekan. Ularning psixik rivojlanishiga loyiq bo`lgan metodlar yordamida o`qitilib, tarbiyalansa, bu bolalar ma’lum bir ijtimoiy dasturlarni o`zlashtira oladilar va uncha murakkab bo`lmagan kasb egasi bo`lib, jamiyatga foydali fuqoraga aylanishlari mumkin. Ammo, bu bolalarning aqliy jihatdan orqada qolishi ularni ijtimoiy adaptatsiyalashuvini qiyinlashtiradi va bu xol mutaxassislar tomonidan maxsus tuzatish, normal xolatga keltirish dasturlarini qo`llashni, buni uchun maxsus ijtimoiy – pedagogik sharoitlarni yaratishni talab etadi. Aqliy jihatdan kusuri bo`lgan bolalarni ijtimoiy adaptatsiyalash dasturini amalga oshirishga yordam beruvchi maxsus ijtimoiy – pedagogik sharoitlarga quyidagilarni kiritish mumkin: - kasallikni o`z vaqtida aniqlash va bolaning imkoniyatlariga mos keladigan tuzatish–rivojlantirish bo`yicha ta’lim va tarbiya dasturlarini tanlash; - bolaning kuchi yetadigan mehnat faoliyatiga jalb etish, mehnat ko`nikmalarini yaratish va ularni avtomatik tarzda (g`ayri ixtiyoriy ravishda) bajarilishiga erishish, bironta kasbga yo`naltirish; - oligofren bolalarni o`quv va mehnat jarayonida hamda jamoa faoliyatida, ularning shaxsiy va jamoa hayotini tashkil etish borasida va maxsus mashg`ulotlar  
 
o`tkazish va metodlarni qo`llash yo`li bilan ularni ijtimoiy –maishiy jihatdan 
adaptatsiyalash (ko`niktirish, moslashtirish). 
Oligofren bolalarni o`qitish va ijtimoiy jihatdan moslashtirish ayniqsa maxsus 
yordamchi maktablarda amalga oshirilsagina yaxshi samara beradi. O`zbekistonda 
xozircha bunday maktablar soni oz va kelgusida bunday maxsus ta’lim – tarbiya 
muassasalarining sonini oshirish hamda ularni maxsus tayyorlangan kadrlar bilan 
ta’minlash xususida ish olib borilmoqda. SHuningdek, biz ilg`or mamlakatlarning 
asabiy ruxiy xarakterdagi muammolarga ega bo`lgan kishilar, shu jumladan, 
oligofrenoga va ruxiy kasalliklar hamda patologik hastalikka chalingan odamlar 
uchun maxsus uylar (honse – communication) qurish tajribasini ham o`rganishimiz 
lozim. Bunday ochiq tipdagi uy – internatlarda ijtimoiy xodim (mutaxassis) qarovida 
ruxiy asabiy xarakterdagi muammolari bo`lgan kishilar turishadi. Bunday uylarda 
ularning 
ijtimoiy 
adaptatsiyalanishlari 
uchun 
zarur 
shart 
– 
sharoitlar 
yaratiladi.Psixoijtimoiy dezadaptatsiya bolaning yoshi – jinsiy va shaxsiy – ruxiy 
o`ziga xos xususiyatlariga bog`liq tarzda yuzaga keladi. Bunday bolalar odatdagi 
normal bolalardan farq qilib, ularni tarbiyalash jarayoni og`ir kechadi va ularning 
har biriga individual yondashish talab etiladi. Ayrim hollarda esa ularni tarbiyalash 
uchun maxsus ruxiy – ijtimoiy va ruxiy – pedagogik tuzatish dasturlaridan 
foydalanmoq kerak bo`ladi. Aslini olganda, gap yosh bolalar va o`smirlarni ijtimoiy 
moslashishini qiyinlashtiruvchi ba’zibir shaxsiy psixologik o`ziga xos xususiyatlar 
haqida boradi. Bularga: boladagi turli xil xarakter belgilari, o`z – o`ziga baho 
berishda boshqalarga o`xshamaslik ko`rinishlari, emotsional –irodaviy va muloqat 
–munosabat sohasidagi buzilishlar, xulq – atvor va xatti – harakatlarning ongsiz 
ravishda boshqarilishi, ong ostiga surib chikarilgan uyg`un birlikdagi salbiy odatlar, 
xavfsirash, yotsirash, tajavvuzkorlik va boshqalar kiradi. Bunday o`smirlarda 
qadriyat normalari (o`z qadr – qimmatini bilish) soxasida sezilarli o`zgarish odatda 
ko`zga tashlanmaydi va ularning xulq – atvor muammolari psixologik xarakterga 
ega bo`ladi. Mana shunday xollarda individual pedagogik yondashuv bilan bir 
qatorda ularga oilada va maktabda yaxshi samara beruvchi psixokorrektsion 
texnikani hamda psixo – ijtimoiy texnologiyalarni qo`llash lozim.  
o`tkazish va metodlarni qo`llash yo`li bilan ularni ijtimoiy –maishiy jihatdan adaptatsiyalash (ko`niktirish, moslashtirish). Oligofren bolalarni o`qitish va ijtimoiy jihatdan moslashtirish ayniqsa maxsus yordamchi maktablarda amalga oshirilsagina yaxshi samara beradi. O`zbekistonda xozircha bunday maktablar soni oz va kelgusida bunday maxsus ta’lim – tarbiya muassasalarining sonini oshirish hamda ularni maxsus tayyorlangan kadrlar bilan ta’minlash xususida ish olib borilmoqda. SHuningdek, biz ilg`or mamlakatlarning asabiy ruxiy xarakterdagi muammolarga ega bo`lgan kishilar, shu jumladan, oligofrenoga va ruxiy kasalliklar hamda patologik hastalikka chalingan odamlar uchun maxsus uylar (honse – communication) qurish tajribasini ham o`rganishimiz lozim. Bunday ochiq tipdagi uy – internatlarda ijtimoiy xodim (mutaxassis) qarovida ruxiy asabiy xarakterdagi muammolari bo`lgan kishilar turishadi. Bunday uylarda ularning ijtimoiy adaptatsiyalanishlari uchun zarur shart – sharoitlar yaratiladi.Psixoijtimoiy dezadaptatsiya bolaning yoshi – jinsiy va shaxsiy – ruxiy o`ziga xos xususiyatlariga bog`liq tarzda yuzaga keladi. Bunday bolalar odatdagi normal bolalardan farq qilib, ularni tarbiyalash jarayoni og`ir kechadi va ularning har biriga individual yondashish talab etiladi. Ayrim hollarda esa ularni tarbiyalash uchun maxsus ruxiy – ijtimoiy va ruxiy – pedagogik tuzatish dasturlaridan foydalanmoq kerak bo`ladi. Aslini olganda, gap yosh bolalar va o`smirlarni ijtimoiy moslashishini qiyinlashtiruvchi ba’zibir shaxsiy psixologik o`ziga xos xususiyatlar haqida boradi. Bularga: boladagi turli xil xarakter belgilari, o`z – o`ziga baho berishda boshqalarga o`xshamaslik ko`rinishlari, emotsional –irodaviy va muloqat –munosabat sohasidagi buzilishlar, xulq – atvor va xatti – harakatlarning ongsiz ravishda boshqarilishi, ong ostiga surib chikarilgan uyg`un birlikdagi salbiy odatlar, xavfsirash, yotsirash, tajavvuzkorlik va boshqalar kiradi. Bunday o`smirlarda qadriyat normalari (o`z qadr – qimmatini bilish) soxasida sezilarli o`zgarish odatda ko`zga tashlanmaydi va ularning xulq – atvor muammolari psixologik xarakterga ega bo`ladi. Mana shunday xollarda individual pedagogik yondashuv bilan bir qatorda ularga oilada va maktabda yaxshi samara beruvchi psixokorrektsion texnikani hamda psixo – ijtimoiy texnologiyalarni qo`llash lozim.  
 
Ijtimoiy dezadaptatsiya –axloq va huquq normalarini buzilishida, ijtimoiy xulq 
–atvorning salbiy ko`rinishlari va ichki boshqaruv tizimining izdan chiqishida, 
ijtimoiy ko`rsatma, dasturlarning, qadriyatlarning noto`g`ri yo`naltirilganligida 
namayon bo`ladi. Ijtimoiylashuv jarayonining yemirilishi qanchalik darajada 
ekanligi va chuqurlashganligiga bog`liq ravishda ijtimoiy dezaptatsiyalashishning 
ikkita bosqichini ajratib ko`rsatish mumkin. 
Maktab ijtimoiy dezadaptatsiyasi bosqichi pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan 
o`quvchilardan iborat bo`lib, ular maktab dasturidagi bir qator fanlarni doimo 
o`zlashtira olmaydilar, pedagogik ta’sirlarga qattiq qarshilik ko`rsatadilar, 
o`qituvchilarga nisbatan dag`al munosabatda bo`ladilar va turlicha noma’qul 
ko`rinishdagi qiliqlarni (yomon so`zlar bilan so`kinish, chekish, be’zorilik qilish, 
darslarni muntazam qoldirish kabi) qiladilar. 
Shuning bilan birga pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan o`quvchilarning 
aksariyat qismi bironta kasbga ega bo`lishga, iqtisodiy tomondan mustaqil bo`lishga 
intilib, ishlashga va mehnat qilishga xohishlari bo`ladi. Ularning qadriyatli – 
normativ sohadagi buzilishlari hozircha unchalik katta bo`lmaydi. Shu sababli ularni 
o`quv–tarbiya muassasalari, umumo`rta ta’lim maktablari va kasb – hunar o`quv 
yurtlari doirasida xulq – atvorlarini tuzatsa bo`ladi. Buning uchun ularning har biriga 
yakka tarzda yondashish, psixologik va ijtimoiy yordam ko`rsatish, maktabdan va 
sinfdan tashqaridagi qiziqish doiralarini kengaytirish, kasbiy rejalari va kelajak 
istikbollarini aniqrok shakllantirmoq zarur bo`ladi. Bunda ularga o`smirlar uchun 
ijtimoiy muassasalar, yoshlar uchun mehnat birjalari, har xil klublar hamda 
ekstremal ijtimoiy–psixologik yordam ko`rsatish markazlari katta yordam berishlari 
mumkin.  
Ijtimoiy jihatdan qarovsiz qolgan o`smirlarning o`z oilasidan va maktabdan 
begonalashishi ancha chuqur xarakter kasb etadi. Ularning shakllanishi asosan 
antiijtimoiy va kriminal guruhlar ta’siri ostida kechadi. Ular uchun salbiy ijtimoiy 
xarakterlar, qonunga qarshi bo`lgan faoliyatlar (daydilik, narkomaniya, mastlik – 
mayxo`rlik, tajavvuzkorlik, tovlamagarchilik, yulg`ichlik) xarakterlidir. Odatda ular 
kasbiy yo`nalmagan, mehnat qilishga mutloqo hohishlari bo`lmay, parazitik xayot 
Ijtimoiy dezadaptatsiya –axloq va huquq normalarini buzilishida, ijtimoiy xulq –atvorning salbiy ko`rinishlari va ichki boshqaruv tizimining izdan chiqishida, ijtimoiy ko`rsatma, dasturlarning, qadriyatlarning noto`g`ri yo`naltirilganligida namayon bo`ladi. Ijtimoiylashuv jarayonining yemirilishi qanchalik darajada ekanligi va chuqurlashganligiga bog`liq ravishda ijtimoiy dezaptatsiyalashishning ikkita bosqichini ajratib ko`rsatish mumkin. Maktab ijtimoiy dezadaptatsiyasi bosqichi pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan o`quvchilardan iborat bo`lib, ular maktab dasturidagi bir qator fanlarni doimo o`zlashtira olmaydilar, pedagogik ta’sirlarga qattiq qarshilik ko`rsatadilar, o`qituvchilarga nisbatan dag`al munosabatda bo`ladilar va turlicha noma’qul ko`rinishdagi qiliqlarni (yomon so`zlar bilan so`kinish, chekish, be’zorilik qilish, darslarni muntazam qoldirish kabi) qiladilar. Shuning bilan birga pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan o`quvchilarning aksariyat qismi bironta kasbga ega bo`lishga, iqtisodiy tomondan mustaqil bo`lishga intilib, ishlashga va mehnat qilishga xohishlari bo`ladi. Ularning qadriyatli – normativ sohadagi buzilishlari hozircha unchalik katta bo`lmaydi. Shu sababli ularni o`quv–tarbiya muassasalari, umumo`rta ta’lim maktablari va kasb – hunar o`quv yurtlari doirasida xulq – atvorlarini tuzatsa bo`ladi. Buning uchun ularning har biriga yakka tarzda yondashish, psixologik va ijtimoiy yordam ko`rsatish, maktabdan va sinfdan tashqaridagi qiziqish doiralarini kengaytirish, kasbiy rejalari va kelajak istikbollarini aniqrok shakllantirmoq zarur bo`ladi. Bunda ularga o`smirlar uchun ijtimoiy muassasalar, yoshlar uchun mehnat birjalari, har xil klublar hamda ekstremal ijtimoiy–psixologik yordam ko`rsatish markazlari katta yordam berishlari mumkin. Ijtimoiy jihatdan qarovsiz qolgan o`smirlarning o`z oilasidan va maktabdan begonalashishi ancha chuqur xarakter kasb etadi. Ularning shakllanishi asosan antiijtimoiy va kriminal guruhlar ta’siri ostida kechadi. Ular uchun salbiy ijtimoiy xarakterlar, qonunga qarshi bo`lgan faoliyatlar (daydilik, narkomaniya, mastlik – mayxo`rlik, tajavvuzkorlik, tovlamagarchilik, yulg`ichlik) xarakterlidir. Odatda ular kasbiy yo`nalmagan, mehnat qilishga mutloqo hohishlari bo`lmay, parazitik xayot  
 
kechirishga moyillik juda kuchli bo`ladi. Bunday o`smirlar bilan o`quv – tarbiya 
muassasalari sharoitida ish olib borish, ularni tuzatish qiyin. Shu sababli ularni 
voyaga yetmagan o`smirlar bilan ish olib boruvchi militsiya bo`limida hisobga 
qo`yish va mahsus, yopiq tipdagi o`quv – tarbiya muassalariga o`tkazish lozim. 
Dezadaptatsiyalashuvning xarakteriga qarab shaxsni tuzatish, reabilitatsiya 
qilishda odam psixikasidagi salbiy tomonlarni aniqlovchi, psixologo –pedagogik 
jihatdan tuzatuvchi dasturlar yoki ijtimoiy –pedagogik jihatdan shaxsni 
ijtimoiylashtirish dasturlari ko`proq qo`llaniladi. 
Reabilitatsiyalanish jarayonining qiyin kechishi ham mumkin. Bunda bir bola 
–o`smirning o`zida dezadaptatsiyalanishning turli shakllari, ya’ni, patogen, ruxiy –
ijtimoiy va ijtimoiy xillari qo`shilib ketgan bo`ladi. Demak, diagnostika –korrektsiya 
qilish dasturlari ham shunga yarasha yuqorida sanab o`tilgan dezadaptatsiyalanish 
shakllarini tuzatishga qarata yo`naltirilmog`i lozim. Yosh bolalar va o`smirlarni 
ijtimoiy reabilitatsiyalash muassasalari xozirgi davrda Ta’lim vazirligida, mehnat va 
ijtimoiy rivojlanish vazirligi, sog`liqni saqlash vazirligi va boshqa turdagi 
ko`mitalarda, 
jamiyatlarda 
tuzilmoqda. 
Yosh 
bolalar 
va 
o`smirlar 
dezadaptatsiyalanishining eng murakkab va chuqur shakllarini ijtimoiy jihatdan 
reabilitatsiyalash 
(sog`lamlashtirish) 
muassasalarida 
kuzatiladi. 
Bunday 
muassasalarga bolalar uylari (etimxonalar) kiradi. Bolalar uylarida «ko`cha 
bolalari», daydi bolalar, ijtimoiy yetim bolalar, ota yoki onalik huquqidan mahrum 
etilgan kishilarning bolalari tarbiyalanadi. 
Bolalar bilan olib boriladigan ijtimoiy reabilitatsiya ishi qoida bo`yicha 
ijtimoiy-maishiy va tibbiy-ijtimoiy reabilitatsiyalashdan boshlanadi. Bunda 
bolalarni vannadan qanday foydalanish kerakligiga, issik ovqat yeyishga, choyshabli 
yostiqda qanday uxlash lozimligiga va boshqa ishlarga o`rgatishadi. Shuningdek, 
ruxiy – emotsional reabilitatsiyalash ishlariga ham katta ahamiyat beriladi. 1 – chi 
navbatda shinam uyda bekami ko`st yashash sharoitlari yaratib beriladi, xizmatchilar 
va tarbiyachilarning xayrihoxligi hamda maxsus ruxiy muolaja usullari, ya’ni, eng 
avvalo, o`yin terapiyasi, ertak terapiya, ruxiy terapiya qilish teatridir. Kattaroq 
yoshdagi bolalar va o`smirlar turli shakldagi mehnatga, masalan, o`yinchoqlar, 
kechirishga moyillik juda kuchli bo`ladi. Bunday o`smirlar bilan o`quv – tarbiya muassasalari sharoitida ish olib borish, ularni tuzatish qiyin. Shu sababli ularni voyaga yetmagan o`smirlar bilan ish olib boruvchi militsiya bo`limida hisobga qo`yish va mahsus, yopiq tipdagi o`quv – tarbiya muassalariga o`tkazish lozim. Dezadaptatsiyalashuvning xarakteriga qarab shaxsni tuzatish, reabilitatsiya qilishda odam psixikasidagi salbiy tomonlarni aniqlovchi, psixologo –pedagogik jihatdan tuzatuvchi dasturlar yoki ijtimoiy –pedagogik jihatdan shaxsni ijtimoiylashtirish dasturlari ko`proq qo`llaniladi. Reabilitatsiyalanish jarayonining qiyin kechishi ham mumkin. Bunda bir bola –o`smirning o`zida dezadaptatsiyalanishning turli shakllari, ya’ni, patogen, ruxiy – ijtimoiy va ijtimoiy xillari qo`shilib ketgan bo`ladi. Demak, diagnostika –korrektsiya qilish dasturlari ham shunga yarasha yuqorida sanab o`tilgan dezadaptatsiyalanish shakllarini tuzatishga qarata yo`naltirilmog`i lozim. Yosh bolalar va o`smirlarni ijtimoiy reabilitatsiyalash muassasalari xozirgi davrda Ta’lim vazirligida, mehnat va ijtimoiy rivojlanish vazirligi, sog`liqni saqlash vazirligi va boshqa turdagi ko`mitalarda, jamiyatlarda tuzilmoqda. Yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalanishining eng murakkab va chuqur shakllarini ijtimoiy jihatdan reabilitatsiyalash (sog`lamlashtirish) muassasalarida kuzatiladi. Bunday muassasalarga bolalar uylari (etimxonalar) kiradi. Bolalar uylarida «ko`cha bolalari», daydi bolalar, ijtimoiy yetim bolalar, ota yoki onalik huquqidan mahrum etilgan kishilarning bolalari tarbiyalanadi. Bolalar bilan olib boriladigan ijtimoiy reabilitatsiya ishi qoida bo`yicha ijtimoiy-maishiy va tibbiy-ijtimoiy reabilitatsiyalashdan boshlanadi. Bunda bolalarni vannadan qanday foydalanish kerakligiga, issik ovqat yeyishga, choyshabli yostiqda qanday uxlash lozimligiga va boshqa ishlarga o`rgatishadi. Shuningdek, ruxiy – emotsional reabilitatsiyalash ishlariga ham katta ahamiyat beriladi. 1 – chi navbatda shinam uyda bekami ko`st yashash sharoitlari yaratib beriladi, xizmatchilar va tarbiyachilarning xayrihoxligi hamda maxsus ruxiy muolaja usullari, ya’ni, eng avvalo, o`yin terapiyasi, ertak terapiya, ruxiy terapiya qilish teatridir. Kattaroq yoshdagi bolalar va o`smirlar turli shakldagi mehnatga, masalan, o`yinchoqlar,  
 
yodgorlik buyumlari va boshqa narsalarni tayyorlaydigan tikuv va duradgorlik kabi 
ustaxonalarda ishlashga tortiladi. Bolalar uylarida tarbiyalanayotgan bolalarga 
nisbatan qo`llanilayotgan reabilitatsion tadbirlar qatorida bolaning oilasi bilan olib 
boriladigan ijtimoiy –pedagogik ishlarga katta o`rin beriladi. Agarda bolaning oilasi 
bo`lmasa yoki uning oilasidagi sharoit mutlaqo yaroqsiz bo`lsa, bolani qabul qilib 
(saqlab oladigan) olishga rozi bo`ladigan oila tanlanadi. Agar bola o`sha oilada 
yashashga moslashib, o`rganib ketsa, oila va bolaning roziligi bilan vasiylik qilish 
to`g`risidagi xujjat yoki o`g`il qilib olish xujjati rasmiylashtiriladi. 
Bolalarning ijtimoiy-reabilitatsiyalash muassasalarida bo`lish vaqti uni 
bo`lg`usi doimiy yashash joyiga o`rnashtirishgacha ketadigan vaqt bilan 
chegaralangan. Bola yoki o`z oilasiga (agar yashash sharoiti yaxshilansa) qaytariladi 
yoki uni o`g`il qilib olgan oilaga, yo bo`lmasa, davlat tarbiya muassasalari – bolalar 
uylariga va maktab – internatlarga beriladi. Boshlang`ich maktab o`quvchilari uchun 
reabilitatsiya qilish tadbirlari ichida birinchi o`ringa psixologik-pedagogik 
diagnostika va tuzatish dasturlari chiqadi. Bunda, boladagi bilish, idrok etish 
soxasidagi illatlar aniqlanadi. Bu illatlar tuzatish –rivojlantirish orqali ta’lim – 
tarbiya berish jarayonida yo`qotila boriladi va bu tibbiy – ijtimoiy reabilitatsiyalash 
va harakatlantiruvchi korrektsiya qilish ishlari bilan qo`shib olib boriladi. 
O`smirlik 
yoshidagi 
dezadaptatsiyalangan 
o`quvchilar 
uchun 
kasbiy 
yo`naltirilganlik, ishchi kasblarga ularni tayyorlash, shaxsni ruxiy jihatdan tuzatish 
va shaxslararo munosabatlarni ijtimoiy – psixologik korrektsiya qilish 1 – chi 
o`rinda turadi. Bunday o`smirlarning oilalariga ijtimoiy –pedagogik va psixologik 
jihatdan yordam berish ham katta ahamiyatga ega. Ko`p bolalik oilalarni tadqiq etish 
shuni ko`rsatmoqdaki, ularga moddiy yordam ko`rsatish bilan bir qatorda bunday 
oilalarni psixologo–pedagogik jihatdan qo`llab–quvvatlash ham katta rol o`ynaydi. 
Dezadaptatsiyalashgan 
yosh 
bolalar 
va 
o`smirlarni 
reabilitatsiya 
qilish 
markazlarining faoliyati, uning mazmuni va printsiplari quyidagicha bo`lishi 
mumkin: 
Diagnostikaga (kasallikni aniklash usuliga) kompleks yondashish va bolalarni 
o`qitish va tarbiyalashda ularning potentsial imkoniyatlarini to`la ishga solish; ta’lim 
yodgorlik buyumlari va boshqa narsalarni tayyorlaydigan tikuv va duradgorlik kabi ustaxonalarda ishlashga tortiladi. Bolalar uylarida tarbiyalanayotgan bolalarga nisbatan qo`llanilayotgan reabilitatsion tadbirlar qatorida bolaning oilasi bilan olib boriladigan ijtimoiy –pedagogik ishlarga katta o`rin beriladi. Agarda bolaning oilasi bo`lmasa yoki uning oilasidagi sharoit mutlaqo yaroqsiz bo`lsa, bolani qabul qilib (saqlab oladigan) olishga rozi bo`ladigan oila tanlanadi. Agar bola o`sha oilada yashashga moslashib, o`rganib ketsa, oila va bolaning roziligi bilan vasiylik qilish to`g`risidagi xujjat yoki o`g`il qilib olish xujjati rasmiylashtiriladi. Bolalarning ijtimoiy-reabilitatsiyalash muassasalarida bo`lish vaqti uni bo`lg`usi doimiy yashash joyiga o`rnashtirishgacha ketadigan vaqt bilan chegaralangan. Bola yoki o`z oilasiga (agar yashash sharoiti yaxshilansa) qaytariladi yoki uni o`g`il qilib olgan oilaga, yo bo`lmasa, davlat tarbiya muassasalari – bolalar uylariga va maktab – internatlarga beriladi. Boshlang`ich maktab o`quvchilari uchun reabilitatsiya qilish tadbirlari ichida birinchi o`ringa psixologik-pedagogik diagnostika va tuzatish dasturlari chiqadi. Bunda, boladagi bilish, idrok etish soxasidagi illatlar aniqlanadi. Bu illatlar tuzatish –rivojlantirish orqali ta’lim – tarbiya berish jarayonida yo`qotila boriladi va bu tibbiy – ijtimoiy reabilitatsiyalash va harakatlantiruvchi korrektsiya qilish ishlari bilan qo`shib olib boriladi. O`smirlik yoshidagi dezadaptatsiyalangan o`quvchilar uchun kasbiy yo`naltirilganlik, ishchi kasblarga ularni tayyorlash, shaxsni ruxiy jihatdan tuzatish va shaxslararo munosabatlarni ijtimoiy – psixologik korrektsiya qilish 1 – chi o`rinda turadi. Bunday o`smirlarning oilalariga ijtimoiy –pedagogik va psixologik jihatdan yordam berish ham katta ahamiyatga ega. Ko`p bolalik oilalarni tadqiq etish shuni ko`rsatmoqdaki, ularga moddiy yordam ko`rsatish bilan bir qatorda bunday oilalarni psixologo–pedagogik jihatdan qo`llab–quvvatlash ham katta rol o`ynaydi. Dezadaptatsiyalashgan yosh bolalar va o`smirlarni reabilitatsiya qilish markazlarining faoliyati, uning mazmuni va printsiplari quyidagicha bo`lishi mumkin: Diagnostikaga (kasallikni aniklash usuliga) kompleks yondashish va bolalarni o`qitish va tarbiyalashda ularning potentsial imkoniyatlarini to`la ishga solish; ta’lim  
 
va tarbiya berishda muammolarga ega bo`lgan bolalarga yakka holda va shuning 
bilan birga differentsial ravishda yondashish; ushbu toifaga kiruvchi bolalarni 
o`qitish va tarbiyalash ishlarini tashkil etishda turli xildagi usullardan, o`qitishni 
tashkil etish shakllaridan foydalanish; 
Psixofiziologik funktsiyalari buzilgan bolalarni dastlabki kunlardayoq tibbiy 
psixologo–pedagogik tashxizdan o`tkazib, ta’lim olishlariga to`sqinlik qiladigan 
asosiy 
ijtimoiy 
dezadaptatsiyalashuv 
sabablarini 
aniqlash.O`qitish 
va 
tarbiyalashning korrektsion yo`naltirilganligi.O`qitish va tarbiyalash tizimining 
bolalarni sog`ligini asrash va rivojlantirishga qarata yo`naltirilganligi. 
                                Savollar 
1. Nima uchun ijtimoiy pedagogikada norma va normadan og’ish tushunchalari 
o’rganiladi? 
2. Bolalarda normadan og’ishning sababi nimada? 
3. Normadan pedagogik og’ish deganda nima tushuniladi? 
4. “ ijtimoiy og’ish” tushunchasining mohiyati nimada? 
5. Normadan og’ishning qaysi nazariyalarini bilasiz? 
 
va tarbiya berishda muammolarga ega bo`lgan bolalarga yakka holda va shuning bilan birga differentsial ravishda yondashish; ushbu toifaga kiruvchi bolalarni o`qitish va tarbiyalash ishlarini tashkil etishda turli xildagi usullardan, o`qitishni tashkil etish shakllaridan foydalanish; Psixofiziologik funktsiyalari buzilgan bolalarni dastlabki kunlardayoq tibbiy psixologo–pedagogik tashxizdan o`tkazib, ta’lim olishlariga to`sqinlik qiladigan asosiy ijtimoiy dezadaptatsiyalashuv sabablarini aniqlash.O`qitish va tarbiyalashning korrektsion yo`naltirilganligi.O`qitish va tarbiyalash tizimining bolalarni sog`ligini asrash va rivojlantirishga qarata yo`naltirilganligi. Savollar 1. Nima uchun ijtimoiy pedagogikada norma va normadan og’ish tushunchalari o’rganiladi? 2. Bolalarda normadan og’ishning sababi nimada? 3. Normadan pedagogik og’ish deganda nima tushuniladi? 4. “ ijtimoiy og’ish” tushunchasining mohiyati nimada? 5. Normadan og’ishning qaysi nazariyalarini bilasiz?