Ijtimoiy pedagogika va pedagogik sotsiologiyada “me’yor” va “me’yordan og’ish” tushunchasi. Me’yordan og’ishish tiplari
Yuklangan vaqt
2024-10-20
Yuklab olishlar soni
2
Sahifalar soni
16
Faytl hajmi
38,8 KB
Ijtimoiy pedagogika va pedagogik sotsiologiyada “me’yor” va “me’yordan
og’ish” tushunchasi. Me’yordan og’ishish tiplari
REJA:
1.Me'yor va me'yorlardan chekinish(oqish) tushunchasi.
2.Chekinish(oqish) turlari.
3.Chekinish(oqish) nazariyasi.
Tayanch tushunchalar: hayotiy me'yor, hayotiy me'yorlardan chekinish
(og`ish), negativ va pozitiv chekinish, kamchilik. Tayanch tushunchalar: ijtimoiy
pedagogika, autsayderlar, ijtimoiy faoliyat, ijtimoiy ta'lim, ijtimoiy tarbiya, ijtimoiy
bilim, ijtimoiy ko`nikma, ijtimoiy-pedagogik kategoriyalar.
Har qanday jamiyatda, u jamiyat qaysi rivojlanish bosqichida bo’lishidan qat’iy
nazar, doimiy e’tiborga muhtoj odamlar bor. Bular o’z jismoniy, ruhiy va ijtimoiy
rivojlanishida chetga chiqish, og’ish bor bo’lgan odamlardir. Bunaqa odamlar doim
bir guruh bo’lib ajralishgan, jamiyat va davlatda ularga nisbatan alohida munosabat
shakllangan.
Zamonaviy AQSH va yevropa davlatlarida u yoki bu og’ishlarga ega jamiyatga
integratsiyalashuvi konsepsiyasi amalga oshirilmoqda. U konsepsiyaga ko’ra bu
odamlar ham jamiyatning teng huquqli biroq ba’zi bir muammo yoki cheklangan
imkoniyatlarga ega a’zosi sifatida ko’riladi.
Hozirda cheklangan imkoniyatli shaxslar soni butun dunyoda shu jumladan,
O’zbekistonda ham ortib borayotgani sababli, bu muammo yanada jiddiylashmoqda.
SHuning uchun bunaqa odamlar avalambor bolalarning ko’payishini rejali ijtimoiy
hal qilishni talab qiluvchi doimiy omil sifatida qarash lozim.
Tibbiyot, psixologiya, sotsiologiyada “norma”ning o’z ko’rsatgichlari, o’z
me’yorlari mavjud. Normaga mos kelmaydigan jihatni-“og’ish”, “chetga
chiqish” deyishadi.
ijtimoiy pedagogika uchun “norma” va “normadan og’ish” tushunchalari
nihoyatda ahamiyatlidir. Ular bola xulq-atvori va rivojlanish jarayonini xarakterlash
uchun qo’llanadi.
Og’ish ham ijobiy ham salbiy xarakterga ega bo’lishi mumkin. Masalan, bola
rivojlanishida aqliy qoloqlik ham, qobiliyatlilik ham normadan og’ish hisoblanadi.
Xulq-atvordagi jinoyatchilik, aroqxo’rlik, giyohvandlik va boshqa salbiy og’ishlar
ham shaxsning ijtimoiy shakllanish jarayoniga ham jamiyat rivojlanishiga ham
salbiy ta’sir ko’rsatadi. Og’ish turlari Normadan chetga chiqishni shartli ravishda
4 guruhga ajratsak bo’ladi: jismoniy, ruhiy, pedagogik va sotsiologik. Ularni batafsil
o’rganib chiqsak.Normadan jismoniy og’ish avvalambor inson sog’ligiga bog’liq.
Sog’liqdagi og’ish yoki irsiy omillar yoki biror-bir tashqi holatlar: og’ir ekologik
holat, ichimlmk suvining qoniqarsiz sifati, oila hayoti darajasining pasayishi va
boshqalar asosida yuzaga kelishi mumkin.Sog’ligida va rivojlanishida og’ishga
moyillarning ko’p tasniflari mavjud. Umujahon sog’liqni saqlash tashkiloti 1980
yilda cheklangan imkoniyatlarning uch zvenosi shkalasining britancha variantini
qabul qildi:
-kasallik,
xastalik-ruhiy
yoki
fiziologik
funksiyalar,
anatomik
struktura
elementlarini har qanday yo’qotish yoki ularning anomaliyasi;
-cheklangan im koniyat-inson uchun norma hisoblangan chegarada biror-bir
faoliyatni bajarish qobiliyatini yoqotish yoki cheklab qo’yish;
-nogironlik-yosh, jins yoki ijtimoiy omillardan kelib chiqib insonning biron-bir
faoliyatini bajarishni cheklovchi yoki unga to’sqinlik qiluvchi cheklangan
imkoniyat.
G`arb davlatlarida “sog’ligining cheklangan imkoniyatlariga ega shaxs”
tushunchasi mavjud. Ularga ta’lim standartlarini o’zlashtirishga to’sqinlik qiluvchi
jismoniy yoki ruhiy kamchiliklarga ega bolalar kiradi. Shuningdek nuqson
tushunchasi ham mavjud bo’lib, uning 4 turi-ruhiy, jismoniy, murakkab va og’ir
turlari mavjud.
Jismoniy
nuqsonlarga-inson
organining
faoliyat
yurgizishga
yoki
rivojlanishidagi doimiy yoki vaqtinchalik kamchiliklar, shuningdek har qanday
somatik yoki yuqumli xastaliklar kiradi.
Ruhiy nuqsonlarga-insonning ruhiy rivojlanishidagi doimiy yoki vaqtinchalik
kamchilik. Bularga nutq buzilishi, miya faoliyati, shuningdek esa, aqliy
rivojlanishning
buzilishlari
kiradi.Murakkab
nuqson
belgilangan
tartibda
tasdiqlangan jismoniy va ruhiy kamchiliklarni o’zida mujassam etadi.Og’ir nuqson-
belgilangan tartibda tasdiqlangan shunaqa nuqsonki, bu nuqson mavjud bo’lgan
holatda davlat ta’lim standartlariga mos ravishda ta’lim olishning umuman iloji
yo’q. Bola jismoniy rivojlanishidagi og’ishlarga kasallik, ko’rish, eshitish
qobiliyatlarining buzilishlari kiradi. Normadan ruhiy og’ishlar avvalambor bolaning
aqliy rivojlanishi, uning ruhiy nuqsonlariga bog’liqdir. bu turdagi og’ishlarga
avvalambor ruhiy rivojlanishning to’xtab qolishi, bolalarning aqliy jihatdan ortda
qolishi kiradi. Aqliy qoloqlik asab tizimining tug’ma nuqsonlari yoki jarohat asosida
paydo bo’ladi. Bolalarda aqliy qoloqlik turli darajada-engil aqliy zaiflikdan, chuqur-
tentaklikkacha namoyon bo’ladi.
Ruhiy og’ishlarga turli darajadagi nutq buzilishlari ham kiradi. Ruhiy
og’ishlarning yana bir turi emotsion faoliyatining buzilishidir. Bu og’ish turining
eng og’ir shakllari deb autizm-muloqotga ehtiyoj sezmaslik va suitsid (o’z-o’zini
o’ldirish)larni keltirsak bo’ladi. Bolalarning iqtidorliligi alohida og’ish turi
hisoblanadi. Bu biror-bir faoliyatni muvaffaqiyatli bajarilishini ta’minlab beruvchi
qobiliyatlarning o’ziga xos uyg’unligidir. Iqtidorlilik darajasi nafaqat qobiliyatlarga
qarab balki, faoliyat mahsullari xarakteriga qarab ham belgilanadi.
Pedagogik og’ishlar tushunchasi pedagogika va ijtimoiy pedagogikada
hozircha kam qo’llaniladigan tushunchadir. Vaholanki, pedagogik faoliyatda
pedagogik maqsadlarni amalga oshirish, shaxs rivojlanishi uchun sharoitlar yaratib
berish uchun ta’lim olayotganlar faoliyatini tartibga solganidan turli normalar
qo’llanmoqda. Avvalambor, bu ta’lim darajasini belgilaydigan standartlarga,
shuningdek o’quvchi intilayotgan maqsadlarga tegishli. Bularga yana ta’lim olishda
yuqori natijalarni ta’minlab beruvchi bola rivojlanishining normalarini ham kiritsak
bo’ladi.
Ta’lim olinishi yoki olinmasligi normalari haqida nihoyatda aniqlik bilan
gapirsa bo’ladi. So’nggi yillarda turli sabablarga ko’ra ta’lim ololmagan bolalar ham
paydo bo’ldilar. Normadan bunaqa og’ishlarni pedagogik og’ish desak bo’ladi.
Umumiy ta’lim olmagan bolalarni alohida toifaga kiritamiz. Bular maktabga
bormaydigan, fayoatgina boshlang’iya maktabni tugatgan, umumiy o’rta ta’lim
olmagan bolalardir. Bunaqa holatlarni yuzaga kelishi uchun bizning davlatda sabalar
talaygina: dars qoldirish o’qishga intilishni susaytiradi, oiladagi notinch vaziyat
bolani pul topish uchun ko’chaga chiqaradi, ekologik va ijtimoiy hissiy zo’riqish
bolalar ota-onalaridan judo bo’lishlariga olib keladi. Daydilikka moyilligi bo’lga
bolalar soni ham ko’paymoqda. Bolalar maktablarda tahsil olishmayotganining yana
bir qancha sabablarini keltirsak bo’ladi. Ruhiy va jismoniy rivojlanishda og’ishga
ega bo’lgan bolalarning ta’lim olishlaridagi katta qiyinchiliklarini ham ta’kidlab
o’tish joiz. Yuqorida aytilganidek, bunday bolalar uchun alohida maktablar bo’lib,
u yerda ular professional mutaxassislar qo’l ostida ta’lim olishadi. Biroq ko’p narsa
bola qayerda yashashligiga -qishloq yoki shaharda, qanaqa oiladan ekanligiga
bog’liq. Ba’zi sog’ligida muammosi bor bolalar uchun ta’limuyda individual tarzda
o’tiladi.
Bu bolalarning jamiyatga integratsiyalashuvining asosiy muammosi ularning
keyinchalik
professional
ta’lim
olishlari
bilan
bog’liq.
O’z
ijtimoiy
rivojlanishlarining buzilib bo’lganligi sababli biror-bir kasbiy kasbiy faoliyatni
tanlay olmaydigan bolalarni ham nazardan chetda qoldirmaslik kerak. Bu brollarni
biro-bir ijtimoiy ahamiyatga ega faoliyat sohasida o’zlarini sinab ko’rish xohishi
yo’qligi barlashtiradi. Bu xolatda bu og’ishni yengib o’tish uchun mutaxassisning
ijtimoiy pedagogik yordamiga muhtoj bolalar ham paydo bo’lishadi. Ijtimoiy
og’ishlar “ ijtimoiy norma” tushunchasi bilan bog’liqdir. ijtimoiy norma bu insonlar
yoki ijtimoiy guruhlar faoliyati yoki xulq-atvorining jamiyat rivojlanishining biror-
bir bosqichida shakllangan yoki rasman o’rnatilgan qoidalari namunasidir. Aslida
ijtimoiy norma kerakli xulq-atvor, ijtimoiy munosabatlar va faoliyatlar modeli
hisoblanadi.
Bolalar uchun ijtimoiy normalarning o’ziga xos xususiyati shuki, ular
tarbiya omili hisoblanib, uning jarayoni ijtimoiy norma va qadriyatlarni
o’zlashtirish, ijtimoiy muhitga kirish, ijtimoiy tajriba va rollarni o’zlashtirish sodir
bo’ladi. Bu holatda tarbiyaning boshqarish funksiyasi eng muhim vazifani bajaradi,
chunki uning vazifasi bolalar ongi va xulq-atvoriga ta’sir qiluvchi omillarni kerakli
tarbiyaviy effekt ta’minlanadigan darajada tashkil qilishdir.Sotsiologik, psixologik
va pedagogik adabiyotlardadeviant xulq-atvorga ega bolalar muammolari ustida
yetarli ish olib borilgan. Bunday xulq-atvorning sabalari ham yaxshi o’rganib
chiqilgan. Ular o’smirlik davrining qiyinchiliklari, jamiyatdagi ijtimoiy maqomning
noaniqligi, davlat rivojlanishining beqarorligi, bola mustaqil chiqib keta olmaydigan
ekstremal holatlarning yuzaga kelishi bilan bog’liq.
Bu bolalarga yordam ko’rsatish uchun ixtisoslashgan ijtimoiy xizmatlar
tuzilmoqda. Ijtimoiy xavfli xatti-harakat sodir etgan va 11 yoshga to’lgan bolalarni
sud tibbiy-pedagogik komissiyasi xulosani inobatga olgan holda maxsus maktablar
yoki maxsus kasbiy bilim yurtlariga yuborishlari mumkin.
M.A.Galaguzova tomonidan turli og’ish turlarining tasnifi quyidagicha
berilgan:
Jismoniy
Ruhiy
Pedagogik
ijtimoiy
-kasallik,
-ko’rish
qobiliyatining
buzilishi,
-eshitish
qobiliyatining
buzilishi.
-ruhiy rivojlanish-
ning to’xtab qolishi,
-aqliy qoloqlik,
-nutq buzilishi,
-iqtidorlilik.
-umumiy o’rta
ta’lim olishdan
chetga chiqish,
-kasbiy ta’lim
olishdan
chetga
chiqish.
-etimlik,
-xulq-atvor
normasidan
og’ish:
aroqxo’rlik;
norkamaniya;
taksikomaniya;
foxishabozlik;
daydilik va b.
ijtimoiy pedagogning og’ish xulq-atvorli bolalar bilan ish yuritishi og’ishlar
profilaktikasi, muayyan norma va qoidalarni buzishni oldini olish, shuningdek xulq-
atvorida u yoki bu og’ish aniqlangan bolalarning reabiliatatsiyasiga qaratilishi
lozim.
Me'yor va me'yorlardan chekinish(og`ish) tushunchasi
Me'yor tushunchasi tibbiyot, psixologiya, pedagogika va sotsiologiya
fanlarida keng qo`llaniladi. Unga aniq bir ta'rif berish juda qiyin. Masalan bitta
tibbiyotning o`zidagina me'yor tushunchasiga 200dan ortiq ta'rif berilgan. Umumiy
qolda me'yor- bu obektiv vokelikni belgilovchi ideal bilim, real voqealikni
tavsiflovchi
o`rtacha
statistik
ko`rsatkichdir.
Tibbiyotda,
psixologiyada,
sotsiologiyada me'yorlarning o`z tasnifi, parametorlar, ko`rsatkichlari mavjud.
Belgilangan,jamiyat tomonidan qabul qilingan va tan olingan me'yorlarga mos
kelmaslik jarayoni ikkinchi bir tushuncha-chekinish yoki oqish bilan belgilanadi.
Ijtimoiy pedagogika “me'yor”hamda “me'yorlardan chekinish” masalalari muhim
ahamiyat kasb etadi. Ular bolalarning ijtimoiy xulqi va rivojlanish jarayoninini
tavsiflashda yordam beradi. Chekinishlar asosan, negativ va pozitiv xarakterga ega.
Negativ chekinishlarga aqli zayiflik, shuningdek, narkamaniya, alkogolizim,
jinoyatchilik singani insoning ijtimoiylashuviga, umuman jamiyatga salbiy ta'sir
ko`rsatadigan xarakterlar negativga kiradi.
Chekinishning (og`ishning) turlari.
Me'yorlardan chekinishning to`rtta turi mavjud. Bular: jismoniy, psixik, pedagogik
va ijtimoiy.
1.Jismoniy chekinish birinchi navbatda insonning sog`ligi bilan bog`liq
bo`lib, tibbiy ko`rsatkichlar orqali belgilanadi. Bularga insonning bo`yi, vazni
kabilar kirishi mumkin. Bundan tashqari biron bir faoliyat yuritishda imkoniyatlari
cheklangan, ya'ni sog`ligi tufayli o`z qobiliyatini yo`qotgan, defekti bor insonlar
hamda nogironlar shular jumlasidandir. Sog`ligi va rivojlanishi jihatidan
chekinishiga duch kelgan insonlar turli klassifikatsiyalarga ajratiladi. Shunday
imkoniyatlari cheklangan insonlar guruhiga quydagilar kiradi:
- kasallar va betoblar. Bular faoliyat yuritishda qiyinchiliklarni vujudga
anatomik elementlar, psixik yoki fiziologik anomaliyalar yoki yo`qotishlarga duch
kelgan insonlardir imkoniyatlari cheklangan insonlar. Bular qabul qilingan
me'yorlardan chekingan yoki o`z qobiliyatlarini yo`qotgan insonlardir.
- Ishga layoqatsiz, nogiron insonlar. Bu yoshi, jinsi va turli ijtimoiy
faktorlardan kelib chiqqan holda insonning jamiyatdagi ijtimoiy rolini bajarishdagi
imkoniyatlarning cheklanishidadir.
Bunda “kamchilik” tushunchasi qo`llanadi. Insonlarda jismoniy, psixik,
murakkab hamda og`ir kamchiliklar bo`lishi mumkin. Jismoniy kamchilikka
insonning rivojlanishidagi bir umrlik yoki davriy kamchiliklar kiradi. Ya'ni
xronologik, somatik yoki yuqimli kasalliklar shular jumlasidandir.
Psixik kamchilik insonning psixik rivojlanishidagi bir umrlik yoki davriy
kamchiliklar bo`lib u ta'lim olishda ma'lum qiyinchliklarni vujudga keltirishi
mumkin.
Unga nutqning buzilishi, miyaning zararlanishi kabilar kiradi.
Murakkab kamchilik qam jismoniy va psixik kamchiliklarni o`z ichiga oladi.
Og`ir kamchilik- bu Davlat ta'lim standarlari asosida ta'lim olishga layoqatsiz
jismoniy va psixik kamchiliklarning yuqori darajasidadir.
2.Psixik chekinish birinchi navbatda bolaning aqliy rivojlanganlik darajasi
hamda ularning psixik kamchiliklari bilan bog`liq. Bu guruh insonlarga :
▪ Psixik rivojlanishida turli xil to`siqlar mavjud insonlar.
▪ Aqliy zaiflar.
▪ Oliygofrenik
3.Pedagogik chekinish-bu pedagogika va ijtimoiy pedagogika fanida ham
qo`llanib kelingan tushunchadir. Pedagogik chekinish deganimizda ob'ektiv va
sub'ektiv sabablarga ko`ra ta'lim-tarbiya ola olmagan o`quvchilar tushuniladi. Bunga
DTS talablari darajasida bilim ola olmagan yoki o`z istiqboli, kelajagi uchun harakat
qilmagan o`quvchilar, ularning intividual rivojlanish me'yorlari kiradi. Pedagogik
chekinishda birinchi navbatda o`quvchilarning umumiy o`rta ta'limga ega bo`la
olmasligi kiradi.
Bunday bolalar kategoriyasiga ma'lum sabablarga ko`ra o`qishga bormagan,
faqat boshlanqich ta'lim olish Bilan cheklangan bolalar kiradi. Bunday holatlarning
ko`plab (ob'ektiv va sub'ektiv) sabablar mavjud. Masalan, o`quvchilar yoki
talabalarning darsdan qochishi, materialni o`zlashtira olmaslik, o`qishdan bezishi,
dangasalik, oiladagi nosoqlom muqit, bolalarning pul topish ilinjiga tushib ketishi,
ekologik yoki ijtimoiy kataklizmalar natijasida bolalarning ota-onalaridan ayrilishi
va q.k. Bunday sabablarni ko`plab, minglab keltirish mumkin. Ko`pchilik holatda
pedagogik chekinishga bolalarning qanday sharoitda yashashaiga bog`liq: o`qish
bilan qiziqadigan oiladami yoki aksincha o`qishni ikkinchi darajali deb
qisoblaydigan oiladami va q.k.
4.Ijtimoiy chekinish. Ijtimoiy chekinish tushunchasi ijtimoiy me'yor
tushunchasi bilan bog`liq. Ijtimoiy me'yor-bu jamiyat rivojlanishining ma'lum
bosqichida insonlar yoki ijtimoiy guruhlar faoliyati va xulq-atvoridagi yo`l
qo`yilgan yoki mumkin bo`lgan qoidalar, hatti-harakatlar andozasidir. Ijtimoiy
chekinish yoki og`ishlarning oldini olish va tartibga solib borish uchun qadimda turli
xil afsonalar, an'analar va diniy marosimlar yaratilgan.
Ijtimoiy me'yor ikkita guruhga ajratiladi:
Universal, ya'ni jamiyayatdagi barcha insonlarga xos.
Xususiy, ya'ni jamiyatdagi ma'lum guruh yoki ma'lum kasb egalari xos
me'yorlardir Ijtimoiy me'yorlarni, shuningdek huquqiy, ma'naviy, siyosiy, diniy va
q.k.deb ham guruqlarga ajratish mumkin.
Ijtimoiy me'yorlar va insonlarning ulardan oqishi yoki chekinishi ular yashab
turgan jamiyatning ajralmas faktori bo`lib hisoblanadi. Bolalar orasidagi ijtimoiy
oqish esa uning o`sha jamiyatda salbiy sifatlar ta'sirida tarbiyalanishi, salbiy ijtimoiy
guruhga kirishga, ijtimoiy rolni egallab, ijtimoiy tajribalarni o`rganishi sifatida
xarakterlanadi. Pedagogika buni “tarbiyasi oqir bolalar” deb yuritishadi.
Ya'ni bu bolalarning hatti-harakatlari, xulq-atvorlari jamiyat tan olgan
me'yorlarga zid. Ijtimoiy pedagogning ish faoliyati esa shunday oqishlarni
profilaktika hamda reabilitatsiya qilishga qaratilgandir.
Chekinish (oqish) nazariyasi.
Odob-axlok me’yorlari va ulardan chekinish yoki ogish xillari borasidagi
to`plangan bilimlar ularning sabablarini belgilovchi faktorlar mavjud ekanligidan
dalolat beradi. Bu faktorlarni uchta guruxga ajratish mumkin: 1. Biogen. 2.
Sotsiogen. 3. Psixogen.
Insonlarning hayotdagi xar qanday «og`ish» hollari ularning potentsial
imkoniyatlarining cheklanishiga, tashqi muhit bilan muloqotga kirishishiga o`zining
salbiy ta’sirini ko`rsatadi. Insonda ro`y beradigan bunday holatlarni sotsiologiya,
psixologiya, ijtimoiy pedagogika, tibbiyot kabi ko`plab fanlar sohalari o`zlarining
spetsifik xususiyatlaridan kelib chiqib o`rganadi, bu borada o`z nazariyalarini
boyitib boradi. Masalan, tibbiyot fani me’yorlardan chekinish holatini bolalarning
patologik sog`ligini buzilishi bilan bog`liq deb hisoblaydi. XIX-XX asrlarda chet
mamlakatlarda
imkoniyatlari
cheklangan insonlarning
TIBBIY
MODELI
hukmronlik qildi. Bu model imkoniyatlari cheklangan odamlarning xech
bo`lmaganda elementar ijtimoiy faoliyat yuritishlarini nazarda tutdi. Bunday
insonlar ma’lum tayyorgarlikdan o`tib, o`zlari uchun o`zlari harakat qilsalar bu
ularning kimgadir ortiqcha yuk bo`lmasligini ta’minlar edi. Keyinchalik, chekinish
(og`ish) holatiga tushgan insonlarga nogiron (lotincha- invalidus- kuchsiz,
ojiz)sifatida karash vujudga keldi. Bu nazariyaga ko`ra imkoniyatlari cheklangan
odamlar mutloq sog`lom insonlar nazorati ostida bo`lishi kerak. Bunday odamlarga
yordam berish xam tashkil etildi va bu tibbiyot modeli davlatning ijtimoiy siyosatiga
o`z ta’sirini o`tkazdi.
XX asrning 60-yillariga kelib imkoniyatlari cheklangan insonlarga yordam
berishning tibbiy modelining o`rniga IJTIMOIY MODEL vujudga keldi va uning
rivojlanishida psixologiyaga suyanildi. Bu modelga ko`ra imkoniyatlari cheklangan
insonlar assotsiatsiyalarga birlashib, o`z haq-huquqlarini talab etishdi va bu talab o`z
sog`liqlarini tiklashdan ko`ra jamiyat a’zolari bilan o`zaro munosabatni
yaxshilashga nisbatan bo`ldi.
«Reabilitatsiya» (tuzatish) tushunchasi tibbiy– ijtimoiy ma’noda ham,
psixologik–pedagogik va ijtimoiy – pedagogik aspektlarda ham ishlatiladi. Tibbiy –
ijtimoiy tuzatish – bu kasallanish va jaroxatlanish natijasida yuzaga kelgan hamda
boshqa jismoniy va ruxiy jihatdan kamchiliklarga ega bo`lgan shaxslarni kompleks
tarzda, ya’ni, tibbiy, pedagogik, psixologik va professional tadbirlarni qo`llash
oqibatida sog`ligini tiklash demakdir.
Psixologik–pedagogik va ijtimoiy–pedagogik reabilitatsiya qilish esa yosh
bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashuvining turli shakllarini tuzatish bo`yicha
ijtimoiy qo`llab – quvvatlash hamda diagnostikalash – to`g`rilash dasturlari
yuzasidan bir qator tadbirni amalga oshirib, bolani ijtimoiy hayotga qaytarish,
ijtimoiylashtirish
vazifalarini
bajaruvchi
institutlar
harakatlarini
o`zaro
birlashtirishdir. (oila, maktab, muloqat, o`rtoqlar, tengdoshlar va hak).
Hozirgi vaqtda psixologo – pedagogik va ijtimoiy – pedagogik
reabilitatsiyalashning shakl va metodlari turli – tuman bo`lib, u yosh bolalar va
o`smirlar dezadaptatsiyalashganining xarakteriga bog`liq bo`ladi. Uning xarakteri
va tabiatiga bog`liq tarzda yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashuvining uchta
asosiy xili ajratib ko`rsatiladi. Ular: patogen (kasallik qo`zgatuvchi), psixoijtimoiy
va ijtimoiydir. Ular ham o`z navbatida turli darajada namoyon bo`ladi.
Patogen dezadaptatsiya nerv tizimini funktsional – organik shikastlanishi
natijasida yuzaga keladigan ruxiy kasallikdir. Ba’zi hollarda patogen dezadaptatsiya
turli darajadagi ruxiy-psixik kasalliklarda namoyon bo`lsa, boshqa xollarda turli
darajada ifodalanadigan oligofrenoda – aqliy jihatdan orqada qolish ko`rinishida
bo`ladi.
Asabiy ruhiy kasallikning og`ir shakllari bilan xastalangan bolalar statsionar
tarzda, psixologo – pedagogik reabilitatsiyalash dasturlarini ham ko`shgan xolda
davolanmoqlari lozim. Unchalik og`ir bo`lmagan kasalliklarga chalingan bolalar
o`quv-tarbiya muassasalari (bolalar boqchasi, maktab, bolalar uylari va boshq.)
sharoitida tibbiy-pedagogik sog`lamlashtirish xarakteridagi tadbirlarni qo`llagan
holda davolanadilar.
Keyingi yillarda davolash pedagogikasini rivojlantirish masalasi o`rtaga
qo`yilmoqda. Bunga tuzatish (to`g`irlash) didaktik dasturlari bilan bir qatorda
davolash pedagogikasi hamda psixologik tuzatish (korrektsiya qilish)ning o`yin
terapiya, ertak terapiya, tuzatish – rivojlantirish fizkulturasi, barmoqchalar terapiyasi
va boshq. kabi samarali shakllaridan keng foydalanilmoqda.
Kasallik qo`zg`atuvchi, patogen dezadaptatsiyalanish shakllari orasida
oligofreno muammolari, ya’ni, aqliy jihatdan orqada qolgan bolalarni ijtimoiy
adaptatsiyalash, normal xolatga keltirish masalasi alohida ajratib ko`rsatilmoqda.
Maxsus o`tkazilgan tadqiqot natijalari shuni ko`rsatmoqdaki, oligofren bolalarda
azaliy, tug`ma, jinoyat qilishga moyillik hissi yo`q ekan. Ularning psixik
rivojlanishiga loyiq bo`lgan metodlar yordamida o`qitilib, tarbiyalansa, bu bolalar
ma’lum bir ijtimoiy dasturlarni o`zlashtira oladilar va uncha murakkab bo`lmagan
kasb egasi bo`lib, jamiyatga foydali fuqoraga aylanishlari mumkin.
Ammo, bu bolalarning aqliy jihatdan orqada qolishi ularni ijtimoiy
adaptatsiyalashuvini qiyinlashtiradi va bu xol mutaxassislar tomonidan maxsus
tuzatish, normal xolatga keltirish dasturlarini qo`llashni, buni uchun maxsus ijtimoiy
– pedagogik sharoitlarni yaratishni talab etadi.
Aqliy jihatdan kusuri bo`lgan bolalarni ijtimoiy adaptatsiyalash dasturini
amalga oshirishga yordam beruvchi maxsus ijtimoiy – pedagogik sharoitlarga
quyidagilarni kiritish mumkin:
-
kasallikni o`z vaqtida aniqlash va bolaning imkoniyatlariga mos keladigan
tuzatish–rivojlantirish bo`yicha ta’lim va tarbiya dasturlarini tanlash;
-
bolaning kuchi yetadigan mehnat faoliyatiga jalb etish, mehnat
ko`nikmalarini yaratish va ularni avtomatik tarzda (g`ayri ixtiyoriy ravishda)
bajarilishiga erishish, bironta kasbga yo`naltirish;
-
oligofren bolalarni o`quv va mehnat jarayonida hamda jamoa faoliyatida,
ularning shaxsiy va jamoa hayotini tashkil etish borasida va maxsus mashg`ulotlar
o`tkazish va metodlarni qo`llash yo`li bilan ularni ijtimoiy –maishiy jihatdan
adaptatsiyalash (ko`niktirish, moslashtirish).
Oligofren bolalarni o`qitish va ijtimoiy jihatdan moslashtirish ayniqsa maxsus
yordamchi maktablarda amalga oshirilsagina yaxshi samara beradi. O`zbekistonda
xozircha bunday maktablar soni oz va kelgusida bunday maxsus ta’lim – tarbiya
muassasalarining sonini oshirish hamda ularni maxsus tayyorlangan kadrlar bilan
ta’minlash xususida ish olib borilmoqda. SHuningdek, biz ilg`or mamlakatlarning
asabiy ruxiy xarakterdagi muammolarga ega bo`lgan kishilar, shu jumladan,
oligofrenoga va ruxiy kasalliklar hamda patologik hastalikka chalingan odamlar
uchun maxsus uylar (honse – communication) qurish tajribasini ham o`rganishimiz
lozim. Bunday ochiq tipdagi uy – internatlarda ijtimoiy xodim (mutaxassis) qarovida
ruxiy asabiy xarakterdagi muammolari bo`lgan kishilar turishadi. Bunday uylarda
ularning
ijtimoiy
adaptatsiyalanishlari
uchun
zarur
shart
–
sharoitlar
yaratiladi.Psixoijtimoiy dezadaptatsiya bolaning yoshi – jinsiy va shaxsiy – ruxiy
o`ziga xos xususiyatlariga bog`liq tarzda yuzaga keladi. Bunday bolalar odatdagi
normal bolalardan farq qilib, ularni tarbiyalash jarayoni og`ir kechadi va ularning
har biriga individual yondashish talab etiladi. Ayrim hollarda esa ularni tarbiyalash
uchun maxsus ruxiy – ijtimoiy va ruxiy – pedagogik tuzatish dasturlaridan
foydalanmoq kerak bo`ladi. Aslini olganda, gap yosh bolalar va o`smirlarni ijtimoiy
moslashishini qiyinlashtiruvchi ba’zibir shaxsiy psixologik o`ziga xos xususiyatlar
haqida boradi. Bularga: boladagi turli xil xarakter belgilari, o`z – o`ziga baho
berishda boshqalarga o`xshamaslik ko`rinishlari, emotsional –irodaviy va muloqat
–munosabat sohasidagi buzilishlar, xulq – atvor va xatti – harakatlarning ongsiz
ravishda boshqarilishi, ong ostiga surib chikarilgan uyg`un birlikdagi salbiy odatlar,
xavfsirash, yotsirash, tajavvuzkorlik va boshqalar kiradi. Bunday o`smirlarda
qadriyat normalari (o`z qadr – qimmatini bilish) soxasida sezilarli o`zgarish odatda
ko`zga tashlanmaydi va ularning xulq – atvor muammolari psixologik xarakterga
ega bo`ladi. Mana shunday xollarda individual pedagogik yondashuv bilan bir
qatorda ularga oilada va maktabda yaxshi samara beruvchi psixokorrektsion
texnikani hamda psixo – ijtimoiy texnologiyalarni qo`llash lozim.
Ijtimoiy dezadaptatsiya –axloq va huquq normalarini buzilishida, ijtimoiy xulq
–atvorning salbiy ko`rinishlari va ichki boshqaruv tizimining izdan chiqishida,
ijtimoiy ko`rsatma, dasturlarning, qadriyatlarning noto`g`ri yo`naltirilganligida
namayon bo`ladi. Ijtimoiylashuv jarayonining yemirilishi qanchalik darajada
ekanligi va chuqurlashganligiga bog`liq ravishda ijtimoiy dezaptatsiyalashishning
ikkita bosqichini ajratib ko`rsatish mumkin.
Maktab ijtimoiy dezadaptatsiyasi bosqichi pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan
o`quvchilardan iborat bo`lib, ular maktab dasturidagi bir qator fanlarni doimo
o`zlashtira olmaydilar, pedagogik ta’sirlarga qattiq qarshilik ko`rsatadilar,
o`qituvchilarga nisbatan dag`al munosabatda bo`ladilar va turlicha noma’qul
ko`rinishdagi qiliqlarni (yomon so`zlar bilan so`kinish, chekish, be’zorilik qilish,
darslarni muntazam qoldirish kabi) qiladilar.
Shuning bilan birga pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan o`quvchilarning
aksariyat qismi bironta kasbga ega bo`lishga, iqtisodiy tomondan mustaqil bo`lishga
intilib, ishlashga va mehnat qilishga xohishlari bo`ladi. Ularning qadriyatli –
normativ sohadagi buzilishlari hozircha unchalik katta bo`lmaydi. Shu sababli ularni
o`quv–tarbiya muassasalari, umumo`rta ta’lim maktablari va kasb – hunar o`quv
yurtlari doirasida xulq – atvorlarini tuzatsa bo`ladi. Buning uchun ularning har biriga
yakka tarzda yondashish, psixologik va ijtimoiy yordam ko`rsatish, maktabdan va
sinfdan tashqaridagi qiziqish doiralarini kengaytirish, kasbiy rejalari va kelajak
istikbollarini aniqrok shakllantirmoq zarur bo`ladi. Bunda ularga o`smirlar uchun
ijtimoiy muassasalar, yoshlar uchun mehnat birjalari, har xil klublar hamda
ekstremal ijtimoiy–psixologik yordam ko`rsatish markazlari katta yordam berishlari
mumkin.
Ijtimoiy jihatdan qarovsiz qolgan o`smirlarning o`z oilasidan va maktabdan
begonalashishi ancha chuqur xarakter kasb etadi. Ularning shakllanishi asosan
antiijtimoiy va kriminal guruhlar ta’siri ostida kechadi. Ular uchun salbiy ijtimoiy
xarakterlar, qonunga qarshi bo`lgan faoliyatlar (daydilik, narkomaniya, mastlik –
mayxo`rlik, tajavvuzkorlik, tovlamagarchilik, yulg`ichlik) xarakterlidir. Odatda ular
kasbiy yo`nalmagan, mehnat qilishga mutloqo hohishlari bo`lmay, parazitik xayot
kechirishga moyillik juda kuchli bo`ladi. Bunday o`smirlar bilan o`quv – tarbiya
muassasalari sharoitida ish olib borish, ularni tuzatish qiyin. Shu sababli ularni
voyaga yetmagan o`smirlar bilan ish olib boruvchi militsiya bo`limida hisobga
qo`yish va mahsus, yopiq tipdagi o`quv – tarbiya muassalariga o`tkazish lozim.
Dezadaptatsiyalashuvning xarakteriga qarab shaxsni tuzatish, reabilitatsiya
qilishda odam psixikasidagi salbiy tomonlarni aniqlovchi, psixologo –pedagogik
jihatdan tuzatuvchi dasturlar yoki ijtimoiy –pedagogik jihatdan shaxsni
ijtimoiylashtirish dasturlari ko`proq qo`llaniladi.
Reabilitatsiyalanish jarayonining qiyin kechishi ham mumkin. Bunda bir bola
–o`smirning o`zida dezadaptatsiyalanishning turli shakllari, ya’ni, patogen, ruxiy –
ijtimoiy va ijtimoiy xillari qo`shilib ketgan bo`ladi. Demak, diagnostika –korrektsiya
qilish dasturlari ham shunga yarasha yuqorida sanab o`tilgan dezadaptatsiyalanish
shakllarini tuzatishga qarata yo`naltirilmog`i lozim. Yosh bolalar va o`smirlarni
ijtimoiy reabilitatsiyalash muassasalari xozirgi davrda Ta’lim vazirligida, mehnat va
ijtimoiy rivojlanish vazirligi, sog`liqni saqlash vazirligi va boshqa turdagi
ko`mitalarda,
jamiyatlarda
tuzilmoqda.
Yosh
bolalar
va
o`smirlar
dezadaptatsiyalanishining eng murakkab va chuqur shakllarini ijtimoiy jihatdan
reabilitatsiyalash
(sog`lamlashtirish)
muassasalarida
kuzatiladi.
Bunday
muassasalarga bolalar uylari (etimxonalar) kiradi. Bolalar uylarida «ko`cha
bolalari», daydi bolalar, ijtimoiy yetim bolalar, ota yoki onalik huquqidan mahrum
etilgan kishilarning bolalari tarbiyalanadi.
Bolalar bilan olib boriladigan ijtimoiy reabilitatsiya ishi qoida bo`yicha
ijtimoiy-maishiy va tibbiy-ijtimoiy reabilitatsiyalashdan boshlanadi. Bunda
bolalarni vannadan qanday foydalanish kerakligiga, issik ovqat yeyishga, choyshabli
yostiqda qanday uxlash lozimligiga va boshqa ishlarga o`rgatishadi. Shuningdek,
ruxiy – emotsional reabilitatsiyalash ishlariga ham katta ahamiyat beriladi. 1 – chi
navbatda shinam uyda bekami ko`st yashash sharoitlari yaratib beriladi, xizmatchilar
va tarbiyachilarning xayrihoxligi hamda maxsus ruxiy muolaja usullari, ya’ni, eng
avvalo, o`yin terapiyasi, ertak terapiya, ruxiy terapiya qilish teatridir. Kattaroq
yoshdagi bolalar va o`smirlar turli shakldagi mehnatga, masalan, o`yinchoqlar,
yodgorlik buyumlari va boshqa narsalarni tayyorlaydigan tikuv va duradgorlik kabi
ustaxonalarda ishlashga tortiladi. Bolalar uylarida tarbiyalanayotgan bolalarga
nisbatan qo`llanilayotgan reabilitatsion tadbirlar qatorida bolaning oilasi bilan olib
boriladigan ijtimoiy –pedagogik ishlarga katta o`rin beriladi. Agarda bolaning oilasi
bo`lmasa yoki uning oilasidagi sharoit mutlaqo yaroqsiz bo`lsa, bolani qabul qilib
(saqlab oladigan) olishga rozi bo`ladigan oila tanlanadi. Agar bola o`sha oilada
yashashga moslashib, o`rganib ketsa, oila va bolaning roziligi bilan vasiylik qilish
to`g`risidagi xujjat yoki o`g`il qilib olish xujjati rasmiylashtiriladi.
Bolalarning ijtimoiy-reabilitatsiyalash muassasalarida bo`lish vaqti uni
bo`lg`usi doimiy yashash joyiga o`rnashtirishgacha ketadigan vaqt bilan
chegaralangan. Bola yoki o`z oilasiga (agar yashash sharoiti yaxshilansa) qaytariladi
yoki uni o`g`il qilib olgan oilaga, yo bo`lmasa, davlat tarbiya muassasalari – bolalar
uylariga va maktab – internatlarga beriladi. Boshlang`ich maktab o`quvchilari uchun
reabilitatsiya qilish tadbirlari ichida birinchi o`ringa psixologik-pedagogik
diagnostika va tuzatish dasturlari chiqadi. Bunda, boladagi bilish, idrok etish
soxasidagi illatlar aniqlanadi. Bu illatlar tuzatish –rivojlantirish orqali ta’lim –
tarbiya berish jarayonida yo`qotila boriladi va bu tibbiy – ijtimoiy reabilitatsiyalash
va harakatlantiruvchi korrektsiya qilish ishlari bilan qo`shib olib boriladi.
O`smirlik
yoshidagi
dezadaptatsiyalangan
o`quvchilar
uchun
kasbiy
yo`naltirilganlik, ishchi kasblarga ularni tayyorlash, shaxsni ruxiy jihatdan tuzatish
va shaxslararo munosabatlarni ijtimoiy – psixologik korrektsiya qilish 1 – chi
o`rinda turadi. Bunday o`smirlarning oilalariga ijtimoiy –pedagogik va psixologik
jihatdan yordam berish ham katta ahamiyatga ega. Ko`p bolalik oilalarni tadqiq etish
shuni ko`rsatmoqdaki, ularga moddiy yordam ko`rsatish bilan bir qatorda bunday
oilalarni psixologo–pedagogik jihatdan qo`llab–quvvatlash ham katta rol o`ynaydi.
Dezadaptatsiyalashgan
yosh
bolalar
va
o`smirlarni
reabilitatsiya
qilish
markazlarining faoliyati, uning mazmuni va printsiplari quyidagicha bo`lishi
mumkin:
Diagnostikaga (kasallikni aniklash usuliga) kompleks yondashish va bolalarni
o`qitish va tarbiyalashda ularning potentsial imkoniyatlarini to`la ishga solish; ta’lim
va tarbiya berishda muammolarga ega bo`lgan bolalarga yakka holda va shuning
bilan birga differentsial ravishda yondashish; ushbu toifaga kiruvchi bolalarni
o`qitish va tarbiyalash ishlarini tashkil etishda turli xildagi usullardan, o`qitishni
tashkil etish shakllaridan foydalanish;
Psixofiziologik funktsiyalari buzilgan bolalarni dastlabki kunlardayoq tibbiy
psixologo–pedagogik tashxizdan o`tkazib, ta’lim olishlariga to`sqinlik qiladigan
asosiy
ijtimoiy
dezadaptatsiyalashuv
sabablarini
aniqlash.O`qitish
va
tarbiyalashning korrektsion yo`naltirilganligi.O`qitish va tarbiyalash tizimining
bolalarni sog`ligini asrash va rivojlantirishga qarata yo`naltirilganligi.
Savollar
1. Nima uchun ijtimoiy pedagogikada norma va normadan og’ish tushunchalari
o’rganiladi?
2. Bolalarda normadan og’ishning sababi nimada?
3. Normadan pedagogik og’ish deganda nima tushuniladi?
4. “ ijtimoiy og’ish” tushunchasining mohiyati nimada?
5. Normadan og’ishning qaysi nazariyalarini bilasiz?