ISSIQLIK VA IQLIM MINTAQALARI
Kirish
I-bob. Yerda quyosh radiatsiyasining taqsimlanishi va geografik
mintaqalar.
I.1 Yerda quyosh radiatsiyasining taqsimlanishi
I.2 Geografik mintaqalarning tarkib topishi
II-bob. Geоgrafik mintaqalar.
II.1 Yerning issiqlik mintaqalari.
II.2 Yerning mo’tadil va sovuqlik mintaqalari.
Xulosa
КИРИШ.
Мавзуни долзарблиги..........................
Kurs ishining maqsad va vazifalari: Kurs ishining asosiy maqsadi yerning
sharsimоnligi va unga quyosh nurning tushish burchagini o‘zgarishi, yer yuzasida
geоgrafik mintaqalarni kelib chiqishiga sabab bo‘lishi, shu bilan birga Yer
yuzasidagi geоgrafik zоnalarning tarqalishi ham tabiiy geоgrafiyaning zоnallik,
sektоrlik qоnuniyatlariga bo‘ysunishi, natijada turli mintaqalardagi har-xil tabiiy
sharоit turli geоgrafik zоnalarni keltirib chiqishi haqida bilimlarni tahlil qilishdan
iborat.
Ishning maqsadidan kelib chiqib quydagi vazifalar belgilanadi:
Yer yuasining yoritilishi, issiqlik mintaqalarini o’rganish;
Haroratning taqsimlanishi;
Iqlim mintaqalar va ularning kelib chiqishini o’rganish;
Iqlim mintaqalari xususiyatlarini o’rganish;
Kurs ishining o’rganish obeykti va predmeti
Kurs ishining o’rganish obyekti sifatida yer yuzasi tanlangan bo’lib, uning predmeti
esa yerdagi iqlim mintaqalari olingan. Shuningdek, yer yuzasi shakli va iqlim
mintaqalari, zonalari tahlil qilinadi
Tadqiqot usullari: Tadqiqot jarayonida ilmiy manbalar asosida to’plangan
materiallar atroflicha tahlil qilindi. Kartografik, tarixiy taqqoslash va boshqa
usullardan foydalanildi
Ishning hajmi va tuzulishi.
Kurs ishining tarkibiy tuzulishi, ketma-ket bajarilishi va mazmunini o’zida
aks etirgan kirish, 2 ta bob, xulosa, adabiyotlar ro’yxati va ilowadan iborat.
Ishning umumiy hajmi --- saxifa bo’lib, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxatida
11 ta manba keltirilgan. Kurs ishining matin qismida-- ta chizma, --ta jadval
kiritilgan.
I-bob. Yerda quyosh radiatsiyasining taqsimlanishi va geogrsfik
mintaqalar.
I.1 Yerda quyosh radiatsiyasining taqsimlanishi
Yerning shakli sharsimonligi tufayli yer yuzasida quyosh issiqligi va nurlari
notekis taqsimlanadi, bu esa geografik qobiqda mintaqaviylikni keltirib chiqaradi.
Natijada Yer yuzasidagi barcha tabiiy geografik jarayonlar mintaqaviy xususiyatga
ega. Ular geografik qobiqda kengliklar bo'yicha tarqaladi. Geogra- fik qobiqda
hodisa va jarayonlarning tarqalishidagi bunday qonuniyat iqlim ko'rsatkichlari,
o'simlik guruhlari, tuproq turlari uchun xos.
Mintaqaviylik gidrologik va geoximik jarayonlarni namoyon bo'lishida ham
ro'y beradi.Demak, geografik qobiqda hodisa va jarayonlarni mintaqaviy, ya'ni
kengliklar bo'yicha tarqalishining asosiy sababi Yer yuzasida Quyosh nurlari va
issiqlikning notekis taqsimlanishidir. Ammo Quyosh nurlarini Yer yuzasiga
tushishi atmosferaning holatiga bog'liq. Atmosferaning ba'zi joylari tiniq, ba'zi
joylarida changlar va nam ko'p bo'ladi. Demak, Quyosh nurlarini ekvatordan
qutblar tomon qonuniy kamayib borishiga atmosferaning tiniqlik darajasi ham ta'sir
etar ekan.
Yer yuzasida haroratning taqsimlanishi Quyosh issiqligiga bog'liq. Ammo
haroratning taqsimlanishiga Yer yuzasining issiqlik sig'imi ham ta'sir qiladi, bu esa
haroratni Yer yuzasida taqsimlanishini murakkablashtirib yuboradi. Yer yuzasida
issiqlikni taqsimlanishiga okean va havo oqimlari kuchli ta'sir ko'rsatadi. Atmosfera
yog'inlarini taqsimlanishida zonallik va sektorlik aniq namoyon bo'ladi. Issiqlik
va namlikning birgalikdagi ta'siri ma'lum bir tabiiy geografik hodisalaming hosil
bo'lishidagi asosiy omil hisoblanadi.
Yer yuzasida issiqlikning, namlikning, haroratning notekis taqsimlanishi
natijasida issiqlik va iqlim mintaqalari, tabiat zonalari va turli xil landshaftlar
vujudga keladi.Yernit shakli, uning Quyosh atrofidagi harakati va ekliptika
tekisligiga qiyaligi, yer yuziga quyosh energiyasi turli kengliklarda turlicha tushi-
shi, Yerning oʻz oʻqi atrofida aylanishi natijasida havo va suv harakatlari
yoʻnalishini oʻzgartirishiga taʼsiri va bu taʼsirning yuqori kengliklarda kuchli
boʻlishi Iqlim hosil qiluvchi astronomik omillar hisoblanadi. Biroq bir kenglikning
oʻzida ham iqlim qosil qiluvchi jarayonlar tabiiy geografik omillarga, yaʼni yer
yuzasining quyidagi xususiyatlariga bogʻliq holda turlicha boʻladi:
a) quruqlik va suv issiqlikni yutish, saklash va qaytarish, namni bugʻlantirish,
havo oqimlariga taʼsir etish xususiyatiga ega;
b) quruqlik relyefi havo oqimlarining tutilib qolishiga, keskinlashuviga va
oʻzgarishiga, yerning turli yoqlariga kuyosh nurining turli miqdorda tushi-shiga, yer
yuzasidan suvning oqib ketish ketmasligiga va b. ga ham taʼsir koʻrsatadi;
v) turli togʻ jinslaridan tarkib topgan quruqlik mintaqalari har xil issiqlik
oʻtkazish xususiyatiga ega.
Yer yuzida iqlim sharoitlarining turlicha boʻlishiga asosiy sabab astronomik
va tabiiy-geografik omillar hisoblanadi. Ular yer yuzidagi hodisa va jarayonlarga yo
butunlay bogʻlanmagan yoki, asosan, endogen jarayonlar taʼsiri ostida juda sekin
oʻzgaradi. Bu omillarning eng katta tafovutlari (mas, tropik va moʻʼtadil kengliklar
oʻrtasida, qitʼalar va okeanlar oʻrtasida) havo oqimlarining umumsayyoraviy
tizimini — atmosferaning umumiy dirkulyasiyasini yuzaga keltiradi. Bu oqimlar
issiqlik va namni yer sharining bir qismidan ikkinchi qismiga koʻchiradi,
atmosferaning turli vertikal qatlamlari boʻylab issiklik va nam almashinuvini
vujudga keltiradi, bulutlar va yogʻinlar hosil qiladi yoki ularning hosil boʻlishiga
yoʻl qoʻymaydi, atmosfera b-n faol qatlam oʻrtasidagi oʻzaro taʼsirni jiddiy
oʻzgartiradi. Har bir joyda havo oqimlariga bogʻliq holda havo salqin yoki issiq
boʻladi, yuqoriga koʻtariladigan yogʻinli havo oqimlari, yo boʻlmasa, te-padan
pastga tushadigan quruq va iliq havo oqimlari koʻproq boʻladi. Issiqlikning dunyo
okeanlarida turlicha taqsimlanishi va atmosfera dirkulyasiyasi tufayli dengiz
oqimlarining paydo boʻlishi ham iqlimni shakllantirishda muhim rol oʻynaydi.
Oqimlar okeanning turli qismlarida yo anomal issiq, yoki anomal sovuq faol qatlam
hosil qilib, shu orqali atmosfera dirkulyasiyasiga va bevosita dengiz ustida iqlim
shakllanishiga taʼsir etadi.
I.2 Geografik mintaqalarning tarkib topishi
Geografik qobiqning zonal xilma-xilligi va geografik mintaqalarning
tarkib topishi endogen jarayonlar bilan emas, balki Yerning shakli va uning yuzasida
dastavval kenglik bo`ylab geografik va biologik jarayonlar energiyasi - atmosfera
sikulyatsiyasiga va bu jarayonlar bilan bog`liq bo`lgan nam aylanishiga sabab
bo`ladigan Quyosh radiatsiyasining taqsimlanishi bilan bog`liq. Geografik
mintaqalar Yerni uzluksiz halqalar bilan ishg`ol etadi, materiklarni ham, okeanlarni
ham o`z ichiga oladi; mintaqalarning nomi ularning Yer sharining muayyan
kengliklaridagi holati bilan bog`liq.
Mintaqalarning nomlari, qamrovi va soni hozirga qadar umume’tirof
etilganicha yo`q.
XX asrning 20-yillaridayoq nemis geografi Z.Passarge muayyan bir iqlim
mintaqasidagi landshaft oblastlarining sistemasi landshaft mintaqasini hosil qiladi,
deb o`qtirgan edi.
I.P.Gerasimov har bir yarim sharda 4 ta: qutbiy, boreal (mu’tadil), subtropik
va tropik mintaqalarni ajratadi. V.B. Sochava (1963) esa shimoliy tropikdan
tashqari, tropik va janubiy tropikdan tashqari mintaqalarni sayyoraviy zonallikning
asosiy bug`inlari, deb hisoblagan edi. S.V. Kalesnik (1970) Yer sharida issiqlikning
taqsimlanishi asosida sovuq, mu’tadil va issiq mintaqalarni ajratgan edi.
L.P.Shubayev (1977) esa yer tabiati rivojlanishining hozirgi bosqichida
quyidagi asosiy sayyoraviy:
1) issiq va nam ekvatorial;
2) issiq va quruq tropik,
3) shimoliy yarim sharda namlikning katta amplitudali va iliq, janubiy yarim
sharda okean iqlimli mu’tadil;
4) salqin va zax boreal;
5) ayoz (sovuq va zax )qutbiy mintaqalarni ajratadi.
Bu olimning fikricha, mu’tadil mintaqani ikki – mu’tadil va boreal mintaqaga
ajratish maqsadga muvofiq.
A.G.Isachenko (1990) ham quruqlik landshaftlarini tasniflashda boreal,
subboreal, subtropik, tropik subekvatorial va ekvatorial mintaqalarni ajratadi.
F.N.Milkov (1990) har bir yarim sharda qutbiy, mu’tadil, subtropik va tropik
mintaqalarni ajratgan va ularni landshaft sferasida namoyon bo`ladigan geografik
mintaqalar deb atagan.
A.A.Grigoryev() esa shimoliy yarim sharda 6 ta: qutbiy,subarktika, boreal
(mu’tadil), subtropik, tropik va ekvatorial mintaqalarni ajratgan; Y.N.Lukashova
va A.M.Ryabchikov arktika (antarktika), subarktika (subantarktika), mu’tadil,
subekvatorial, tropik, subekvatorial va ekvatorial mintaqalarni ajratishgan.
Mu’tadil mintaqadan alohida subboreal mintaqani ajratish to`grisida fikrlar ham
mavjud. U holda mintaqalar soni har bir yarim sharda 7 taga yetadi.
Geografik mintaqalar geografik qobiqning eng yirik kenglik – zonallik
bolinmasini, ya’ni zonallikning eng yuqori pog`onasini hosil qiladi. Geografik
mintaqalar radiatsiya balansi hamda atmosfera umumiy sirkulyatsiyasining asosiy
tiplaridagi tafovutlar asosida ajratiladi. Har bir geografik mintaqa asosan kenglik
yo`nalishi bo`yicha tarqaladigan muayyan havo massasining ustuvorligi bilan
ifodalanadi.
Geografik mintaqalar geofizikaviy asoslarda ajratiladigan va joylashuviga
ko`ra iqlim mintaqalariga tog`ri keladi. Geografik mintaqalar radiatsion chegaralar
va atmosfera sirkulyatsiyasining sajiyasi bilan bevosita bog`liq bo`lishi tufayli
kenglik yo`nalishiga ega va iqlim mintaqalariga yaqin turadi.
Geografik mintaqalar - geografik qobiqning eng yirik kenglik-zonal
bo`linmalaridir. Issiqlik va nam rejimi, havo massalari va okean oqimlari
sirkulatsiyasi xususiyatlari, geomorfologik va biokimyoviy jarayonlar, o`simlik va
hayvonot dunyosining tarkibiga ko`ra har bir yarim sharda 7 tadan, jami 13 ta
qeografik mintaqa ajratiladi (1 - jadval):
- ekvatorial mintaqa;
- shimoliy va janubiy yarim sharning subekvatorial mintaqalri;
- shimoliy va janubiy yarim sharning tropik mintaqalri;
- shimoliy va janubiy yarim sharning subtropik mintaqalri;
- shimoliy va janubiy yarim sharning mu’tadil mintaqalri;
- subarktika va subantarktika (subqutbiy) mintaqalari;
- arktika va antarktika (qutbiy) mintaqalar.
Geografik mintaqalarning nomlari ularning Yer sharining muayyan
kengliklaridagi geografik joylanishi bilan bog`liq.
Har bir asosiy geografik mintaqa uchun muayyan havo massasining ustuvorligi
xos. Ammo, Shimoliy va Janubiy yarim sharlarning oraliq - subarktika, subtropik,
subekvatotial mintaqalari o`zlarining havo massalariga ega emas. Bu mintaqalarning
har birida ikkala qo`shni geografik mintaqalarning hukmron havo massalari
almashininb hukmronlik qiladi: shimoliy yarim sharda yilning yozgi yarmida
janubdan qo`shni bo`lgan mintaqaning, yilning yozgi yarmida esa shimoldan
qo`shni bo`lgan mintaqaning havo massalari hukmronlik qiladi.
Geografik mintaqalar kenlik yo`nalishiga ega va to`gri halqa shakliga ega
emas. Ular materiklarda relyef va Dunyo okeanida okean oqimlari ta’sirida
kengayishi yoki torayishi mumkin. Okean ustida geografik mintaqa ayniqsa bir
xilligi bilan ifodalanadi.
1- jadval. Geografik mintaqalar va ularning maydoni\
Mintaqaning nomi
Maydoni
mln. km2
%
Arktika
14,45
2.83
Subarktika
17,62
3.45
Mu’tadil
53,22
10.44
Subtropik
39,72
7.79
Tropik
80,77
15,84
Subekvatorial
38,65
7,58
Ekvatorial
22,07
4,33
Subekvatorial
30,11
5,91
Tropik
95,10
18,63
Subtropik
33,78
6,62
Mu’tadil
34,47
6,76
Subantarktika
23,93
4,69
Antarktika
26,19
5,13
II-bob. Geоgrafik mintaqalar.
II.1 Yerning issiqlik mintaqalari.
Iqlim mintaqalari Yer yuzasida haroratning notekis taqsimlanishi
natijasida iqlim mintaqalari vujudga keladi. Yer yuzasida asosiy va oraliq iqlim
mintaqalari hosil bo'ladi. Asosiy iqlim mintaqalarida yil bo'yi bir xil havo massalari
hukmron bo'ladi. Oraliq iqlim mintaqalarida havo massalari fasllar bo'yicha
o'zgarib turadi. Geografik qobiqda 13 ta iqlim mintaqasi ajratiladi: ekvatorial, ikkita
subekvatorial, ikkita tropik, ikkita subtropik, ikkita mo'tadil, subarktika va
subantarktika, arktika va antarktika.
Issiqlik mintaqalari Issiqlik mintaqalari asosan yer yuzasida issiqlikning
notekis taqsimlanishi natijasida hosil bo'ladi. Geografik qobiqda issiq, mo'tadil issiq,
mo'tadil, mo'tadil sovuq va sovuq mintaqalar ajratiladi (mintaqalar ta'rifi
A.M.Ryabchikov 1968, S.V.Kales- nik, 1966 bo'yicha).
Issiq mintaqa har ikkala yarim sharda 0° dan 30°gacha bo'lgan kengliklarni
o'z ichiga oladi. Termik sharoitda doimiy yashil o'simlik va hayvonot dunyosi
taraqqiyoti uchun juda qulay. Mazkur mintaqada sovuq bo'lmaydi, faol haroratlar
yig'indisi 6000 — 8000°C. Issiqsevar o'simliklar yil bo'yi o'saveradi. Ammo mazkur
mintaqa doirasida nam ekvatorial o'rmonlar bilan birga savannalar, chala cho'llar va
cho'llar ham mavjud. Ushbu hodisa namlikning notekis taqsimlanishi natijasida
sodir bo'ladi. Mazkur mintaqada yillik radioatsiya balansi yuqori, ya'ni 60
kkal/sm2ni tashkil qiladi.
Ekvatoril iqlim mintaqasi. Ekvatordan har ikki tomondagi .5—10°
kengliklarni o'z ichiga oladi. Mazkur mintaqada yil da vomida doimo harorat va
namlik yuqori bo'ladi. Havo harorati 24°Cdan 28°Cga o'zgaradi. Yiliga 1000-3000
mm yog'in yog'adi. Ko'pincha havo issiq hamda rutubatli bo'lib, tez-tez
momaqaldiroq turib, jala quyadi (Amazonka havzasining g'arbiy qismi, Kongo
havzasi, Malayya to'plam orollari).
Mazkur iqlim quyidagi omillar ta'sirida tarkib topadi:
a) yil bo'yi issiqlik balansi yuqori. Bu yerda quyosh radioatsiyasining 60%
dan 75% gacha bo'lgan qismi, ya'ni yiliga 80—120 kkal/sm2 issiqlik sarf bo'ladi;
b) atmosferaning 10—12 kmli qalin qismida havo massalarining issiqlik
konveksiyasi uzluksiz da- vom etadi. ko'pchilikni tashkil etadi. Daryo tarmoqlari
zich, sersuv. Okean va materik iqlimi bir xil.Issiqlikning 75% i bug'lanishga
sarflanganligi tufayli harorat uncha baland bo'lmaydi. Kechasi havo sovib, bug'
hosil bo'lishiga ketgan yashirin issiqlik ajralib chiqishi tufayli sutkalik harorat farqi
katta emas. Tuproqning juda sernamligi, o'simliklarning qalinligi, daryolarning juda
ko'pligi ham haroratning bir me'yorda turishiga yordam beradi. Havoning mutlaq
namligi 30 g/sm3 gacha, nisbiy namlik 70—90% ga boradi. Bulutlik ancha katta,
to'p-to'p va to'p-to'p momaqaldiroqli bulutlar
Subekvatoril iqlim mintaqasi. Havo massalari mavsumga qarab o'zgaradi.
Yozda ekvatorial havo massalari, qishda tropik havo massalari kirib keladi. Yozda
ekvatorial havo massalari kirib kelgani uchun mo'l yomg'ir yog'adi. Qishda esa
tropik havo massalari kirib keladi, shuning uchun qish quruq va yog'insiz bo'ladi,
harorati yoznikidan deyarli farq qilmaydi. Materiklarning ichki qismlarida 1000—
1500 mm, mussonlarga ro'para tog' yonbag'irlarida yillik yog'in miqdori 5000—
10000 mm.ga yetadi. Yog'inlar asosan yozda yog'adi. Qish quruq bo'Iib havo ochiq
bo'ladi. Subekvatorial iqlim mintaqasi ekvatorial iqlim mintaqasiga nisbatan katta
maydoni egallab, ekvatorial iqlim mintaqasini har tomondan halqa sifatida o'rab
turadi. Ushbu iqlim mintaqasiga Janubiy Amerikada Gviana va Braziliya
tog'liklari, Markaziy Afrikaning Kongo daryosi havzasidan shimol, sharq va
janubdagi qismi, Hindiston, Hindixitoy va Shimoliy Avstraliya kiradi.
Tropik iqlim mintaqasi. Har ikkala yarim sharda joylashgan. Havo ko'p vaqt
ochiq bo'ladi. Qish iliq bo'lsa ham, yozdan ko'ra ancha salqin bo'ladi. Mazkur iqlim
mintaqasi doirasida uch xil iqlim turi vujudga kelgan: materiklar markazidagi,
materiklarning g'arbiy chekkasi va sharqiy sohildagi iqlim. Materiklarning
markaziy qismlarida cho'l iqlimi vujudga kelgan (Sahroi Kabir, Arabiston, Taar
cho'li va Avstraliya). Havo bulutsiz bo'lganligidan bu yerda Quyosh issiqligi
ekvatordagiga qaraganda katta bo'ladi, biroq qumning nurni qaytarishi katta bo'lgani
uchun radioatsiya balansi 60 kkal/sm2dan oshmaydi. Cho'llarning yuzasi quruq
bo'lganidan bug'lanishga kam issiqlik sarflanadi, natijada issiqlikning 70%
atmosferaga o'tadi. Shu sababli cho'llarda yoz jazirama bo'ladi, juda katta hududni
30°Cli izoterma o'rab turadi. lyulning o'rtacha harorati 36,3°C (Bar- bera), hatto
39°C gacha (Ajal vodiysi) yetadi. Havoning sutkalik farqi katta (70°), qum yuzasida
80° ga yetadi. Materiklarning g'arbiy qismlarida havo salqin bo'Iib, de- yarli
yomg'ir yog'maydi, havo juda nam bo'ladi, sohillarga tez- tez quyuq tuman tushib,
kuchli briz shamollari esib turadi (Atakama cho'li, Sahroi Kabir cho'lining g'arbiy
sohili, Namib cho'li, Avstraliyaning g'arbiy sohili). Materiklarning yomg'ir yog'ib
o'tadigan sharqiy qismlari (Markaziy Amerika, Vest-Indiya, Madagaskar,
Avstraliyaning sharqiy sohili va boshqa joylar).
Subtropik iqlim mintaqasi. Shimoliy va janubiy yarim shar- larda 30° va 40°
kengliklar oralig'idagi hududlarni o'z ichiga oladi. Uning chegaralari qutbiy
frontining shimoliy va janubiy chegaralari bilan aniqlanadi. Yozda qutbiy front
shimolga, o'rta kengliklarga siljiganda subtropik mintaqaning hamma qismlarida
subtropik antitsiklonning issiq va quruq tropik havosi hukmron bo'ladi. Qishda
qutbiy front janubga siljigan paytda mazkur mintaqada salqin va nam mo'tadil havo
massalari hukmron bo'ladi. Eng sovuq oyning harorati musbat bo'ladi, shuning
uchun o'simliklar vegetatsiyasi yil bo'yi davom etadi. Subtropik iqlim mintaqasida
to'rtta iqlim turi ajratiladi: materiklarning ichki qismidagi arid, O'rta Dengiz,
musson va okean iqlimlari. Materiklarning ichki qismlaridagi subtropik arid iqlim
uchun jazirama va quruq yoz xos (iyulning o'rtacha harorati 30—32°C).
Haroratning mutlaq maksimumi tropik cho'llarnikidan farq qilmaydi. Ajal
vodiysida (AQSH, Kaliforniya shtati) harorat 56,7°C ga ko'tarilgan. Yillik yog'in
miqdori 250—100 mm. Termizda esa bulutsiz kunlar 207 kun davom etadi, bulutli
kunlar esa 37 kungina. Shuning uchun bu yerda cho'llar va chala cho'llar keng
tarqalgan.
O'rta dengiz iqlimi yozi issiq va quruq, qishi iliq va yomg'irli. Mazkur iqlim
turi O'rta dengiz sohillarida, AQSHning Tinch okean sohillarida (janubi-g'arbida),
Avstraliyaning janubi- g'arbida, Chilida, Qrimning janubida tarqalgan.
Subtropik musson iqlimi Osiyo va Shimoliy Amerikaning sharqiy qismlarida
tarkib topadi. Qutbiy front janubga katta ma- sofada kirib boradi. Shuning uchun
subtropik kengliklar sovuq va quruq mo'tadil havo massalari bilan ishg'ol qilinadi.
Qish sovuq va quruq bo'ladi. Yozda esa mazkur hududlarga okeandan nam tropik
havosi kirib keladi va kuchli yomg'ir yog'ishiga sabab bo'ladi. Pekinda yillik yog'in
612 mm, ammo dekabrda 2 mm, iyulda 235 mm yog'in yog'adi.
Subtropik okean iqlimi yumshoq va nisbatan namroq. Yozda havo musaffo,
qishda esa yomg'irli va shamolli bo'ladi. Mazkur iqlim okeanlarning subtropik
kengliklarida tarqalgan.
II.2 Yerning mo’tadil va sovuqlik mintaqalari.
Mo'tadil issiq mintaqa (subtropiklar). Mazkur mintaqada Quyoshdan
keladigan issiqlik miqdori nisbatan kam va mavsum- lar bo'yicha o'zgarib turadi.
Yillik radioatsiya balansi 50—60 kkal/sm2, faol haroratlar yig'indisi 4000—
60002C. Eng sovuq oyning o'rtacha harorati 4°C dan yuqori, sovuq urishi va
sovuqlar bo'lishi ham mumkin. O'simliklarda qisqa bo'lsa ham vegetativ tinim davri
mavjuddir. Mazkur mintaqa har ikkala yarim shaming 30—40° kengliklarini o'z
ichiga oladi.
Mo'tadil iliq mintaqada issiqlik me'yori mavsumiy, sovuq davr uzoq davom
etadi. Shuning uchun ushbu davrda o'simliklar vegetatsiyasi mavsumiydir. Yillik
radioatsiya miqdori 20—50 kkal/sm2, faol haroratlar yig'indisi 1500—4000°C va
u mav- sumlar bo'yicha o'zgarib turadi. Natijada mazkur mintaqada o'ziga xos
o'simlik turlari shakllangan. Ushbu mintaqaning termik sharoiti ignabargli va bargini
to'kadigan o'simliklarning o'sishiga imkon beradi. Bunday o'rmonlaming qutbiy
chegarasi eng iliq oyning 10°C li izotermasi hisoblanadi. Mazkur mintaqada ham
namlikning notekis taqsimlanishi natijasida dashtlar, chala cho'llar va cho'llar ham
hosil bo'lgan. Mazkur mintaqa 40°—60° kengliklarni o'z ichiga oladi.
Mo'tadil sovuq mintaqa (subarktika va subantarktika) har ik- kala yarim
shaming 66°—70° kengliklarni o'z ichiga oladi. Radioatsiya balansi 20 kkal/sm2
dan kam va eng iliq oyning o'rtacha harorati 10°C dan o'tmaydi, ammo 5°C dan
pastga tushmaydi. Termik sharoiti faqat o'tlar hamda lishayniklami o'sishiga imkon
beradi. Harorat 0° dan yuqori bo'ladigan yoz mavsumi qisqa, shuning uchun
o'simliklar orasida ko'p yillik o'simliklar ko'pchilikni tashkil qiladi.
Mo'tadil mintaqa har ikkala yarim shaming 40 va 65° ken- gliklari oralig'idagi
hududlarni o'z ichiga oladi. Mazkur iqlimning eng muhim xususiyatlari yil
davomida mo'tadil havo massalarining va g'arbiy shamollarning hukmronligi,
siklonlar harakatining faolligi, iliq yoz va sovuq qish, qalin qor qoplami, okeanlarda
esa suzib yuruvchi muzlarning ko'pligidir. Haroratning o'rtacha farqi shimolda
29°C, janubda 12°C. Mo'tadil iqlim doirasida ham to'rtta iqlim turi ajratiladi:
materik ichkarisidagi kontinental, materik sohillaridagi yumshoq (dengiz), musson
va okean iqlimlari. Materik ichkarisidagi kontinental iqlim Yevrosiy va Shimo- liy
Amerikada keng tarqalgan. Yoz iliq (shimolda) va issiq Ganubda). Qish sovuq, qor
qoplami qalin. Sharqiy Sibirda yan- varning o'rtacha harorati — 40°C ga tushadi.
Yillik harorat farqi 60° va undan yuqoriroq. Atmosfera yog'inlarining miqdori ko'p
emas. Shimolda yog'inlar bug'lanishdan ko'p, janubda esa bug'lanish yog'in
miqdoridan ortiq. Yog'inlar yil davomida yog'adi, ammo ularning ancha qismi
shimolda qishda yog'sa, janubda esa bahorga to'g'ri keladi. Shuning uchun
o'rmonlar janubda cho'l bilan almashinadi. Materiklar chekkalaridagi yumshoq
(«dengiz») iqlim Yevrosiyo va Shimoliy Amerikaning g'arbiy qirg'oqlarida tarkib
topgan. Yil davomida okeandan nam g'arbiy shamollar esib turadi. G'arbiy shamollar
qishda iliq, yozda salqin bo'ladi, yanvarning o'rtacha harorati 0°C atrofida, doimiy
qor qoplami hosil bo'lmaydi. Yog'in miqdori ko'proq va yil davomida bir tekis
taqsimlangan. Bu yerda keng bargli o'rmonlar yaxshi rivojlangan.
Mo’tadil musson iqlimi. Yevrosiyoning Tinch okean sohillarida tarqalgan
(shimoli-sharqiy Xitoy, Yaponiya, Rossiyaning Primore o'lkasi va Saxalin). Yoz
seryog'in, qish sovuq, qor qoplami qalin. Yog'inlaming 85—95% i yozga to'g'ri
keladi.
Mo'tadil okean iqlimi semam, bulutli, harorat farqlari kam, g'arbiy shamollar
hukmron. Janubiy yarim sharda g'arbiy sha- mollarning tezligi 10—15 m/sek.
Sovuq mintaqa asosan qutbiy hududlarni o'z ichiga oladi. Termik sharoiti
o'simlik va hayvonot dunyosi uchun juda noqulay, eng iliq oyning o'rtacha harorati
ham 5° dan oshmaydi. Yilning ko'p davrida suv muzlagan holda bo'ladi.
Subarktika va Subantarktika iqlim mintaqalari. Yil davomida muz bilan
qoplanib yotadi. Yog'inlar kam, fasllar bo'yicha haroratning farqi katta. Yozi salqin,
tuman bo'lib turadi.
Quyidagi iqlim turlari ajratiladi:
a) qishi nisbatan iliq iqlim (Bofort dengizi sohili, Baffin Yeri, Severnaya
Zemlya, Novaya Zemlya, Shpitsbergen orollari, Taymir, Yamal yarimorollari);
b) qishi sovuq iqlim (Kanada ko'plab orollari, Novaya Sibir orollari, Sharqiy
Sibir va Laptevlar dengizi sohillari);
d) qishi juda sovuq iqlim. Yoz harorati 0° dan past iqlim (Grenlandiya,
Antarktida).
Balandlik iqlim mintaqalari. Traposferada yuqoriga ko'tarilgan sari harorat
pasayib boradi. Chunki atmosfera qatlamlari issiqlikni Yer yuzasidan oladi. Yer
yuzasining relyefi yetarli darajada baland bo'lgan joy- larda yuqoriga ko'tarilgan
sari harorat pasaya borishi natijasida balandlik iqlim mintaqalari hosil bo'ladi.
Subartika va subantartika. Bu utkinchi iqlim mintaqasi shimoliy yarim sharlar
Yevropaning tundra zonasi, Sibirning Kanadaning va Alyaskaning shimoliy katta
kismini uz ichiga oladi. Janubiy yarim sharda esa bu mintaqaga esa Folklend,
Janubiy Georgiya, Janubiy orkney va Kergelen oroli kiradi.
Xulosa
Bajarilgan ishdan kelib chiqqan holda quydagi xulosaga keldim
Iqlim mintaqalarining shakillanishida asosiy omil:
- yerning shakli, yani uning sharsimon shakli. Buning oqibatida quyosh
nurining notekis taqsimlanishi va yer yuzasi bir xilda yoritilmasligi hamda
issiqlikning notekis taqsimlanishi.
-havo massalari va havo bosimi;
- yer usti tuzulishi, relefi;