TO‘QIMALARNI BIRLASHTIRISHNING UMUMIY PRINSIPLARI.
Yuklangan vaqt
2025-01-16
Yuklab olishlar soni
1
Sahifalar soni
5
Faytl hajmi
17,2 KB
TO‘QIMALARNI BIRLASHTIRISHNING UMUMIY PRINSIPLARI.
MA’RUZA REJASI:
1. Xirurgik chok turlari: uzlikli choklar, uzliksiz choklar.
2. Qo‘llanilishi bo‘yicha choklarning xarakteristikasi (yaqinlashtiruvchi,
birlashtiruvchi, vaqtinchalik) holatiga qarab, ikkalamchi, kechiktirib qo‘yilishi
mumkin bo‘lgan choklar.
3. Teri choklarini olib tashlash. Maxsus choklar: ichaklarga qo‘llaniladigan
(qo‘llash xususiyatlari, prinsiplari va turlari).
4. Pay, nerv, qon tomirlarni birlashtiruvchi choklar.
5. Sintetik yelimlar yordamida to‘qimalarni birlashtirish. Suyaklarni
birlashtirish asoslari.
Tayanch iboralar: uzlikli choklar, uzliksiz choklar, valikli chok, pay
choklari, biriktiruvchi choklar, maxsus choklar.
Operatsiya so‘ngida jarohatlarni tez bitishi uchun hamda tashqi muhit
ta’surotlarini kamaytirish maqsadida to‘qimalar biriktiriladi.
To‘qimalarni biriktirish vaqtida quyidagi prinsiplarga rioya etish kerak:
1. Jarohatdagi qon oqishini to‘xtatish va ivigan qonlarni olib tashlash.
2. Choklash vaqtida to‘qimalar yuzasi bir-biriga to‘g‘ri kelishi lozim.
3. Jarohatdagi mavjud kislotalarni yo‘qotish lozim.
4. Jarohatning qirralari bir-biriga to‘g‘ri kelishi kerak (kooptasiya).
5. Choklash vaqtida aseptika, antiseptika qoidalariga qat’iyan rioya qilish
kerak:
A) jarohatga qo‘l bilan tegish man etiladi;
B) sterillangan choklash materiallarini qo‘llash kerak;
V) qon bilan ifloslangan choklarni qo‘llash man etiladi;
G) katta igna va qalin choklarni ishlatmaslik;
D) qattiq bog‘lamaslik;
Ye) jarohatni bog‘lash kerak.
Choklar ikki xilga bo‘linadi: biriktiruvchi va maxsus.
Birinchisi teri, teri osti yog‘i, muskullar, fassiyalar va shilliq pardalar
biriktirilishi uchun ishlatiladi. Ikkinchisi esa ichak, pay, suyak, qon tomirlar va
nervlarni biriktirish uchun qo‘llaniladi. To‘qimalarni birlashtirish vaqtiga qaraganda
choklash birlamchi 6-12 soat ichida, ikkilamchi 8-15 kun ichida o‘tkazish mumkin.
To‘qimalarning qalinligiga ko‘ra choklash bir qavat yoki ko‘p qavatli bo‘lishi
mumkin.
Choklash materiallariga quyidagilar kiradi: ipak, ketgut, otlarning yoli, ayollar
sochi, paxta va sintetik iplar, sim. Choklash uchun ishlatiladigan asboblar: igna, igna
qisqichi, pinset.
Asosan ikki xil choklash ishlatiladi:
Uzlukli choklash har bitta tikish alohida ligatura yordamida bajariladi. Ularga
quyidagilar kiradi: tugunsimon, situasion, sirtmoqsimon va valik yordamida.
Uzluksiz choklashda jarohatni butun uzunligi bo‘yicha bitta 20-30 sm ligatura
yordamida tikiladi ularga skornyagi, matris, kiset usullari kiradi.
To‘qimalarni biriktirish uchun qoqshol materiallarni tugish lozim. Buning
uchun quyidagi tugunlar turlari ishlatiladi: oddiy, dengiz va xirurgik.
Yarani bitishiga qarab choklarni 7-10 kundan keyin olib tashlash kerak.
Ichak choklari – ichi bo‘sh, seroz qavati bo‘lgan organlarni biriktirish uchun
ishlatiladi. Bularga Lamber, Shmiden, Pirogov-Cherni, Plaxotin-Sadovskiy usullari
kiradi.
Pay choklari – jarohatlangan paylarni biriktirish uchun ishlatiladi. Choklash
materiali sifatida sintetik iplar, kapron, lavsan, neylonlarni qo‘llash mumkin. Mayda
hayvonlarda Vitsel, kattalarida esa Tixonin usuli qo‘llaniladi.
Hozirgi vaqtda to‘qimalarni biriktirish uchun maxsus kley ishlatish mumkin:
BF-6, siakrin.
Tugun turlari. Jarrohlik amaliyotida asosan to’g’ri (morskim) va jarrohlik
tugunlar ko’pincha ishlatiladi. Qiyshiq (ayollarniki) chok jarrohlikda ishlatilmaydi.
To’qimalarni birlashtirish qonsiz va qonli usullarga bo’linadi. Masalan, qonsiz
usuliga kiradi: yopishmoq va malham. Uni yaraning yuza qismiga yopishtiriladi.
Amaliyotda ko’pincha qonli tikishlar ishlatiladi, qaysiki teri, mushak, fassiya va
maxsus belgilangan baxiyalarga (ichak, tog’ay, nerv, tomirlarga mansub) bo’linadi.
Terilar choki. Alohida-alohida yoki uzlukli chok tugish amaliyotda ko’p
tarqalgan. Buni bajarish uchun kalta ip (uzunasi 20-25 sm) qo’llaniladi. Avval
yaraning o’rta qismidan, keyin chetlaridan tikishni boshlaydi, bitguncha tikadi, har
bir o’tkazilgan baxiya to’g’ri (morskim) tugun bilan bog’lanadi, paydo bo’lgan tugun
yaraning tikilgan labiga emas biqiniga joylashtiriladi.
Valikli chok. Tananing biron qismiga o’tkazilgan chok kelajakda terining
tortilishi oqibatida uni kesishi mumkin. Buning oldini olish uchun yaraning teri
kesilgan uchidan juft ipni o’tkazib, keyin orasiga (ikki tomonlama) dokadan
yasalgan lo’la shaklidagi tampon kirgiziladi va ipni bo’sh tomonidan tortib tugib
tashlanadi.
Valikli chok va bog’lam. Yaraning ikki chekkasidan lo’lali chok o’tkazilgandan
keyin, uning ustiga toza salfetka yopib bog’lanadi. Bu usul veterinariya amaliyotida
keng tarqalgan. Ko’pincha bu usulni yirik mollarning yarasini bint bilan bog’lash
mumkin bo’lmagan taqdirdagina ishlatish mumkin.
Xalqali chok. Yaraning ikki chekkasidan ipli nina o’ng tomondan chapga qarab,
keyin teskari tomonga qarab o’tkaziladi. Iplarning erkin uchlariga to’g’ri tugun
o’tkazib bog’lanadi. Shu tikish usuli orqali yaraning lablari bir-biriga
yaqinlashtiriladi. Tortilishni kamaytiruvchi bu baxiya tananing Biron ma’lum
qismida, terida qandaydir kuchlanish mavjud, lekin ba’zi sabablarga ko’ra lo’lali
chokni qo’llashning iloji bo’lmasdan qoladi. Shu sababli xalqali tikish qo’llaniladi.
Avval yaraning yuqori chekkasidan chatib, keyin ikkinchi chokni (bitta tashlab)
birinchisiga biroz undan pastroqdan o’tkziladi.
Vaziyatli (situasiyali) baxiya yaraning lablarini bir-biriga to’g’ri va tekis
yopishishini ta’minlaydi. Agar yaraning shakli qiyqimli (loskutli) bo’lsa. U holda
birinchi chatish qirraning yuqori burchagidan boshlab, keyingi choklarning ikki
labini o’rta qismidan boshlash kerak. Agar yaraning lab chekkalari anatomik
teshiklarga yaqin joylashgan bo’lsa (og’iz, burun, ko’z tirqishi va boshqalar) birinchi
chatish shularning cheka qismidan, keyingilari esa yara labining o’rta qismidan
boshlanadi.
Tuzatuvchi (korrekturali) chok yaraning qiyshiq lablarining shaklini
to’g’rilaydi. Mabodo yaraning lablari ichkariga qarab qayrilgan bo’lsa, u chokda ip
yaraning qirrasiga yaqinlashtirilib o’tkazib tikiladi. Agar yaraning lablari tashqariga
qayrilgan bo’lsa u vaqtda tugunli chok o’tkaziladi, lekin nina yaraning qirrasidan
biroz uzoqda bo’ladi.
Fassiyalar choki
Uzluksiz (mo’ynado’z) baxiya. Tikish bitta uzun ip bilan bajariladi. Yara
qirrasining bir tomonidan chatishini ketma-ket o’tkazib, keyin so’nggi chekasidan
boshlab muqarrar (turmush) nusxa Bilan tikiladi. Bu usulni bajarish uchun o’ng
tomondan chapga qarab tikish qulayroq bo’ladi. Tikish yakunlanganda ortib qolgan
ipning erkin uchini uzun qoldirib oxirgi chokni tamomlab tugib tashlanadi. Bunday
chatish usuli ko’pincha qorin seroz pardasini tikishda qo’llash kerak.
Mushak to’qimalari choki
1. Ilmoqli chatish teri yarasiga mos keladi.
2. To’shak (matras) kuk ilmoqli baxiyaga mos, ya’ni bitta uzun ipni yaraning bir
chekkasidan boshlab, uning oxiriga yetkaziladi.
Maxsus tikuvlarning tanlanishi – ichak, pay, nerv praktikumning tegishli
bo’limida yoziladi.
Teridagi choklarni olib tashlash
Tikilgandan 7-10 kun o’tgandan keyin teri yuzasidagi choklar Birma-bir olib
tashlanadi. Qisqich orqali terini ustida joylashgan chokni tugunidan ushlab biroz
yuqoriga qarab tortiladi, ichkarida – to’qimaning nina teshgan oralig’idan oqargan
holatda tikilgan ip chiqaboshlaydi, qayerda qaychini kesuvchi uchi Bilan kesganda
qolgan qoldig’i bo’lsa, u ham olinadi. To’xtovsiz, ilmoqli, matras choklarni olib
tashlash har bir kuk ipga alohida qaychi ishlatib kesiladi. Iplarni kesishdan oldin va
ularni kesgandan keyin 5% yod eritmasini yaraning ustki qismining uzunasiga surtib
chiqiladi.
Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Operativ xirurgiya – X.K. Rustamov, Ya.A.Axbutayev, B.D.Narziyev –
1997.
2. Operativnaya xirurgiya – Magda I.I. – 1990.
3. Teoriya i praktika xirurgicheskogo shva. A.N. Tolikov. 1951.