Traxeya va uning tuzilishi. Traxeyalik nafas olish sistemasi. Ko’p-oyoqlilar sinfi. Tananing bo’limlarga bo’linishi. Hazm qilish, ayirish va nafas olish sistemalari. Ko’payishi va rivojlanishi

Yuklangan vaqt

2025-01-01

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

7

Faytl hajmi

30,9 KB


 
 
 
 
 
 
Traxeya va uning tuzilishi. Traxeyalik nafas olish sistemasi. Ko’p-
oyoqlilar sinfi. Tananing bo’limlarga bo’linishi. Hazm qilish, ayirish va nafas 
olish sistemalari. Ko’payishi va rivojlanishi. Hasharotlar sinfi yoki 
oltioyoqlilar (Hexapoda): umumiy tavsifi; tashqi tuzilishi; qanotlari va 
uchishi; oziqlanishi; ichki transport; nafas olishi; ayirish tizimi; nerv tizimi va 
sezgi a’zolari; ko’payishi va rivojlanishi. 
 
 
R E J A: 
1. Traxeyalilar (Tracheata) kenja tipiga tavsif. 
2. Traxeya va uning tuzilishi. Traxeyalilarni ichki tuzilishi. 
3. Hasharotlar sinfi yoki oltioyoqlilar (Hexapoda): umumiy tavsifi; tashqi 
tuzilishi. 
4. Hasharotlar sinfini ko’payishi va rivojlanishi. 
Traxeyalilar quraqlikda yashashga moslashgan. Traxeyalar yordamida nafas 
oladigan bo’g’imoyoqlilardir. Ko’pchilik traxeyalilaming bosh bo’limi akronning 4 
ta tana bo’g’imi bilan qo’shilishidan hosil bo’lgan. Bosh o’simtalari bir juft 
mo’ylovlar va 3 juft og’iz organlaridan iborat. Mo’ylovlar qisqichbaqalaming 
antennullalariga mos keladi. Qisqichbaqalarning antennalariga mos keladigan 
o’simtalar traxeyalilarda bo’lmaydi, bo’g’imning o’zi qisman redukdiyaga 
uchraydi. Og’iz organlari bir juft yuqori jag’lar - mandibulalar va ikki juft pastki 
jag’lar - maksillalardan iborat. Tana bo’limlari va bo’g’imlari soni keng miqyosda 
o’zgarib turadi. Quraqlikda yashovchi hayvonlar sifatida traxeyalilaming tana 
qoplag’ichi suv o’tkazmaydigan bo’ladi. Ayrim tuban tuzilgan traxeyalilar 
(masalan, ikki juft oyoqlilar) ning tana qoplag’ichi ichki elastik xitinli 
endokutikuladan hamda tashqi ancha tig’iz ekzokutikuladan iborat. Ko’pchilik 
traxeyalilar kutikulasi sirtdan juda yupqa (0,4 mm qalinlikda) suv yuqtir- maydigan 
mumsimon va yog’simon parda - epikutikula bilan qoplangan. 
Traxeya va uning tuzilishi. Traxeyalik nafas olish sistemasi. Ko’p- oyoqlilar sinfi. Tananing bo’limlarga bo’linishi. Hazm qilish, ayirish va nafas olish sistemalari. Ko’payishi va rivojlanishi. Hasharotlar sinfi yoki oltioyoqlilar (Hexapoda): umumiy tavsifi; tashqi tuzilishi; qanotlari va uchishi; oziqlanishi; ichki transport; nafas olishi; ayirish tizimi; nerv tizimi va sezgi a’zolari; ko’payishi va rivojlanishi. R E J A: 1. Traxeyalilar (Tracheata) kenja tipiga tavsif. 2. Traxeya va uning tuzilishi. Traxeyalilarni ichki tuzilishi. 3. Hasharotlar sinfi yoki oltioyoqlilar (Hexapoda): umumiy tavsifi; tashqi tuzilishi. 4. Hasharotlar sinfini ko’payishi va rivojlanishi. Traxeyalilar quraqlikda yashashga moslashgan. Traxeyalar yordamida nafas oladigan bo’g’imoyoqlilardir. Ko’pchilik traxeyalilaming bosh bo’limi akronning 4 ta tana bo’g’imi bilan qo’shilishidan hosil bo’lgan. Bosh o’simtalari bir juft mo’ylovlar va 3 juft og’iz organlaridan iborat. Mo’ylovlar qisqichbaqalaming antennullalariga mos keladi. Qisqichbaqalarning antennalariga mos keladigan o’simtalar traxeyalilarda bo’lmaydi, bo’g’imning o’zi qisman redukdiyaga uchraydi. Og’iz organlari bir juft yuqori jag’lar - mandibulalar va ikki juft pastki jag’lar - maksillalardan iborat. Tana bo’limlari va bo’g’imlari soni keng miqyosda o’zgarib turadi. Quraqlikda yashovchi hayvonlar sifatida traxeyalilaming tana qoplag’ichi suv o’tkazmaydigan bo’ladi. Ayrim tuban tuzilgan traxeyalilar (masalan, ikki juft oyoqlilar) ning tana qoplag’ichi ichki elastik xitinli endokutikuladan hamda tashqi ancha tig’iz ekzokutikuladan iborat. Ko’pchilik traxeyalilar kutikulasi sirtdan juda yupqa (0,4 mm qalinlikda) suv yuqtir- maydigan mumsimon va yog’simon parda - epikutikula bilan qoplangan.  
 
Traxeyalilaming ayirish organi - malpigi naychalarining tuzilishi ham suvni tejab 
sarflash uchun xizmat qiladi. Chunki malpigi naychalari tashqi muhitga emas, balki 
ichakning orqa qismiga ochiladi. Siydigi bilan ajralgan ortiqcha suyuqlik ichak 
devori orqali yana qaytadan so’rib olinadi. Traxeyalilar organizmida sodir 
bo’ladigan biokimyoviy reaksiyalar ham suvni te- jashga qaratilgan. Shu sababdan 
ular organizmida oqsiUar parchalanishi natijasida mochevina emas, balki siydik 
kislotasi hosil bo’ladi. Bu modda osonlikcha kristall holatga o’tadi; uni organizmdan 
yuvib chiqarish uchun ko’p suv zarar bo’lmaydi. Bundan tashqari traxeyalilaming 
tana bo’shlig’idagi yog’ moddasi parchalanganida organizm uchun zarar suv hosil 
bo’ladi. 
Shunday qilib, traxeyalilar hamma organlarining tuzilishi suvni tejab sarflashga 
moslashgan. Ana shu tufayli ko’pchilik traxeyalilar tuproqdan quraqlikka 
chiqishgan. Ko’pgina turiari havo muhitini ham egallashgan. Quruqlikka chiqish 
tufayli traxeyalilarda ichki urug’lanish paydo bo’lgan. Deyarli hamma traxeyalilar 
ayrim jinsli bo’ladi. 
Traxeyalilar orasida ko’poyoqlilar halqali chuvalchanglarga o’xshash tuzilish 
belgilariga ega. Lekin og’iz organlarining tuzilishiga ko’ra traxeyalilar 
qisqichbaqasimonlarga 
o’xshab 
ketadi. 
Shu 
sababdan 
traxeyalilar 
qisqichbaqasimonlar va trilobitasimonlar bUan birga halqali chuvalchanglaming 
uch xil gurahidan kelib chiqqan bo’lishi ehtimoldan holi emas. 
Traxeyalilar kenja tipi ko’poyoqlilar va hasharotlar sinflariga bo’linadi. 
KO’POYOQLILAR (MYRIAPODA) SINFI 
Tashqi tuzilishi. Ko’poyoqlilaming chuvalchangsimon tanasi yaxlit bosh va 
bo’g’imlarga 
bo’lingan 
gavdadan 
iborat. 
Gavdasidagi 
bo’g’imlar 
soni 
pauropodlarda 14 ta, simfillarda 18 ta bo’lsa, laboyoqlilarda 181 taga yetadi. Bosh 
bo’limi gavdadan ajralib chiqqan akrondan va u bilan qo’shilib ketgan 3 
(pauropodalar, ikki juft oyoqlilar) yoki 4 (simfillar) tana bo’g’imlaridan hosil 
bo’lgan. Pauropodlar va ikki juft oyoqlilaming oxirgi bosh bo’g’imi erkin 
bo’lganidan “bo’yin” deb ataladi. Boshning bunday tuzilishi tuban ko’poyoqlilar 
uchun xos bo’lgan belgidir. Boshida bir juft mo’yiovlari, yuqori jag’lar - 
mandibulalar va bir yoki ikki juft pastki jag’lar - maksillalar bor. Mo’yiovlari tuyg’u 
va hid bilish organi vazifasini bajaradi. Og’iz organlarining tuzilishi har xil 
Traxeyalilaming ayirish organi - malpigi naychalarining tuzilishi ham suvni tejab sarflash uchun xizmat qiladi. Chunki malpigi naychalari tashqi muhitga emas, balki ichakning orqa qismiga ochiladi. Siydigi bilan ajralgan ortiqcha suyuqlik ichak devori orqali yana qaytadan so’rib olinadi. Traxeyalilar organizmida sodir bo’ladigan biokimyoviy reaksiyalar ham suvni te- jashga qaratilgan. Shu sababdan ular organizmida oqsiUar parchalanishi natijasida mochevina emas, balki siydik kislotasi hosil bo’ladi. Bu modda osonlikcha kristall holatga o’tadi; uni organizmdan yuvib chiqarish uchun ko’p suv zarar bo’lmaydi. Bundan tashqari traxeyalilaming tana bo’shlig’idagi yog’ moddasi parchalanganida organizm uchun zarar suv hosil bo’ladi. Shunday qilib, traxeyalilar hamma organlarining tuzilishi suvni tejab sarflashga moslashgan. Ana shu tufayli ko’pchilik traxeyalilar tuproqdan quraqlikka chiqishgan. Ko’pgina turiari havo muhitini ham egallashgan. Quruqlikka chiqish tufayli traxeyalilarda ichki urug’lanish paydo bo’lgan. Deyarli hamma traxeyalilar ayrim jinsli bo’ladi. Traxeyalilar orasida ko’poyoqlilar halqali chuvalchanglarga o’xshash tuzilish belgilariga ega. Lekin og’iz organlarining tuzilishiga ko’ra traxeyalilar qisqichbaqasimonlarga o’xshab ketadi. Shu sababdan traxeyalilar qisqichbaqasimonlar va trilobitasimonlar bUan birga halqali chuvalchanglaming uch xil gurahidan kelib chiqqan bo’lishi ehtimoldan holi emas. Traxeyalilar kenja tipi ko’poyoqlilar va hasharotlar sinflariga bo’linadi. KO’POYOQLILAR (MYRIAPODA) SINFI Tashqi tuzilishi. Ko’poyoqlilaming chuvalchangsimon tanasi yaxlit bosh va bo’g’imlarga bo’lingan gavdadan iborat. Gavdasidagi bo’g’imlar soni pauropodlarda 14 ta, simfillarda 18 ta bo’lsa, laboyoqlilarda 181 taga yetadi. Bosh bo’limi gavdadan ajralib chiqqan akrondan va u bilan qo’shilib ketgan 3 (pauropodalar, ikki juft oyoqlilar) yoki 4 (simfillar) tana bo’g’imlaridan hosil bo’lgan. Pauropodlar va ikki juft oyoqlilaming oxirgi bosh bo’g’imi erkin bo’lganidan “bo’yin” deb ataladi. Boshning bunday tuzilishi tuban ko’poyoqlilar uchun xos bo’lgan belgidir. Boshida bir juft mo’yiovlari, yuqori jag’lar - mandibulalar va bir yoki ikki juft pastki jag’lar - maksillalar bor. Mo’yiovlari tuyg’u va hid bilish organi vazifasini bajaradi. Og’iz organlarining tuzilishi har xil  
 
sistematik guruhlarda turlicha. Simfillar va laboyoqlilaming og’iz teshigini old 
tomondan xitin teri burmasidan hosil bo’lgan yuqori lab to’sib turadi. Bir juft 
mandibulalar kalta bo’lib, ularning ichki qirralari tishchali plastinkalardan tashkil 
topgan. Ko’pchilik ko’poyoqlilaming ikki juft pastki jag’lari asosiy bo’g’imdan va 
uning ustida joylashgan jag’ paypaslagichlar hamda chaynash plastinkalari- dan 
iborat. Pauropodlar va ikki juftoyoqlilaming yuqori labi va jag’laridan orqaroqda 
bitta toq murakkab tuzilgan plastinkasi joylashgan. Bu plastinka laboyoqlilaming 
birinchi pastki jag’lariga mos keladi. 
Tuban tuzilgan ko ‘poyoqlilar gavdasining boshdan keyingi qismi gomonom 
bo’g’imlardan tashkil topgan. Laboyoqlilaming tanasida bunday bo’g’imlar 
navbatlashib joylashadi. Ikkijuftoyoqlilar tanasida dastlabki to’rtta bo’g’imdan 
tashqari hamma bo’g’imlar juft-juft bo’lib qo’shilib ketadi. 
Shunday qilib, bog’imlarinvng bir xilda tuzilganligi sababh ko’poyoqlilar 
gavdasining ayrim bo’limlarini ajratib ko rsatib bo’lmaydi. Faqat kivsy aklaming bir 
juft oyoqlari bo’lgan birinchi tana bo’g’imi va undan keyingi oyoqsiz “bo’yin” 
bo’g’imi bilan birga ko’krak deyish mumkin. Ko’poyoqlilaming yurish oyoqlari 
ham bir xilda tuzilgan bir qator bo’g’imlardan iborat. Yurish oyoqlarining uchki 
qismi tirnoqqa aylangan. Faqat laboyoqlilaming birinchi juft jag’oyoqlari boshqacha 
tuzilgan. Xususan, ular ancha yirik, asosiy bo’g’imi juda yo’g’onlashgan, oxirgi 
bo’g’imi ilmoqqa o’xshash bo’ladi. Bu oyoqlaming asosida zahar bezi joylashgan. 
Hasharotlar sinfiga umurtqasiz hayvonlarga mansub bo’lgan jonivorlarning eng 
ko’p qismi kiradi. Turli adabiyotlarga bu sinfga 850 ming, 1million, 1,5 million tur 
mansub deb ko’rsatiladi.  
 Hasharotlar tabiatda juda keng tarqalgan jonvorlar bo’lib biz ularni suvda, 
tuproqda, turli o’tchil o’simliklar, buta va daraxtlarda uchrashini bilamiz. Biroq bu 
hayvonlarning ayrim vakillari qor, muzlarda ham yashaydi. Hasharotlar ichida turli 
hayvonlarda, odamda tekinxo’rlik bilan hayot kechiradigan vakillari ham anchagina 
topiladi. 
 Hasharotlarning gavdalari turli-tuman shakllarda bo’lib ular ichida tanasining 
uzunligi 16- 18 sm boradigan vakillari ham uchraydi. tashqi ta’sirlardan 
himoyalanish kabi hayotiy jarayonlarni bemalol o’tkazishlariga imkon byeradi. 
 Tabiatda hasharotlar uchramaydigan yyerni o’zi juda kam. Ularni biz turli suv 
sistematik guruhlarda turlicha. Simfillar va laboyoqlilaming og’iz teshigini old tomondan xitin teri burmasidan hosil bo’lgan yuqori lab to’sib turadi. Bir juft mandibulalar kalta bo’lib, ularning ichki qirralari tishchali plastinkalardan tashkil topgan. Ko’pchilik ko’poyoqlilaming ikki juft pastki jag’lari asosiy bo’g’imdan va uning ustida joylashgan jag’ paypaslagichlar hamda chaynash plastinkalari- dan iborat. Pauropodlar va ikki juftoyoqlilaming yuqori labi va jag’laridan orqaroqda bitta toq murakkab tuzilgan plastinkasi joylashgan. Bu plastinka laboyoqlilaming birinchi pastki jag’lariga mos keladi. Tuban tuzilgan ko ‘poyoqlilar gavdasining boshdan keyingi qismi gomonom bo’g’imlardan tashkil topgan. Laboyoqlilaming tanasida bunday bo’g’imlar navbatlashib joylashadi. Ikkijuftoyoqlilar tanasida dastlabki to’rtta bo’g’imdan tashqari hamma bo’g’imlar juft-juft bo’lib qo’shilib ketadi. Shunday qilib, bog’imlarinvng bir xilda tuzilganligi sababh ko’poyoqlilar gavdasining ayrim bo’limlarini ajratib ko rsatib bo’lmaydi. Faqat kivsy aklaming bir juft oyoqlari bo’lgan birinchi tana bo’g’imi va undan keyingi oyoqsiz “bo’yin” bo’g’imi bilan birga ko’krak deyish mumkin. Ko’poyoqlilaming yurish oyoqlari ham bir xilda tuzilgan bir qator bo’g’imlardan iborat. Yurish oyoqlarining uchki qismi tirnoqqa aylangan. Faqat laboyoqlilaming birinchi juft jag’oyoqlari boshqacha tuzilgan. Xususan, ular ancha yirik, asosiy bo’g’imi juda yo’g’onlashgan, oxirgi bo’g’imi ilmoqqa o’xshash bo’ladi. Bu oyoqlaming asosida zahar bezi joylashgan. Hasharotlar sinfiga umurtqasiz hayvonlarga mansub bo’lgan jonivorlarning eng ko’p qismi kiradi. Turli adabiyotlarga bu sinfga 850 ming, 1million, 1,5 million tur mansub deb ko’rsatiladi. Hasharotlar tabiatda juda keng tarqalgan jonvorlar bo’lib biz ularni suvda, tuproqda, turli o’tchil o’simliklar, buta va daraxtlarda uchrashini bilamiz. Biroq bu hayvonlarning ayrim vakillari qor, muzlarda ham yashaydi. Hasharotlar ichida turli hayvonlarda, odamda tekinxo’rlik bilan hayot kechiradigan vakillari ham anchagina topiladi. Hasharotlarning gavdalari turli-tuman shakllarda bo’lib ular ichida tanasining uzunligi 16- 18 sm boradigan vakillari ham uchraydi. tashqi ta’sirlardan himoyalanish kabi hayotiy jarayonlarni bemalol o’tkazishlariga imkon byeradi. Tabiatda hasharotlar uchramaydigan yyerni o’zi juda kam. Ularni biz turli suv  
 
xavzalarida, tuproqlarda, o’simliklar, hayvonlar tanalarida, hatto odamlarda ham 
tekinho’rlik bilan hayot kechirishini ko’ramiz. 
 Hasharotlar tanasi bosh, ko’krak va qorin qismlardan tarkib topadi. Quyida 
hasharotlar tanasidagi asosiy organlarga to’xtalamiz. Boshning tuzilishi. Hasharotlar 
boshida ham yuz, peshona, tepa, chakka, yonoq kabi qismlarni farqlash mumkin. 
Boshning ikki yonida bir juft murakkab ko’zlari va ba’zan ularning o’rtasida bir 
necha mayda oddiy ko’zchalar yakka-yakka bo’lib joylashgan. Undan tashqari 
boshda doimo bir juft mo’ylovlar bo’ladi. Muylovlar xilma-xil tuzilgan, shakliga 
ko’ra 
qilsimon, 
ipsimon, 
arrasimon, 
taroqsimon, 
patsimon, 
tizzasimon, 
to’g’nog’ichsimon xillari farqlanadi. Hasharotlarning og’iz organlari oziq xili va 
oziqlanish usuliga muvofiq har xil tuzilgan.  
Ko’pincha hasharotlar lichinkasi va voyaga yetgan davrida turlicha 
oziqlanganligi sababli ularning og’iz organlari har xil tuzilgan bo’lishi mumkin. 
Og’iz organlari kemiruvchi-suruvchi, suruvchi, sanchib suruvchi, yalovchi va 
boshqa xillari mavjud. Og’iz organlarining barcha ma’lum xillari sodda tuzilgan 
yagona og’iz organidan kelib chiqqan deyish mumkin. Suvaraklar, chigirtkalar, 
qo’ng’izlar, kapalaklarning qurtlari va boshqa hasharotlar uchun xos bo’lgan 
kemiruvchi og’iz organ eng qadimiy, ya’ni birlamchi hisoblanadi. Chunki 
quruqlikda paydo bo’lgan qadimgi hasharotlar dastlab birmuncha qattiq organik 
qoldiqlar-detritlar bilan oziqlangan, keyinchalik ular yirtqichlik va o’simlik 
to’qimalari bilan oziqlanishga o’tishgan. Kemiruvchi og’iz organiga misol qilib 
suvarakning og’iz organini ko’rsatish mumkin. Suvarakning og’iz teshigi old 
tomondan xitin qoplagichdan hosil bo’lgan yagona ustki lab plastinkasi yopib turadi. 
Labning ostida mayda tishchalari bir juft yaxlit plastinkasimon yuqori jag’lar yoki 
mandibulalar joylashgan. Ular boshning ikkinchi bo’g’im o’simtalaridan hosil 
bo’lgan va chaynashda ishtirok etadi. Uchinchi va to’rtinchi bosh bo’g’imlari 
o’simtalari pastki jag’lar yoki 1 va 2 juft maksilalar deyiladi. 1 juft pastki jag’lar 
og’izning ikki yonida joylashgan bo’lib, har qaysi asosiy bo’g’im, ustuncha va uning 
ustida joylashgan tashqi va ichki o’simtalar hamda besh bo’g’imli pastki jag 
paypaslagichlaridan tashkil topgan. Kapalaklarning suruvchi og’iz organi ham suyuq 
nektar bilan oziklanishga moslashgan, lekin kemiruvchi-so’ruvchi og’iz organiga 
nisbatan kuchli o’zgarishga uchragan. Bu tipdagi og’iz organida yuqori lab, yuqori 
xavzalarida, tuproqlarda, o’simliklar, hayvonlar tanalarida, hatto odamlarda ham tekinho’rlik bilan hayot kechirishini ko’ramiz. Hasharotlar tanasi bosh, ko’krak va qorin qismlardan tarkib topadi. Quyida hasharotlar tanasidagi asosiy organlarga to’xtalamiz. Boshning tuzilishi. Hasharotlar boshida ham yuz, peshona, tepa, chakka, yonoq kabi qismlarni farqlash mumkin. Boshning ikki yonida bir juft murakkab ko’zlari va ba’zan ularning o’rtasida bir necha mayda oddiy ko’zchalar yakka-yakka bo’lib joylashgan. Undan tashqari boshda doimo bir juft mo’ylovlar bo’ladi. Muylovlar xilma-xil tuzilgan, shakliga ko’ra qilsimon, ipsimon, arrasimon, taroqsimon, patsimon, tizzasimon, to’g’nog’ichsimon xillari farqlanadi. Hasharotlarning og’iz organlari oziq xili va oziqlanish usuliga muvofiq har xil tuzilgan. Ko’pincha hasharotlar lichinkasi va voyaga yetgan davrida turlicha oziqlanganligi sababli ularning og’iz organlari har xil tuzilgan bo’lishi mumkin. Og’iz organlari kemiruvchi-suruvchi, suruvchi, sanchib suruvchi, yalovchi va boshqa xillari mavjud. Og’iz organlarining barcha ma’lum xillari sodda tuzilgan yagona og’iz organidan kelib chiqqan deyish mumkin. Suvaraklar, chigirtkalar, qo’ng’izlar, kapalaklarning qurtlari va boshqa hasharotlar uchun xos bo’lgan kemiruvchi og’iz organ eng qadimiy, ya’ni birlamchi hisoblanadi. Chunki quruqlikda paydo bo’lgan qadimgi hasharotlar dastlab birmuncha qattiq organik qoldiqlar-detritlar bilan oziqlangan, keyinchalik ular yirtqichlik va o’simlik to’qimalari bilan oziqlanishga o’tishgan. Kemiruvchi og’iz organiga misol qilib suvarakning og’iz organini ko’rsatish mumkin. Suvarakning og’iz teshigi old tomondan xitin qoplagichdan hosil bo’lgan yagona ustki lab plastinkasi yopib turadi. Labning ostida mayda tishchalari bir juft yaxlit plastinkasimon yuqori jag’lar yoki mandibulalar joylashgan. Ular boshning ikkinchi bo’g’im o’simtalaridan hosil bo’lgan va chaynashda ishtirok etadi. Uchinchi va to’rtinchi bosh bo’g’imlari o’simtalari pastki jag’lar yoki 1 va 2 juft maksilalar deyiladi. 1 juft pastki jag’lar og’izning ikki yonida joylashgan bo’lib, har qaysi asosiy bo’g’im, ustuncha va uning ustida joylashgan tashqi va ichki o’simtalar hamda besh bo’g’imli pastki jag paypaslagichlaridan tashkil topgan. Kapalaklarning suruvchi og’iz organi ham suyuq nektar bilan oziklanishga moslashgan, lekin kemiruvchi-so’ruvchi og’iz organiga nisbatan kuchli o’zgarishga uchragan. Bu tipdagi og’iz organida yuqori lab, yuqori  
 
jag’lar va pastki lab reduktsiyaga uchragan. Pastki lab faqat plastinkadan iborat 
bo’lib, unda uch bo’g’imli pastki lab paypaslagichlari joylashgan. 1 juft jag’larning 
har qaysisi uzun tarnovga o’xshash o’simtaga aylangan. Bu o’simtalar bir-birining 
ustiga taxlanganida tarnovchalar byerk nayni hosil qiladi. Kapalakning boshi ostida 
spiralga o’xshash o’ralgan bo’ladi.  
Pashshalar va kandalalarning og’iz qismlari hayvonlar terisini yoki o’simlik 
po’stini teshib, qonni yoki o’simlik shirasini surishga moslashgan sanchib suruvchi 
apparatga aylangan. Chivinlarning pastki lablari uzun tarnovchaga aylangan. Uning 
ustini xuddi shunga o’xshash ustki lab yopib olishi tufayli naysimon gilof hosil 
bo’ladi. Bu gilof ichida ustki va pastki jaglar hamda gipofarinks hisobidan hosil 
bo’lgan 5 ta o’tkir qillar joylashgan. Hasharot ozik so’rayotganida qillar g’ilofdan 
chiqarilib, o’simlik yoki hayvon tanasiga sanchiladi, suyuq oziq g’ilof nayi orqali 
so’rib olinadi. 
Ko’krak bo’limi: Hasharotlarning ko’kragi oldingi, o’rta va orqa ko’krak deb 
ataladigan uchta bo’g’imdan tuzilgan, har bir ko’krak bo’g’imi 4 ta xitin qoplagich-
skleritlardan iborat. Orqa skleriti tergit, qorin skleriti sternit va ikkita yon skleritlar 
plevrit deyiladi. Ko’krak oyoqlar beshta bo’g’imdan iborat. Asosiy bo’g’imi chanoq, 
undan keyingi kalta bo’g’imi o’ynogich, yo’g’on yirik bo’g’imi son: ingichka va 
uzun bo’g’imi boldir, oxirgi bo’g’imi panja deyiladi. Harakatlanish usuli va yashash 
muhiti ta’sirida oyoqlar turli darajada o’zgarishga uchraydi.  
Yuqorida keltirilgan tavsif yuguruvchi tipdagi oyoqlarga tegishli. Chigirtkalar, 
chirildoqlar, temirchaklarning oyoqlari sakrovchi tipda bo’lib, keyingi oyoqlarining 
son va boldir bo’g’imi kuchli rivojlangan. Yer qazuvchi buzoqboshilarda esa 
oyoqlari kalta kurakka o’xshash, o’tkir xitin tishchalar bilan ta’minlangan. Gul 
changini yig’uvchi arilar orqa oYog’ining boldir qismida maxsus chuqurchadan 
iborat savatcha hosil bo’ladi. Oldingi oyoqlari tutuvchi organga aylangan. Bu tirqish 
tana bo’shlig’ining davomi hisoblanadi. Qanotlarda turlar xitin naychalardan iborat. 
Naychalar orkali traxeyalar va nerv tolalari o’tadi. Turlar, qanotlar uchun tayanch 
vazifasini ham bajaradi. qanotlarning harakati juda murakkab bo’lib, bir tomondan 
ularni hasharot tanasi bilan tutashish xususiyatiga, ikkinchi tomondan maxsus 
muskullarning qisqarishiga bog’lik. Yirikroq hasharotlar (kapalaklar) qanotlarini bir 
sekund ichida 5-10 marta, mayda pashshalar 500-600 marta, juda mayda zaxkash 
jag’lar va pastki lab reduktsiyaga uchragan. Pastki lab faqat plastinkadan iborat bo’lib, unda uch bo’g’imli pastki lab paypaslagichlari joylashgan. 1 juft jag’larning har qaysisi uzun tarnovga o’xshash o’simtaga aylangan. Bu o’simtalar bir-birining ustiga taxlanganida tarnovchalar byerk nayni hosil qiladi. Kapalakning boshi ostida spiralga o’xshash o’ralgan bo’ladi. Pashshalar va kandalalarning og’iz qismlari hayvonlar terisini yoki o’simlik po’stini teshib, qonni yoki o’simlik shirasini surishga moslashgan sanchib suruvchi apparatga aylangan. Chivinlarning pastki lablari uzun tarnovchaga aylangan. Uning ustini xuddi shunga o’xshash ustki lab yopib olishi tufayli naysimon gilof hosil bo’ladi. Bu gilof ichida ustki va pastki jaglar hamda gipofarinks hisobidan hosil bo’lgan 5 ta o’tkir qillar joylashgan. Hasharot ozik so’rayotganida qillar g’ilofdan chiqarilib, o’simlik yoki hayvon tanasiga sanchiladi, suyuq oziq g’ilof nayi orqali so’rib olinadi. Ko’krak bo’limi: Hasharotlarning ko’kragi oldingi, o’rta va orqa ko’krak deb ataladigan uchta bo’g’imdan tuzilgan, har bir ko’krak bo’g’imi 4 ta xitin qoplagich- skleritlardan iborat. Orqa skleriti tergit, qorin skleriti sternit va ikkita yon skleritlar plevrit deyiladi. Ko’krak oyoqlar beshta bo’g’imdan iborat. Asosiy bo’g’imi chanoq, undan keyingi kalta bo’g’imi o’ynogich, yo’g’on yirik bo’g’imi son: ingichka va uzun bo’g’imi boldir, oxirgi bo’g’imi panja deyiladi. Harakatlanish usuli va yashash muhiti ta’sirida oyoqlar turli darajada o’zgarishga uchraydi. Yuqorida keltirilgan tavsif yuguruvchi tipdagi oyoqlarga tegishli. Chigirtkalar, chirildoqlar, temirchaklarning oyoqlari sakrovchi tipda bo’lib, keyingi oyoqlarining son va boldir bo’g’imi kuchli rivojlangan. Yer qazuvchi buzoqboshilarda esa oyoqlari kalta kurakka o’xshash, o’tkir xitin tishchalar bilan ta’minlangan. Gul changini yig’uvchi arilar orqa oYog’ining boldir qismida maxsus chuqurchadan iborat savatcha hosil bo’ladi. Oldingi oyoqlari tutuvchi organga aylangan. Bu tirqish tana bo’shlig’ining davomi hisoblanadi. Qanotlarda turlar xitin naychalardan iborat. Naychalar orkali traxeyalar va nerv tolalari o’tadi. Turlar, qanotlar uchun tayanch vazifasini ham bajaradi. qanotlarning harakati juda murakkab bo’lib, bir tomondan ularni hasharot tanasi bilan tutashish xususiyatiga, ikkinchi tomondan maxsus muskullarning qisqarishiga bog’lik. Yirikroq hasharotlar (kapalaklar) qanotlarini bir sekund ichida 5-10 marta, mayda pashshalar 500-600 marta, juda mayda zaxkash  
 
pashshalar esa 1000 martagacha tebrantiradi. 
Ko’pchilik hasharotlarning oldingi va keyingi juft qanotlari bir xilda 
rivojlanmagan. To’g’riqanotlilarning oldingi qanoti birmuncha dag’allashgan. 
Qo’ngizlarning oldingi qanoti qalin va qattiq ustki qanot-elitrani hosil qiladi. Ustki 
qanot ostki pardasimon qanotni muhofaza qilib turadi.  
Ikki qanotlilarning orqa qanotlari reduktsiyaga uchragan, qanot qoldiqlari esa 
ovoz chiqarish vazifasini bajaradi. Ayrim hasharotlar (burgalar, bitlar) ning qanotlari 
parazit yashash ta’sirida butunlay yo’qolib ketgan. Qorin bo’limi har-xil sondagi 
bo’g’imlardan iborat turkumining vakillarida qorin bo’limida 11 ta bo’g’im bo’lib, 
oxirgi bo’g’imi telson bilan tugaydi. Yuksak hasharotlarning qorin bo’limidagi 
bo’g’im soni 4-5 tagacha qorin bo’limida odatda oyoqlari bo’lmaydi. Biroq tuban 
tuzilgan Protura turkumiga mansub bo’lgan qanotsiz hasharotlarning birinchi uchta 
qorin bo’g’imlarida juda mayda qorinoyoqlar saqlanib qolgan. Suvaraklarning oxirgi 
qorin bo’g’imlarida ham bir juft grifelkalar saqlanib qolgan. Oxirgi qorin 
bo’g’imlarining o’simtalari - syerkilar bo’ladi. Urg’ochi hasharotlarning eng so’nggi 
qorin bo’g’imida joylashgan uch tavaqali tuxum qo’ygich organi ham qorin 
oyoqlardan kelib chiqqan. 
 Tana qoplagichi hamma bo’g’imoyoqlilar singari uchta asosiy qavat-kutikula, 
gipodyerma va bazal membranadan tashkil topgan. Kutikulaning tashqi qismi 
epikutikula lipoprotein moddalardan hosil bo’lgan va suvning organizmdan 
bug’lanishiga Yo’l qo’ymaydi. Kutikula tarkibiga kiradigan oqsil moddalar uni 
pishiq qiladi. Hasharotlar tana qoplagichining rangi xar bir tur uchun individual 
xususiyatga ega bo’ladi. Tana rangi ko’pincha gipodyermadagi bo’Yovchi 
pigmentga bog’liq bo’ladi. Hasharotlar tanasining rangi ularni boshqa yirtqich 
hayvonlardan yashirinishga imkon byeradi. Tana rangi zaxarli hasharotlar uchun 
ogohlantirish vazifasini o’taydi. 
 Hasharotlarning tana qoplagichida xid tarqatish, mum ishlab chiqarish, tullash 
bezlari bor. Hid bezlari bir hujayrali yoki ko’p hujayrali bo’ladi, tananing turli 
joylarida joylashadi va turli vazifalarni bajaradi. Kapalaklarda bunday bezlar maxsus 
tangachalar yoki qillar bilan bog’langan.  
Suvaraklarning hid bezlari qorin bo’limining orqa tomonida joylashgan. Hid 
odatda bir jins ikkinchisini tez topib olishi uchun zarur. Masalan, yerkak kapalaklar 
pashshalar esa 1000 martagacha tebrantiradi. Ko’pchilik hasharotlarning oldingi va keyingi juft qanotlari bir xilda rivojlanmagan. To’g’riqanotlilarning oldingi qanoti birmuncha dag’allashgan. Qo’ngizlarning oldingi qanoti qalin va qattiq ustki qanot-elitrani hosil qiladi. Ustki qanot ostki pardasimon qanotni muhofaza qilib turadi. Ikki qanotlilarning orqa qanotlari reduktsiyaga uchragan, qanot qoldiqlari esa ovoz chiqarish vazifasini bajaradi. Ayrim hasharotlar (burgalar, bitlar) ning qanotlari parazit yashash ta’sirida butunlay yo’qolib ketgan. Qorin bo’limi har-xil sondagi bo’g’imlardan iborat turkumining vakillarida qorin bo’limida 11 ta bo’g’im bo’lib, oxirgi bo’g’imi telson bilan tugaydi. Yuksak hasharotlarning qorin bo’limidagi bo’g’im soni 4-5 tagacha qorin bo’limida odatda oyoqlari bo’lmaydi. Biroq tuban tuzilgan Protura turkumiga mansub bo’lgan qanotsiz hasharotlarning birinchi uchta qorin bo’g’imlarida juda mayda qorinoyoqlar saqlanib qolgan. Suvaraklarning oxirgi qorin bo’g’imlarida ham bir juft grifelkalar saqlanib qolgan. Oxirgi qorin bo’g’imlarining o’simtalari - syerkilar bo’ladi. Urg’ochi hasharotlarning eng so’nggi qorin bo’g’imida joylashgan uch tavaqali tuxum qo’ygich organi ham qorin oyoqlardan kelib chiqqan. Tana qoplagichi hamma bo’g’imoyoqlilar singari uchta asosiy qavat-kutikula, gipodyerma va bazal membranadan tashkil topgan. Kutikulaning tashqi qismi epikutikula lipoprotein moddalardan hosil bo’lgan va suvning organizmdan bug’lanishiga Yo’l qo’ymaydi. Kutikula tarkibiga kiradigan oqsil moddalar uni pishiq qiladi. Hasharotlar tana qoplagichining rangi xar bir tur uchun individual xususiyatga ega bo’ladi. Tana rangi ko’pincha gipodyermadagi bo’Yovchi pigmentga bog’liq bo’ladi. Hasharotlar tanasining rangi ularni boshqa yirtqich hayvonlardan yashirinishga imkon byeradi. Tana rangi zaxarli hasharotlar uchun ogohlantirish vazifasini o’taydi. Hasharotlarning tana qoplagichida xid tarqatish, mum ishlab chiqarish, tullash bezlari bor. Hid bezlari bir hujayrali yoki ko’p hujayrali bo’ladi, tananing turli joylarida joylashadi va turli vazifalarni bajaradi. Kapalaklarda bunday bezlar maxsus tangachalar yoki qillar bilan bog’langan. Suvaraklarning hid bezlari qorin bo’limining orqa tomonida joylashgan. Hid odatda bir jins ikkinchisini tez topib olishi uchun zarur. Masalan, yerkak kapalaklar  
 
hid orqali urg’ochilarini bir necha km masofadan sezadi. 
Mustahkamlash uchun savollar. 
1. Traxeyalilar kenja tipining eng muhim morfologik belgilari qaysilar deb 
hisoblaysiz? 
2. Hasharotlarning morfologik tuzilishi haqida so’zlang. 
3. Hasharotlarning gavdasidagi oyoqlari va ularning vazifalari haqida nimalarni 
bilasiz? 
4.Hashorotlarning ichki tuzilish xususiyatlarini ayting. 
Glossariy 
1. Epikutikula - (0,4 mm qalinlikda) suv yuqtirmaydigan mumsimon va yog’simon 
parda 
2. Telson - qorin bo‘limining oxirgi bo‘g‘imi 
3. Elitra - Qo‘ng‘izlarning oldingi qattiq va qalin ust qanoti 
4. Syerki - oxirgi qorin bo‘g‘imining o‘simtalari 
Adabiyotlar 
1. Мўминов Б.А., Эшова Х.С., Рахимов М.Ш. Умуртқасиз ҳайвонлар 
зоологиясидан амалий машғулотлар. Тошкент, ПАТЕНТ ПРЕСС, 2005.190 
б. 
2. Дадаев С., Тўйчиев С., Ҳайдарова П. Умуртқалилар зоологиясидан 
лаборатория машғулотлари. Ўқув қўлланма. Т. Ўзбекистон. 2006. 
3. Мирзиёев Ш.М. Танқидий таҳлил, қатьий тартиб- интизом ва шахсий 
жавобгарлик хар бир раҳбар фаолиятининг кундалик қоидаси бўлиши 
керак. Тошкент, Ўзбекистон нашриёти, 2017 
4. Рупперт Э.Э., Фокс Р.С., Барнс Р.Д. Зоология беспозвоночных. В 4-х томах, 
перевод с англ., “Академия”, Москва - 2008г. 
 
hid orqali urg’ochilarini bir necha km masofadan sezadi. Mustahkamlash uchun savollar. 1. Traxeyalilar kenja tipining eng muhim morfologik belgilari qaysilar deb hisoblaysiz? 2. Hasharotlarning morfologik tuzilishi haqida so’zlang. 3. Hasharotlarning gavdasidagi oyoqlari va ularning vazifalari haqida nimalarni bilasiz? 4.Hashorotlarning ichki tuzilish xususiyatlarini ayting. Glossariy 1. Epikutikula - (0,4 mm qalinlikda) suv yuqtirmaydigan mumsimon va yog’simon parda 2. Telson - qorin bo‘limining oxirgi bo‘g‘imi 3. Elitra - Qo‘ng‘izlarning oldingi qattiq va qalin ust qanoti 4. Syerki - oxirgi qorin bo‘g‘imining o‘simtalari Adabiyotlar 1. Мўминов Б.А., Эшова Х.С., Рахимов М.Ш. Умуртқасиз ҳайвонлар зоологиясидан амалий машғулотлар. Тошкент, ПАТЕНТ ПРЕСС, 2005.190 б. 2. Дадаев С., Тўйчиев С., Ҳайдарова П. Умуртқалилар зоологиясидан лаборатория машғулотлари. Ўқув қўлланма. Т. Ўзбекистон. 2006. 3. Мирзиёев Ш.М. Танқидий таҳлил, қатьий тартиб- интизом ва шахсий жавобгарлик хар бир раҳбар фаолиятининг кундалик қоидаси бўлиши керак. Тошкент, Ўзбекистон нашриёти, 2017 4. Рупперт Э.Э., Фокс Р.С., Барнс Р.Д. Зоология беспозвоночных. В 4-х томах, перевод с англ., “Академия”, Москва - 2008г.