Vitaminlar o’rganish uslublari

Yuklangan vaqt

2025-01-29

Yuklab olishlar soni

1

Sahifalar soni

16

Faytl hajmi

38,3 KB


Vitaminlar o’rganish uslublari Vitaminlar va ularning modda admashinuvidagi roli. Vitaminlar yoki odamlar va hayvonlar oziqlanishi uchun zarur bo’lgan organik birikmalar guruhidir. Hozirda 50-dan ortiq vitaminlar mavjudligi aniqlangan. Ma’lumki, moddalar almashinuvining boshqarilishi uchun, juda kam miqdordagi vitaminlar talab etiladi, lekin ular hyech qanday energetik ahamiyatga ega emas. Ularning ham organizmdagi roli xuddi fermentlar va garmonlardagidek, bunday deyilishga asosiy sabab juda ko’plab vitaminlar fermentlar tarkibiga kiradi. Vitaminlarsiz hayotning bo’lishi mumkin emas, shu sababli ularning tinimsiz ravishda organizmga tushib turishi zarur va ular u yerda juda tez parchalanadi. Vitaminlarning asosiy manbai – eng avvalo o’simliklar dunyosi ozuqalari hisoblanadi, lekin ular baliqlar va go’shtli mahsulotlarda, sut, tuxumlarda ham mavjuddir. Iste’mol qilinayotgan ovqatlar tarkibida vitaminlar bo’lmaganida organizmda funksiyalarning buzilishi va kasalliklar yuzaga keladi va ular avitaminozlar deb ataladi. Singa, raxit, juda ko’plab asablarning yallig’lanishi, qon quyilishi, o’sishning to’xtashi va hakazolar avitaminozlar tufayli yuzaga keladi. Oziqlar tarkibidagi vitaminlar yetarlicha bo’lmaganida yoki ularning miqdori mutadil holda bo’lganida ham organizmning vitaminga bo’lgan talabi ortganida gipovitaminoz yuzaga keladi, bunday hollarda organizmning ish qobiliyati pasayib ketadi va kasalliklarga chalinishga moyil bo’lib qoladi. Ayrim vitaminlar noqulay omillar ta’sirida juda tez parchalanib ketadi, shu sababli, organizm ularga taqchillik sezishi mumkin va bunday holatlarni vitaminlarga boy ovqatlar saqlanish va tayyorlanish paytlarda vitaminlari parchalanib ketgan hollarda ham kuzatish mumkin. Vitaminlar o’rganish uslublari Vitaminlar va ularning modda admashinuvidagi roli. Vitaminlar yoki odamlar va hayvonlar oziqlanishi uchun zarur bo’lgan organik birikmalar guruhidir. Hozirda 50-dan ortiq vitaminlar mavjudligi aniqlangan. Ma’lumki, moddalar almashinuvining boshqarilishi uchun, juda kam miqdordagi vitaminlar talab etiladi, lekin ular hyech qanday energetik ahamiyatga ega emas. Ularning ham organizmdagi roli xuddi fermentlar va garmonlardagidek, bunday deyilishga asosiy sabab juda ko’plab vitaminlar fermentlar tarkibiga kiradi. Vitaminlarsiz hayotning bo’lishi mumkin emas, shu sababli ularning tinimsiz ravishda organizmga tushib turishi zarur va ular u yerda juda tez parchalanadi. Vitaminlarning asosiy manbai – eng avvalo o’simliklar dunyosi ozuqalari hisoblanadi, lekin ular baliqlar va go’shtli mahsulotlarda, sut, tuxumlarda ham mavjuddir. Iste’mol qilinayotgan ovqatlar tarkibida vitaminlar bo’lmaganida organizmda funksiyalarning buzilishi va kasalliklar yuzaga keladi va ular avitaminozlar deb ataladi. Singa, raxit, juda ko’plab asablarning yallig’lanishi, qon quyilishi, o’sishning to’xtashi va hakazolar avitaminozlar tufayli yuzaga keladi. Oziqlar tarkibidagi vitaminlar yetarlicha bo’lmaganida yoki ularning miqdori mutadil holda bo’lganida ham organizmning vitaminga bo’lgan talabi ortganida gipovitaminoz yuzaga keladi, bunday hollarda organizmning ish qobiliyati pasayib ketadi va kasalliklarga chalinishga moyil bo’lib qoladi. Ayrim vitaminlar noqulay omillar ta’sirida juda tez parchalanib ketadi, shu sababli, organizm ularga taqchillik sezishi mumkin va bunday holatlarni vitaminlarga boy ovqatlar saqlanish va tayyorlanish paytlarda vitaminlari parchalanib ketgan hollarda ham kuzatish mumkin. Vitaminlar ikki guruhga bo’linadi; a) suvda eruvchi; B1, B2, B3, B4, B5, B6, B12, B15, H, inozit, folat kislotasi, pantoten kislotasi, PP, C, P va b) yog’da eruvchi; A, D, E, K. Yog’da eruvchi vitaminlar. Vitamin A (retinol, akseroftal, antikseroftalmik vitamini)- o’sish, rivojlanish, antiinfektsion, teri, ko’z, jinsiy faoliyat vitamini va hokazo. Bu vitamin kimyoviy tuzilish jihatidan to’yinmagan, bir atomli, siklik spirt bo’lib, kislorod ishtirokida ancha tez parchalanib ketadi. Hayvon organizmida vitamin A o’simliklarda bo’ladigan pigment modda-karotindan hosil bo’ladi. Demak, karotin A vitaminning provitaminidir, tabiatda juda ko’p turli xil karotinoidlar uchraydi. Karotinning ko’pincha uch xil ko’rinishi mavjud alfa, beta, gamma.Odam va hayvonlar ichagi devorining shilliq pardasida, jigarida, sut bezida karotindan karotinaza fermentining ta’sirida A vitaminga aylantiriladi. A vitaminning kriptoksantin degan yana bir provitamini aniqlangan, bu ham o’simliklarda bo’ladi. Turli hayvonlar organizmining karotinga bo’lgan sutkalik ehtiyoji, 1kg. tirik vazniga nisbatan mg. hisobida: otlar 15-20, bug’oz sigirlar 30-40, sog’in sigirlar 20- 30, nasldor buqalar 40-50, olti oygacha bo’lgan buzoqlar 20-30, cho’chqa bolalari 25-30, bug’oz cho’chqalar 20-30, bolasini emizadigan ona cho’chqalar 30-35, onasidan endi ajratilgan nasldor erkak cho’chqalar 30-35, qo’ylar 20-30, bir yoshgacha bo’lgan qo’zilar 20-25 kg tashkil etadi. Hayvonlar bahor paytida yoki umuman ko’k o’tloqlarda haydab boqilganda organizmi karotin bilan to’la ta’minlanadi. Karotin jigarda zahira holda yig’ilib, karotin yetishmagan paytda organizmni uch-to’rt oy davomida ta’minlab turishi mumkin. Karotinning hayvonlar organizmida yetishmasligi odatda qishning oxirlariga kelib kuzatiladi. Ammo sigirlar silosli oziqalar bilan yaxshi ta’minlab turilsa, organizmda karotin kamchiligi umuman kuzatilmaydi. Chunki oziqalar to’g’ri yaxshi siloslanganda tarkibidagi karotin parchalanib ketmaydi, buzilmaydi. Vitamin A ning yetishmasligi kasallikka olib boradi va avitaminoz deb shunga aytiladi. Bu vaqtda organizmda umuman avitaminozlar uchun xos bo’lgan o’zgarishlar; uning o’sishdan qolishi, rivojlanishining susayishi, turli infeksion kasalliklarga chidamsizlik kabi belgilar Vitaminlar ikki guruhga bo’linadi; a) suvda eruvchi; B1, B2, B3, B4, B5, B6, B12, B15, H, inozit, folat kislotasi, pantoten kislotasi, PP, C, P va b) yog’da eruvchi; A, D, E, K. Yog’da eruvchi vitaminlar. Vitamin A (retinol, akseroftal, antikseroftalmik vitamini)- o’sish, rivojlanish, antiinfektsion, teri, ko’z, jinsiy faoliyat vitamini va hokazo. Bu vitamin kimyoviy tuzilish jihatidan to’yinmagan, bir atomli, siklik spirt bo’lib, kislorod ishtirokida ancha tez parchalanib ketadi. Hayvon organizmida vitamin A o’simliklarda bo’ladigan pigment modda-karotindan hosil bo’ladi. Demak, karotin A vitaminning provitaminidir, tabiatda juda ko’p turli xil karotinoidlar uchraydi. Karotinning ko’pincha uch xil ko’rinishi mavjud alfa, beta, gamma.Odam va hayvonlar ichagi devorining shilliq pardasida, jigarida, sut bezida karotindan karotinaza fermentining ta’sirida A vitaminga aylantiriladi. A vitaminning kriptoksantin degan yana bir provitamini aniqlangan, bu ham o’simliklarda bo’ladi. Turli hayvonlar organizmining karotinga bo’lgan sutkalik ehtiyoji, 1kg. tirik vazniga nisbatan mg. hisobida: otlar 15-20, bug’oz sigirlar 30-40, sog’in sigirlar 20- 30, nasldor buqalar 40-50, olti oygacha bo’lgan buzoqlar 20-30, cho’chqa bolalari 25-30, bug’oz cho’chqalar 20-30, bolasini emizadigan ona cho’chqalar 30-35, onasidan endi ajratilgan nasldor erkak cho’chqalar 30-35, qo’ylar 20-30, bir yoshgacha bo’lgan qo’zilar 20-25 kg tashkil etadi. Hayvonlar bahor paytida yoki umuman ko’k o’tloqlarda haydab boqilganda organizmi karotin bilan to’la ta’minlanadi. Karotin jigarda zahira holda yig’ilib, karotin yetishmagan paytda organizmni uch-to’rt oy davomida ta’minlab turishi mumkin. Karotinning hayvonlar organizmida yetishmasligi odatda qishning oxirlariga kelib kuzatiladi. Ammo sigirlar silosli oziqalar bilan yaxshi ta’minlab turilsa, organizmda karotin kamchiligi umuman kuzatilmaydi. Chunki oziqalar to’g’ri yaxshi siloslanganda tarkibidagi karotin parchalanib ketmaydi, buzilmaydi. Vitamin A ning yetishmasligi kasallikka olib boradi va avitaminoz deb shunga aytiladi. Bu vaqtda organizmda umuman avitaminozlar uchun xos bo’lgan o’zgarishlar; uning o’sishdan qolishi, rivojlanishining susayishi, turli infeksion kasalliklarga chidamsizlik kabi belgilar (simptomlar) paydo bo’lishi bilan birgalikda avitaminoz A uchun xos bo’lgan xususiy belgilar, jumladan, ko’z muguz pardasining qurib qolishi, ya’ni kseroftalmiya, so’ngra uning yumshab nekrotik yemirilishi-keratomalyatsiya kuzatiladi. Kasallik yana ko’chaysazuraysa, ko’z ko’r bo’lib qoladi. Teri va shilliq pardalarda ham o’zgarishlar kuzatiladi, namligi yo’qolib ular orqali organizmga mikroblarning kirishi yengillashadi. Avitaminoz A ning dastlabki belgilaridan biri ko’zning turli darajada yorug’likka moslashish qobiliyatining yo’qolishidir. A vitamin ko’zning ko’rish uchun zarur bo’lgan modda ko’z purpurining tarkibiga kiradi. Rodopsin deb atalgan bu pigment A vitaminning aldegid shaklining opsin nomli oqsil bilan bergan kompleksi bo’lib, ko’z to’r pardasining yorug’lik retseptorlaridan (fotoretseptorlardan) biri tayoqchalarda joylashgan. A vitamin yetishmaganda to’r pardada rodopsin miqdori kamayadi, oqibatda g’ira-shira yorug’likda ko’z ko’rolmaydi-shapko’rlik (gemerolopiya) paydo bo’ladi. Bundan tashqari, avitaminoz paytida urg’ochi hayvonlarda bola tashlash, erkak hayvonlarda jinsiy moyillikning pasayishi kabi hollar ham kuzatiladi. Cho’chqalarda avitaminozning belgilari A vitaminning yetishmagan vaqtidan boshlanib, 6-8 hafta o’tgandan keyin avjiga chiqadi, otlar, qo’ylar, echkilarda ko’proq, ya’ni 12-21 hafta o’tgandan keyin paydo bo’la boshlaydi. Vitamin A hayvon yog’larida, jigarda, ayniqsa, ayrim baliqlarning jigarida ko’p bo’ladi. Ko’k o’tlarda karotin anchagina ko’p bo’ladi, lekin o’tlar noto’g’ri quritilganda tarkibidagi karotin yo’qoladi. Shuning uchun pichan, bedalarni va boshqa ko’k o’tlarni to’g’ri quritish, ya’ni o’z vaqtida tez yig’ib olish kerak. 1-jadval Turli oziqlar tarkibidagi karotin miqdori (1kg. oziqada, mg. xisobida) № Oziqlar Karotin(mg.) 1. Sun’iy pichanzorlar pichani 45-115,0 2. Tabiiy pichanzorlar pichani 60,0 3. Xashaki sabzi 0,7-2,0 4. Qizil sabzi 75-256,0 5. Makkajuhori silosi 19-37,0 6. Kungaboqar kunjarasida 2,3-2,6 (simptomlar) paydo bo’lishi bilan birgalikda avitaminoz A uchun xos bo’lgan xususiy belgilar, jumladan, ko’z muguz pardasining qurib qolishi, ya’ni kseroftalmiya, so’ngra uning yumshab nekrotik yemirilishi-keratomalyatsiya kuzatiladi. Kasallik yana ko’chaysazuraysa, ko’z ko’r bo’lib qoladi. Teri va shilliq pardalarda ham o’zgarishlar kuzatiladi, namligi yo’qolib ular orqali organizmga mikroblarning kirishi yengillashadi. Avitaminoz A ning dastlabki belgilaridan biri ko’zning turli darajada yorug’likka moslashish qobiliyatining yo’qolishidir. A vitamin ko’zning ko’rish uchun zarur bo’lgan modda ko’z purpurining tarkibiga kiradi. Rodopsin deb atalgan bu pigment A vitaminning aldegid shaklining opsin nomli oqsil bilan bergan kompleksi bo’lib, ko’z to’r pardasining yorug’lik retseptorlaridan (fotoretseptorlardan) biri tayoqchalarda joylashgan. A vitamin yetishmaganda to’r pardada rodopsin miqdori kamayadi, oqibatda g’ira-shira yorug’likda ko’z ko’rolmaydi-shapko’rlik (gemerolopiya) paydo bo’ladi. Bundan tashqari, avitaminoz paytida urg’ochi hayvonlarda bola tashlash, erkak hayvonlarda jinsiy moyillikning pasayishi kabi hollar ham kuzatiladi. Cho’chqalarda avitaminozning belgilari A vitaminning yetishmagan vaqtidan boshlanib, 6-8 hafta o’tgandan keyin avjiga chiqadi, otlar, qo’ylar, echkilarda ko’proq, ya’ni 12-21 hafta o’tgandan keyin paydo bo’la boshlaydi. Vitamin A hayvon yog’larida, jigarda, ayniqsa, ayrim baliqlarning jigarida ko’p bo’ladi. Ko’k o’tlarda karotin anchagina ko’p bo’ladi, lekin o’tlar noto’g’ri quritilganda tarkibidagi karotin yo’qoladi. Shuning uchun pichan, bedalarni va boshqa ko’k o’tlarni to’g’ri quritish, ya’ni o’z vaqtida tez yig’ib olish kerak. 1-jadval Turli oziqlar tarkibidagi karotin miqdori (1kg. oziqada, mg. xisobida) № Oziqlar Karotin(mg.) 1. Sun’iy pichanzorlar pichani 45-115,0 2. Tabiiy pichanzorlar pichani 60,0 3. Xashaki sabzi 0,7-2,0 4. Qizil sabzi 75-256,0 5. Makkajuhori silosi 19-37,0 6. Kungaboqar kunjarasida 2,3-2,6 7. Qishda sog’ilgan sigirlar suti 0,4-1,8 8. Yozda sog’ilgan sigirlar suti 3,5-4,5 D-vitamin (kalsiferol, antiraxitik). D-vitaminning bir-biriga o’xshash 10 ga yaqin birikmalari mavjud. Ammo shulardan ikkitasi sut emizuvchilar organizmida kalsiy va fosfor almashinuviga ta’sir qilib katta rol o’ynaydi. Bular vitamin D2 va D3 dir. D2 vitamin (ergokalsiyferol). Ultrabinafsha nurlarning ta’sirida o’simliklardagi ergosterin provitamin pigmentidan hosil bo’ladi. D3 vitamin (xolekalsiyferol) organizmda quyosh nuri ta’sirida xolesterindan sintezlanishi mumkin. Bu vaqtda oraliq modda sifatida 7-digidroxolesterin paydo bo’ladi. Bu modda vitamin D3 ning provitamini deyiladi. Hayvonlar organizmida har ikkala vitaminning ta’sir qilishi bir-biriga yaqin. Pichan quritish vaqtida o’simlik tarkibidagi ergosterinning ozroq qismi quyosh nurlari ta’siri bilan D2 vitaminga aylanishi mumkin. D vitaminning manbai esa ayrim baliqlarning jigari hisoblanadi. D-guruh vitaminlari ingichka ichaklar devori orqali o’t suyuqligi ishtiroki bilan so’riladi. D vitaminning asosiy funksiyasi ichak devori orqali kal’siy va fosforning so’rilishini tezlashtirib, organizmda suyaklanish jarayonlariga ta’sir qilishdan iborat. Ozuqa tarkibidagi kalsiy va fosfor miqdori o’zaro to’g’ri nisbatda bo’lgandagina D1 vitamin ularning so’rilishi va almashinuviga ta’sir qila oladi. Yosh, o’sayotgan hayvonlar organizmi vitamin D ga ayniqsa muhtoj, bu vitamin yetishmasligi oqibatida raxit kasalligi kelib chiqadi. Raxit kasalligiga suyak va tog’aylarda yyetarli miqdorda kalsiy yetishmay qolishi natijasida organizmda suyaklanish jarayonlari buziladi. Oqibatda suyaklar bo’shashib yumshashadi, og’irlik ta’sirida egiluvchan (deformatsiyalanuvchan) bo’lib qoladi. Oyoqlar egilib, majruh shaklga kiradi. Suyaklarning shu tariqa yumshab qolishi osteomalyatsiya deyiladi. Qonda kalsiy kamayib, suyaklanish jarayonlarida katta ahamiyatga ega bo’lgan fosforli kalsiy tuzlarining yetishmasligi kuzatiladi. Raxit paytida hayvon o’sishdan qoladi, anemiya-kamqonlik, ishtahaning yo’qolishi kabi hollar kuzatiladi. Yozda organizmning D vitaminga bo’lgan ehtiyoji hayvonlar terisidagi 7- degidroxolesterinning quyosh nuri ta’sirida D3 vitaminga aylanishi tufayli qisman qoplanadi. Shu sababli D vitaminga muhtojlik asosan qishda, hayvonlar qorong’i 7. Qishda sog’ilgan sigirlar suti 0,4-1,8 8. Yozda sog’ilgan sigirlar suti 3,5-4,5 D-vitamin (kalsiferol, antiraxitik). D-vitaminning bir-biriga o’xshash 10 ga yaqin birikmalari mavjud. Ammo shulardan ikkitasi sut emizuvchilar organizmida kalsiy va fosfor almashinuviga ta’sir qilib katta rol o’ynaydi. Bular vitamin D2 va D3 dir. D2 vitamin (ergokalsiyferol). Ultrabinafsha nurlarning ta’sirida o’simliklardagi ergosterin provitamin pigmentidan hosil bo’ladi. D3 vitamin (xolekalsiyferol) organizmda quyosh nuri ta’sirida xolesterindan sintezlanishi mumkin. Bu vaqtda oraliq modda sifatida 7-digidroxolesterin paydo bo’ladi. Bu modda vitamin D3 ning provitamini deyiladi. Hayvonlar organizmida har ikkala vitaminning ta’sir qilishi bir-biriga yaqin. Pichan quritish vaqtida o’simlik tarkibidagi ergosterinning ozroq qismi quyosh nurlari ta’siri bilan D2 vitaminga aylanishi mumkin. D vitaminning manbai esa ayrim baliqlarning jigari hisoblanadi. D-guruh vitaminlari ingichka ichaklar devori orqali o’t suyuqligi ishtiroki bilan so’riladi. D vitaminning asosiy funksiyasi ichak devori orqali kal’siy va fosforning so’rilishini tezlashtirib, organizmda suyaklanish jarayonlariga ta’sir qilishdan iborat. Ozuqa tarkibidagi kalsiy va fosfor miqdori o’zaro to’g’ri nisbatda bo’lgandagina D1 vitamin ularning so’rilishi va almashinuviga ta’sir qila oladi. Yosh, o’sayotgan hayvonlar organizmi vitamin D ga ayniqsa muhtoj, bu vitamin yetishmasligi oqibatida raxit kasalligi kelib chiqadi. Raxit kasalligiga suyak va tog’aylarda yyetarli miqdorda kalsiy yetishmay qolishi natijasida organizmda suyaklanish jarayonlari buziladi. Oqibatda suyaklar bo’shashib yumshashadi, og’irlik ta’sirida egiluvchan (deformatsiyalanuvchan) bo’lib qoladi. Oyoqlar egilib, majruh shaklga kiradi. Suyaklarning shu tariqa yumshab qolishi osteomalyatsiya deyiladi. Qonda kalsiy kamayib, suyaklanish jarayonlarida katta ahamiyatga ega bo’lgan fosforli kalsiy tuzlarining yetishmasligi kuzatiladi. Raxit paytida hayvon o’sishdan qoladi, anemiya-kamqonlik, ishtahaning yo’qolishi kabi hollar kuzatiladi. Yozda organizmning D vitaminga bo’lgan ehtiyoji hayvonlar terisidagi 7- degidroxolesterinning quyosh nuri ta’sirida D3 vitaminga aylanishi tufayli qisman qoplanadi. Shu sababli D vitaminga muhtojlik asosan qishda, hayvonlar qorong’i joyda boqilganda, quyosh nuri kamayganida kuzatiladi. Qishloq xo'jalik hayvonlarining D vitaminga bo’lgan sutkalik talabi 100kg. tirik vazniga nisbatan olganda 500-1500mg. halqaro birlikka teng. Parrandalar tuxumga kirgan davrda ularga D vitamin juda zarur. D vitamin organizmga haddan tashqari ko’p kiritilsa, unga zaharli ta’sir qiladi. Ayni vaqtda suyaklar haddan ortiq ohaklanib ba’zi ichki organlarda ham ohak to’planadi. 2-jadval Turli oziqalardagi D vitamin miqdori (1kg.ozuqada, halqaro birlik hisobida) № Ozuqalar Vitaminning miqdori 1. Pichan(quyoshda quritilgan) 550 2. Makkajuhori silosi 1600 3. Treska balig’ining jigari 100000 4. Ko’k o’t 0 5. Nurlatilgan o’simlik moyi 1,5mln. 6. Yog’i olinmagan sigir suti 10 7. Qon uni 600 8. Baliq uni 100 Eslatma: bir xalqaro birlik- 0,025mg. toza D vitaminga teng. E-vitamin(tokoferol, ko’payish vitamini), bu vitamin birinchi marta 1944 yilda Emerson va Evanslar bug’doy doni murtag’ining sovunlanmaydigan fraksiyasidan ajratib olganlar va tokoferol deb nomlaganlar( tokoyebola-nasl, tug’ish-phera, olib boraman, tashiyman degani). Hozirgi vaqtda bu vitaminning uch xili ma’lum: alfa, beta, delta tokoferol. Bularning ichida alfa tokoferol aktivroqdir. Bu vitamin tabiatda o’simlik va hayvonlar organizmida keng tarqalgan bo’lib, turli tashqi ta’sirlarga, jumladan qizdirishga chidamlidir. Tokoferolga ko’p o’simliklar boy, ayniqsa bug’doy urug’ining murtagida tokoferol ko’p. Hayvonlarning organizmida E- vitamin jigarda, yog’ to'qimalarida, o’pkada, taloqda to’planadi. Tokoferol oziqa tarkibida yetishmasa, organizmda uning kamchiligi tufayli kuzatiladigan dastlabki belgilar bir oylardan keyin bilina boshlaydi. Jumladan, hayvonlarning ko’payish funksiyalari izdan chiqa boshlaydi. Bola ona bachadonida so’rilib ketadi. Erkak joyda boqilganda, quyosh nuri kamayganida kuzatiladi. Qishloq xo'jalik hayvonlarining D vitaminga bo’lgan sutkalik talabi 100kg. tirik vazniga nisbatan olganda 500-1500mg. halqaro birlikka teng. Parrandalar tuxumga kirgan davrda ularga D vitamin juda zarur. D vitamin organizmga haddan tashqari ko’p kiritilsa, unga zaharli ta’sir qiladi. Ayni vaqtda suyaklar haddan ortiq ohaklanib ba’zi ichki organlarda ham ohak to’planadi. 2-jadval Turli oziqalardagi D vitamin miqdori (1kg.ozuqada, halqaro birlik hisobida) № Ozuqalar Vitaminning miqdori 1. Pichan(quyoshda quritilgan) 550 2. Makkajuhori silosi 1600 3. Treska balig’ining jigari 100000 4. Ko’k o’t 0 5. Nurlatilgan o’simlik moyi 1,5mln. 6. Yog’i olinmagan sigir suti 10 7. Qon uni 600 8. Baliq uni 100 Eslatma: bir xalqaro birlik- 0,025mg. toza D vitaminga teng. E-vitamin(tokoferol, ko’payish vitamini), bu vitamin birinchi marta 1944 yilda Emerson va Evanslar bug’doy doni murtag’ining sovunlanmaydigan fraksiyasidan ajratib olganlar va tokoferol deb nomlaganlar( tokoyebola-nasl, tug’ish-phera, olib boraman, tashiyman degani). Hozirgi vaqtda bu vitaminning uch xili ma’lum: alfa, beta, delta tokoferol. Bularning ichida alfa tokoferol aktivroqdir. Bu vitamin tabiatda o’simlik va hayvonlar organizmida keng tarqalgan bo’lib, turli tashqi ta’sirlarga, jumladan qizdirishga chidamlidir. Tokoferolga ko’p o’simliklar boy, ayniqsa bug’doy urug’ining murtagida tokoferol ko’p. Hayvonlarning organizmida E- vitamin jigarda, yog’ to'qimalarida, o’pkada, taloqda to’planadi. Tokoferol oziqa tarkibida yetishmasa, organizmda uning kamchiligi tufayli kuzatiladigan dastlabki belgilar bir oylardan keyin bilina boshlaydi. Jumladan, hayvonlarning ko’payish funksiyalari izdan chiqa boshlaydi. Bola ona bachadonida so’rilib ketadi. Erkak hayvonlar urug’donlarida spermatozoidlarning hosil bo’lish jarayoni izdan chiqadi, kasallik ancha zo’rayib ketsa, spermatozoidlar mutlaqo hosil bo’lmay qo’yishi mumkin. Parrandalarda tuxum qo’yish kamayadi, tuxum ichidagi embrion o’ladi. E- vitamin organizmda oksidlanish-qaytarilish reaksiyalarida ishtirok etadi. Markaziy asab tizimi jigar, biriktiruvchi to’qimalarning faoliyati ham ma’lum darajada E- vitaminga bog’liq. Hayvonlarning E-vitaminga bo’lgan bir kecha kunduzlik talabi quyidagicha: (xalqaro birliklar xisobida) buzoqlarda-20-30, sigirlarda-100, cho’chqalarda-50-100. Parrandalarning iste’mol qilayotgan 1kg. quruq oziqasiga 15- 30 E-vitamin bo’lishi kerak. K-vitamin, antigemorrogik. O’zining aktivligi bilan bir-biridan farq qilib ikki xilda uchraydi. Vitamin K1-filloxinon va vitamin K2-farnoxinon. Bu vitamin organizm uchun katta ahamiyatga ega bo’lib, organizmda qon ivishiga ta’sir qiladi, ular organizmda yetishmasa qon ivish jarayoni uchun zarur bo’lgan protrombin oqsilining miqdori kamayadi, ya’ni uning jigarda sintezlanishi sekinlashadi, bundan tashqari qon ivish jarayonida ishtirok etadigan boshqa bir qator oqsillar jigarda sintezlanmay qo’yadi. Oqibatda qon ivish jarayoni buziladi, teri ustiga qon qo’yiladi, gemorragiya deb shunga aytiladi. K vitamin oraliq almashinuvda ham ishtirok etadi va nafas olish, organizmdagi fosforlanish jarayonlariga ta’sir qiladi. K-vitamin o’simliklarning ko’k qismlarida, meva-poliz ekinlaridan pomidorda, yung’ichkada, ismoloqda uchraydi. Sut emizuvchi hayvonlarning K-vitaminga bo’lgan ehtiyoji ichak florasining faoliyati natijasida qisman qondiriladi. Chunki ichak tayoqchalari mikroblari ichakda K-vitaminni sintezlaydi. K-vitamin ichak devori orqali o’t kislotalari ishtirokida so’riladi. Jigar kasalliklari paytida o’tning ichakka kam chiqarilishi tufayli K-vitaminning qonga so’rilishi buziladi. Oqibatda K avitaminozi yuz beradi. Organizmda K vitamin jigarda ko’p to’planadi. K vitamin bakteriyalar, zamburug’lar va turli suv o’tlarining o’sishi uchun ham katta ahamiyatga ega. Suvda eruvchi vitaminlar. Suvda eriydigan vitaminlar qatoriga B-guruhining kompleksi, C,PP va P vitaminlari kiradi. C-vitamin yoki askorbin kislota qon tomirlari devorlarining hayvonlar urug’donlarida spermatozoidlarning hosil bo’lish jarayoni izdan chiqadi, kasallik ancha zo’rayib ketsa, spermatozoidlar mutlaqo hosil bo’lmay qo’yishi mumkin. Parrandalarda tuxum qo’yish kamayadi, tuxum ichidagi embrion o’ladi. E- vitamin organizmda oksidlanish-qaytarilish reaksiyalarida ishtirok etadi. Markaziy asab tizimi jigar, biriktiruvchi to’qimalarning faoliyati ham ma’lum darajada E- vitaminga bog’liq. Hayvonlarning E-vitaminga bo’lgan bir kecha kunduzlik talabi quyidagicha: (xalqaro birliklar xisobida) buzoqlarda-20-30, sigirlarda-100, cho’chqalarda-50-100. Parrandalarning iste’mol qilayotgan 1kg. quruq oziqasiga 15- 30 E-vitamin bo’lishi kerak. K-vitamin, antigemorrogik. O’zining aktivligi bilan bir-biridan farq qilib ikki xilda uchraydi. Vitamin K1-filloxinon va vitamin K2-farnoxinon. Bu vitamin organizm uchun katta ahamiyatga ega bo’lib, organizmda qon ivishiga ta’sir qiladi, ular organizmda yetishmasa qon ivish jarayoni uchun zarur bo’lgan protrombin oqsilining miqdori kamayadi, ya’ni uning jigarda sintezlanishi sekinlashadi, bundan tashqari qon ivish jarayonida ishtirok etadigan boshqa bir qator oqsillar jigarda sintezlanmay qo’yadi. Oqibatda qon ivish jarayoni buziladi, teri ustiga qon qo’yiladi, gemorragiya deb shunga aytiladi. K vitamin oraliq almashinuvda ham ishtirok etadi va nafas olish, organizmdagi fosforlanish jarayonlariga ta’sir qiladi. K-vitamin o’simliklarning ko’k qismlarida, meva-poliz ekinlaridan pomidorda, yung’ichkada, ismoloqda uchraydi. Sut emizuvchi hayvonlarning K-vitaminga bo’lgan ehtiyoji ichak florasining faoliyati natijasida qisman qondiriladi. Chunki ichak tayoqchalari mikroblari ichakda K-vitaminni sintezlaydi. K-vitamin ichak devori orqali o’t kislotalari ishtirokida so’riladi. Jigar kasalliklari paytida o’tning ichakka kam chiqarilishi tufayli K-vitaminning qonga so’rilishi buziladi. Oqibatda K avitaminozi yuz beradi. Organizmda K vitamin jigarda ko’p to’planadi. K vitamin bakteriyalar, zamburug’lar va turli suv o’tlarining o’sishi uchun ham katta ahamiyatga ega. Suvda eruvchi vitaminlar. Suvda eriydigan vitaminlar qatoriga B-guruhining kompleksi, C,PP va P vitaminlari kiradi. C-vitamin yoki askorbin kislota qon tomirlari devorlarining o’tkazuvchanligi va mo’rtligini kamaytiradigan, P-vitamin, ya’ni sitrin yoki flavon deb ataluvchi omil bilan birga uchraydi va fiziologik ta’siriga ko’ra unga yaqin turadi. B-vitaminlar guruhining kompleksiga bir qancha vitaminlar va vitaminlarga o’xshash omillar kiradi. Chunonchi: tiamin (B1 vitamin, aneyrin) antinevritik omil. B2-riboflavin, B3-, B4-, B6-peridoksin, antidermatit omil, B12-siankobalamin, xavfli kamqonlikka qarshi omil, tarkibida kobalt mikroelementini saqlaydi, Bk-karnitin, PP-nikotin kislota, antipellagrik omil, H-biotin, Pantotenat kislota, Paraaminobenzoat kislota, Folat kislota, Lipoat kislota inozit, xolin va boshqalar. Bu vitaminlarning kimyoviy tuzilishi va fiziologik ahamiyatlari bir xil emas. Ularning har biri alohida vitamin deb qaraladi. Hayvonlar organizmida, ayniqsa o’txo’r hayvonlarda mikroorganizmlar ishtirokida B vitamin kompleksining ayrim vakillari sintezlanadi. Jumladan, pantotenat, folat kislotalar, piridoksin, vitamin B6 shular jumlasidandir va hokazo. Cho’chqalar, itlar, mushuklar va qo’ylar B guruh vitamini kompleksining yetishmasligiga ayniqsa sezgirdirlar. B-vitaminlarining hammasi o’z tarkibida azot saqlaydi. Vitamin B1,( tiamin) tarkibida oltingugurt (yunoncha “tio” oltingugurt) va amino guruh (NH2) bo’lganligi uchun tiamin deb ataladi. Toza holda suvda yaxshi eriydigan, rangsiz, ignasimon shakldagi kristallar bo’lib, o’ziga xos hidi bor. Bu vitamin pirimidin va tiazollardan sintezlanadi. Tiamin quruq pivo achitqisi, hamirturushda, donli o’simliklarning urug’ murtagida, dukakli donlarda, yong’oqda, non, ayniqsa, qora nonda yetarli miqdorda mavjuddir. Hayvon mahsulotlaridan go’shtda, buyrakda, jigarda, miyada va tuxum sarig’ida ko’p uchraydi. Vitamin B1 organizmda moddalar almashinuvi jarayonida ishtirok etuvchi kokarboksilaza fermentining tarkibiga kiradi. Bu ferment uglevodlar almashinuvida ayniqsa katta rol o’ynaydi. Organizmda uglevodlar almashinuvi jarayonida asosiy ahamiyatga ega bo’lgan pirouzum kislotasining karboksillanishi va dekarboksillanishi ana shu fermentga bog’liqdir. Bu vitamin yetishmaganda organizmning to’qimalarida, ayniqsa miyada pirouzum kislota to’planib qoladi. Shu bilan birga kamroq darajada bo’lsa ham B1 vitamin organizmda oqsil, yog’, xolesterin, mineral moddalar va suv almashinuvida ishtirok etadi, degan dalillar ham o’tkazuvchanligi va mo’rtligini kamaytiradigan, P-vitamin, ya’ni sitrin yoki flavon deb ataluvchi omil bilan birga uchraydi va fiziologik ta’siriga ko’ra unga yaqin turadi. B-vitaminlar guruhining kompleksiga bir qancha vitaminlar va vitaminlarga o’xshash omillar kiradi. Chunonchi: tiamin (B1 vitamin, aneyrin) antinevritik omil. B2-riboflavin, B3-, B4-, B6-peridoksin, antidermatit omil, B12-siankobalamin, xavfli kamqonlikka qarshi omil, tarkibida kobalt mikroelementini saqlaydi, Bk-karnitin, PP-nikotin kislota, antipellagrik omil, H-biotin, Pantotenat kislota, Paraaminobenzoat kislota, Folat kislota, Lipoat kislota inozit, xolin va boshqalar. Bu vitaminlarning kimyoviy tuzilishi va fiziologik ahamiyatlari bir xil emas. Ularning har biri alohida vitamin deb qaraladi. Hayvonlar organizmida, ayniqsa o’txo’r hayvonlarda mikroorganizmlar ishtirokida B vitamin kompleksining ayrim vakillari sintezlanadi. Jumladan, pantotenat, folat kislotalar, piridoksin, vitamin B6 shular jumlasidandir va hokazo. Cho’chqalar, itlar, mushuklar va qo’ylar B guruh vitamini kompleksining yetishmasligiga ayniqsa sezgirdirlar. B-vitaminlarining hammasi o’z tarkibida azot saqlaydi. Vitamin B1,( tiamin) tarkibida oltingugurt (yunoncha “tio” oltingugurt) va amino guruh (NH2) bo’lganligi uchun tiamin deb ataladi. Toza holda suvda yaxshi eriydigan, rangsiz, ignasimon shakldagi kristallar bo’lib, o’ziga xos hidi bor. Bu vitamin pirimidin va tiazollardan sintezlanadi. Tiamin quruq pivo achitqisi, hamirturushda, donli o’simliklarning urug’ murtagida, dukakli donlarda, yong’oqda, non, ayniqsa, qora nonda yetarli miqdorda mavjuddir. Hayvon mahsulotlaridan go’shtda, buyrakda, jigarda, miyada va tuxum sarig’ida ko’p uchraydi. Vitamin B1 organizmda moddalar almashinuvi jarayonida ishtirok etuvchi kokarboksilaza fermentining tarkibiga kiradi. Bu ferment uglevodlar almashinuvida ayniqsa katta rol o’ynaydi. Organizmda uglevodlar almashinuvi jarayonida asosiy ahamiyatga ega bo’lgan pirouzum kislotasining karboksillanishi va dekarboksillanishi ana shu fermentga bog’liqdir. Bu vitamin yetishmaganda organizmning to’qimalarida, ayniqsa miyada pirouzum kislota to’planib qoladi. Shu bilan birga kamroq darajada bo’lsa ham B1 vitamin organizmda oqsil, yog’, xolesterin, mineral moddalar va suv almashinuvida ishtirok etadi, degan dalillar ham mavjud. Nerv to’qimalarida uglevodlarning almashinuvi ancha jadal sodir bo’lishi tufayli bu vitamin organizm nerv faoliyatiga katta ta’sir ko’rsatadi. Bu vitaminning yetishmasligi natijasida organizmda periferik nerv tolalari yallig’lanib, degenerativ o’zgarishlarga uchrashi bilan ta’riflanadigan beri-beri (polinevrit) kasalligi kelib chiqadi. Beri-beri organizmda umumiy holsizlik, yurak faoliyatining izdan chiqishi, oyoqlarda og’riq turishi, ishtaha yo’qolishi kabi umumiy belgilar kuzatiladi. Keyinchalik tananing turli qismlari falaj bo’lib qoladi.Odam va hayvon ozib ketadi. Organizmda suv almashinuvi buzilib, shishlar paydo bo’ladi. Muskullarda, shilliq pardalarda degenerativ o’zgarishlar ro’y beradi. Ichki sekretsiya bezlari, hazm organlari, yurak-tomir tizimlarining faoliyati buziladi. B1 vitamin nerv mediatorlarining faoliyatida ham katta ahamiyatga ega. Uning kamchiligi natijasida xolin-esteraza fermentining ta’siri oshib, atsetilxolinning parchalanishi tezlashadi. Kavsh qaytaruvchi hayvonlar B1 vitaminga kamroq ehtiyoj sezadi, chunki odatda ularning me’da oldi bo’lmalaridagi mikroorganizmlar bu vitaminni sintezlaydi. Tiamin kislotali muhitga chidamli, biroq 1200 gacha qizdirilsa, parchalanadi. Turli hayvonlarning B1 vitaminga bo’lgan ehtiyoji turlichadir. Masalan,80-100kg.lik cho’chqalar uchun bu ko’rsatkich 5-6mg.ni tashkil qiladi. Otlarning tiaminga bo’lgan sutkalik ehtiyoji 100kg. vazni uchun 3-5mg.ni tashkil qiladi. Parrandalar iste’mol qilayotgan har bir kg. quruq ozuqa tarkibida 1,8-2mg tiamin bo’lishi kerak. Tiaminga bo’lgan ehtiyoj hayvon ish bajarganda, mahsulot berganda (sut, bo’rdoqida) oshadi. 3-jadval Ozuqalar tarkibidagi tiamin miqdori (1 kg.ga mg. hisobida). № Ozuqa Tiamin miqdori 1. Arpa 6,0 2. Suli 7,5 3. Dukakli donlar 4,7 4. Quruq pivo achitqisida 69,0 5. Bug’doy urug’ining murtagi 25,1 6. Qaymog’i olinmagan sut 0,4 7. Beda uni 3,0 mavjud. Nerv to’qimalarida uglevodlarning almashinuvi ancha jadal sodir bo’lishi tufayli bu vitamin organizm nerv faoliyatiga katta ta’sir ko’rsatadi. Bu vitaminning yetishmasligi natijasida organizmda periferik nerv tolalari yallig’lanib, degenerativ o’zgarishlarga uchrashi bilan ta’riflanadigan beri-beri (polinevrit) kasalligi kelib chiqadi. Beri-beri organizmda umumiy holsizlik, yurak faoliyatining izdan chiqishi, oyoqlarda og’riq turishi, ishtaha yo’qolishi kabi umumiy belgilar kuzatiladi. Keyinchalik tananing turli qismlari falaj bo’lib qoladi.Odam va hayvon ozib ketadi. Organizmda suv almashinuvi buzilib, shishlar paydo bo’ladi. Muskullarda, shilliq pardalarda degenerativ o’zgarishlar ro’y beradi. Ichki sekretsiya bezlari, hazm organlari, yurak-tomir tizimlarining faoliyati buziladi. B1 vitamin nerv mediatorlarining faoliyatida ham katta ahamiyatga ega. Uning kamchiligi natijasida xolin-esteraza fermentining ta’siri oshib, atsetilxolinning parchalanishi tezlashadi. Kavsh qaytaruvchi hayvonlar B1 vitaminga kamroq ehtiyoj sezadi, chunki odatda ularning me’da oldi bo’lmalaridagi mikroorganizmlar bu vitaminni sintezlaydi. Tiamin kislotali muhitga chidamli, biroq 1200 gacha qizdirilsa, parchalanadi. Turli hayvonlarning B1 vitaminga bo’lgan ehtiyoji turlichadir. Masalan,80-100kg.lik cho’chqalar uchun bu ko’rsatkich 5-6mg.ni tashkil qiladi. Otlarning tiaminga bo’lgan sutkalik ehtiyoji 100kg. vazni uchun 3-5mg.ni tashkil qiladi. Parrandalar iste’mol qilayotgan har bir kg. quruq ozuqa tarkibida 1,8-2mg tiamin bo’lishi kerak. Tiaminga bo’lgan ehtiyoj hayvon ish bajarganda, mahsulot berganda (sut, bo’rdoqida) oshadi. 3-jadval Ozuqalar tarkibidagi tiamin miqdori (1 kg.ga mg. hisobida). № Ozuqa Tiamin miqdori 1. Arpa 6,0 2. Suli 7,5 3. Dukakli donlar 4,7 4. Quruq pivo achitqisida 69,0 5. Bug’doy urug’ining murtagi 25,1 6. Qaymog’i olinmagan sut 0,4 7. Beda uni 3,0 8. Kartoshka 1,5 9. Karam 1,7 Vitamin B2 (riboflavin, laktoflavin). Bu sariq-yashil tusli, ignasimon, suvda yaxshi eriydigan kristallar bo’lib, tabiatda juda keng tarqalgandir. Flavinlar deb ataladigan shu modda tabiiy pigmentlar jumlasiga kiradi. Flavinlardan sut tarkibida uchraydigan pigment-laktoflavin mavlud. Bu birikma tarkibida 5 uglerodli ribitol spirti bo’lganligi uchun riboflavin ham deyiladi. Shu moddaning vitamin B2 bilan bir xil ekanligini isbotlab berish mumkin bo’ldi. Demak, riboflavin bilan B2 vitamini bitta moddadir. Riboflavin organizmda, muskullarda, jigar, buyraklarda, tuxumda, sutda bo’ladi. O’simlik mahsulotlarida ham talaygina riboflavin bor. Riboflavin quruq pivo achitqisi, quritilgan sut, beda unida ayniqsa ko’p. Riboflavin ichaklar devorining shilliq pardasida, jigar, buyraklarda va boshqa to’qimalarda fosfatlanganidan keyin vitamin holatiga kiradi. Riboflavin flavoproteidlar deb ataladigan va organizmda oksidlanish-qaytarilish jarayonlarida ishtirok etadigan fermentlarning kofermentidir. Shu munosabat bilan riboflavin organizmda uglevod, oqsil, yog’lar almashinuvida ishtirok etadi, aminokislotalarning dezaminlanish jarayonlari uchun zarur bo’ladi. Nerv tizimining faoliyati ham bir muncha darajada riboflavinga bog’liq. Riboflavin yetishmaganda organizmda nerv tizimi faoliyati buzilib, ko’pincha oyoqlar falaj bo’lib qoladi. Riboflavin ko’rish jarayoni uchun ham zarur. Me’da shirasi tarkibidagi xlorid kislotaning hosil bo’lishida ishtirok etadi. Riboflavin organizmda jigar, yurak- tomirlar tizimi, qon yaratish tizimining faoliyatiga ta’sir ko’rsatadi. U yetishmaganda hayvonlar o’sishdan qoladi, terisi kasallanib, juni tushib ketadi. Buzoqlar onasini emish davrida riboflavinni sutdan laktoflavin tariqasida oladi. Hayvonlarning riboflavinga bo’lgan kech-kunduzlik ehtiyoji quyidagicha: buzoq, cho’chqalar (100kg. tirik vazniga) 5-10mg., tuqqandan keyin bolasini emizish davrida 8-16mg., cho’chqa bolalari (tirik vazni 10kg. bo’lganda) 2,5 mg., tirik vazni 80-100kg. cho’chqalar esa 6,5mg., parrandalarning iste’mol qilayotgan 1kg. quruq oziqasi tarkibida 0,2mg. riboflavin bo’lishi kerak. Vitamin B6(piridoksin, adermin). vitamin B6 o’zining tabiati jihatidan bir-biriga yaqin bo’lgan piridoksin, piridoksal, piridoksamindan iborat. Bu moddalar 8. Kartoshka 1,5 9. Karam 1,7 Vitamin B2 (riboflavin, laktoflavin). Bu sariq-yashil tusli, ignasimon, suvda yaxshi eriydigan kristallar bo’lib, tabiatda juda keng tarqalgandir. Flavinlar deb ataladigan shu modda tabiiy pigmentlar jumlasiga kiradi. Flavinlardan sut tarkibida uchraydigan pigment-laktoflavin mavlud. Bu birikma tarkibida 5 uglerodli ribitol spirti bo’lganligi uchun riboflavin ham deyiladi. Shu moddaning vitamin B2 bilan bir xil ekanligini isbotlab berish mumkin bo’ldi. Demak, riboflavin bilan B2 vitamini bitta moddadir. Riboflavin organizmda, muskullarda, jigar, buyraklarda, tuxumda, sutda bo’ladi. O’simlik mahsulotlarida ham talaygina riboflavin bor. Riboflavin quruq pivo achitqisi, quritilgan sut, beda unida ayniqsa ko’p. Riboflavin ichaklar devorining shilliq pardasida, jigar, buyraklarda va boshqa to’qimalarda fosfatlanganidan keyin vitamin holatiga kiradi. Riboflavin flavoproteidlar deb ataladigan va organizmda oksidlanish-qaytarilish jarayonlarida ishtirok etadigan fermentlarning kofermentidir. Shu munosabat bilan riboflavin organizmda uglevod, oqsil, yog’lar almashinuvida ishtirok etadi, aminokislotalarning dezaminlanish jarayonlari uchun zarur bo’ladi. Nerv tizimining faoliyati ham bir muncha darajada riboflavinga bog’liq. Riboflavin yetishmaganda organizmda nerv tizimi faoliyati buzilib, ko’pincha oyoqlar falaj bo’lib qoladi. Riboflavin ko’rish jarayoni uchun ham zarur. Me’da shirasi tarkibidagi xlorid kislotaning hosil bo’lishida ishtirok etadi. Riboflavin organizmda jigar, yurak- tomirlar tizimi, qon yaratish tizimining faoliyatiga ta’sir ko’rsatadi. U yetishmaganda hayvonlar o’sishdan qoladi, terisi kasallanib, juni tushib ketadi. Buzoqlar onasini emish davrida riboflavinni sutdan laktoflavin tariqasida oladi. Hayvonlarning riboflavinga bo’lgan kech-kunduzlik ehtiyoji quyidagicha: buzoq, cho’chqalar (100kg. tirik vazniga) 5-10mg., tuqqandan keyin bolasini emizish davrida 8-16mg., cho’chqa bolalari (tirik vazni 10kg. bo’lganda) 2,5 mg., tirik vazni 80-100kg. cho’chqalar esa 6,5mg., parrandalarning iste’mol qilayotgan 1kg. quruq oziqasi tarkibida 0,2mg. riboflavin bo’lishi kerak. Vitamin B6(piridoksin, adermin). vitamin B6 o’zining tabiati jihatidan bir-biriga yaqin bo’lgan piridoksin, piridoksal, piridoksamindan iborat. Bu moddalar organizmda 5-piridoksal-fosfat, ya’ni B6 vitaminga aylanadi. Vitamin B6 aminokislotalarning almashinuvida ishtirok etadigan fermentlarning kofermenti bo’lib xisoblanadi. Organizmda B6 vitamini buyraklarda, jigarda, muskullarda, miyada, shuningdek, turli achitqilarda, no’xat va boshqa dukakli o’simliklarda uchraydi. vitamin B6 kavsh qaytaruvchilarning katta qornida va boshqa o’txo’r hayvonlarning yo’g’on ichaklarida mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Organizmda bu vitamin oqsillar, yog’lar almashinuvining boshqarilishida ishtirok etadi. Yog’larning organizmda tashilishi, oksidlanishi va depolarda to’planishi mana shu vitamin ishtirokida amalga oshiriladi. Shuningdek, bu vitamin glyutamin kislotaning miya to'qimalarida almashinuvida katta ahamiyatga ega. U ko’z muguz pardasi regeneratsiyasida va biriktiruvchi to'qimalarning hosil bo’lishida, limfa va qon yaratish tizimlarining faoliyatida katta ahamiyatga ega. Jigar faoliyatining mutadil kechishi, me’da sekretor faoliyati uchun ham piridoksin zarur. Bu vitaminga sutkalik ehtiyoj cho’chqa bolalarida 1-3mg., parrandalarda esa 4,4mg.ga teng. PP-vitamin(antipellargik vitamin, nikotinamid, niatsin, nikotinat kislota). Nikotinat kislota rangsiz, suvda va spirtlarda yaxshi eruvchi oq kristallardir. O’simliklarda erkin nikotinat kislota va birikkan nikotinat kislota uchraydi. Hayvon organizmining to'qimalarida nikotinat kislota birikkan holatda, ya’ni nikotinat kislotaning amidlari holatida uchraydi. Nikotinat kislota turli achitqilarda (25- 96mg%) ko’p bo’ladi. Shu bilan birgalikda dukkakli donlar, bug’doy, arpa, guruchda, hayvon mahsulotlaridan esa jigarda, muskullarda mavjud. Sutda bu kislota kam, ammo PP-vitaminning ichaklarda sintezlanishi uchun zarur bo’lgan triptofan yyetarli miqdorda bor. Nikotinat kislotaning amidi to'qimalar nafasini katalizlaydigan kodegidroginaza fermentlarining tarkibiga kirib, organizmdagi oksidlanish jarayonlarida ishtirok etadi. Shuning uchun ham bu vitamin yetishmay qolganida organizmda oksidlanish jarayonlari susayadi. Oqibatda moddalar almashinuvi buziladi; PP-vitamin to'qima va hujayralar tomonidan qand o’zlashtirilishini tezlashtirib, organizmda uglevodlar almashinuvida ham katta rol o’ynaydi. Shuningdek organizmda oqsil, xolesterin, porfirinlarning almashinuvida ishtirok etadi, tomirlar tonusiga ta’sir ko’rsatadi. PP-vitamin ovqat hazm qilish tizimining, jumladan, me’daning motor, sekretor faoliyatida, jigar faoliyatining boshqarilishida qatnashadi. PP-vitamin ozuqalar organizmda 5-piridoksal-fosfat, ya’ni B6 vitaminga aylanadi. Vitamin B6 aminokislotalarning almashinuvida ishtirok etadigan fermentlarning kofermenti bo’lib xisoblanadi. Organizmda B6 vitamini buyraklarda, jigarda, muskullarda, miyada, shuningdek, turli achitqilarda, no’xat va boshqa dukakli o’simliklarda uchraydi. vitamin B6 kavsh qaytaruvchilarning katta qornida va boshqa o’txo’r hayvonlarning yo’g’on ichaklarida mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Organizmda bu vitamin oqsillar, yog’lar almashinuvining boshqarilishida ishtirok etadi. Yog’larning organizmda tashilishi, oksidlanishi va depolarda to’planishi mana shu vitamin ishtirokida amalga oshiriladi. Shuningdek, bu vitamin glyutamin kislotaning miya to'qimalarida almashinuvida katta ahamiyatga ega. U ko’z muguz pardasi regeneratsiyasida va biriktiruvchi to'qimalarning hosil bo’lishida, limfa va qon yaratish tizimlarining faoliyatida katta ahamiyatga ega. Jigar faoliyatining mutadil kechishi, me’da sekretor faoliyati uchun ham piridoksin zarur. Bu vitaminga sutkalik ehtiyoj cho’chqa bolalarida 1-3mg., parrandalarda esa 4,4mg.ga teng. PP-vitamin(antipellargik vitamin, nikotinamid, niatsin, nikotinat kislota). Nikotinat kislota rangsiz, suvda va spirtlarda yaxshi eruvchi oq kristallardir. O’simliklarda erkin nikotinat kislota va birikkan nikotinat kislota uchraydi. Hayvon organizmining to'qimalarida nikotinat kislota birikkan holatda, ya’ni nikotinat kislotaning amidlari holatida uchraydi. Nikotinat kislota turli achitqilarda (25- 96mg%) ko’p bo’ladi. Shu bilan birgalikda dukkakli donlar, bug’doy, arpa, guruchda, hayvon mahsulotlaridan esa jigarda, muskullarda mavjud. Sutda bu kislota kam, ammo PP-vitaminning ichaklarda sintezlanishi uchun zarur bo’lgan triptofan yyetarli miqdorda bor. Nikotinat kislotaning amidi to'qimalar nafasini katalizlaydigan kodegidroginaza fermentlarining tarkibiga kirib, organizmdagi oksidlanish jarayonlarida ishtirok etadi. Shuning uchun ham bu vitamin yetishmay qolganida organizmda oksidlanish jarayonlari susayadi. Oqibatda moddalar almashinuvi buziladi; PP-vitamin to'qima va hujayralar tomonidan qand o’zlashtirilishini tezlashtirib, organizmda uglevodlar almashinuvida ham katta rol o’ynaydi. Shuningdek organizmda oqsil, xolesterin, porfirinlarning almashinuvida ishtirok etadi, tomirlar tonusiga ta’sir ko’rsatadi. PP-vitamin ovqat hazm qilish tizimining, jumladan, me’daning motor, sekretor faoliyatida, jigar faoliyatining boshqarilishida qatnashadi. PP-vitamin ozuqalar tarkibida uchraydigan triptofan aminokislotadan, hazm tizimidagi mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Tarkibida triptofan aminokislota saqlamagan ozuqalar bilan hayvon uzoq vaqt oziqlantirilsa, Pellagra (pellagra g’adir-budur teri ma’nosini anglatadi) degan alohida kasallik belgilari paydo bo’la boshlaydi. Itlarda esa bu kasallik “qarotil” deyiladi. Kasallik paytida teri yallig’lanadi (dermatit) va g’adir- budur bo’lib qoladi. Me’da-ichak faoliyati buziladi va og’iz hamda til shilliq pardalari shikastlanib, yara bo’lib ketadi. B3-vitamin (pantotenat kislota). Och sariq tusli, yopishqoq moyga o’xshash, suvda va sirka kislotada yaxshi eruvchi modda. B3-vitamin tabiatda keng tarqalgan bo’lib, ko’pchilik o’simlik va hayvonlar organizmida uchraydi. Turli achitqilarda, bug’doy va guruch unida, hayvon mahsulotlaridan esa buyrak, jigar, tuxum sarig’ida anchagina B3 vitamin bor. Vitamin B3 toza holatda ajratib olingan. Pantotenat kislotaning organizm uchun ahamiyati shundaki, u koenzim A(koferment) tarkibiga kiradi va juda murakkab biokimyoviy jarayonlarda ishtirok etadi. Koenzim A aktiv atsetat-atsetil KOA hosil qilib, juda muhim sintetik va transatsetillanish reaksiyalarini ta’minlaydi. H-vitamin(biotin). Suv va spirtda yaxshi eruvchi kristallardir. Biotinning achitqilarda, dukkakli donlarda, meva-sabzavotlarda, go’shtda, jigarda, buyrakda, tuxum sarig’ida mavjudligi aniqlangan. Biotin tuxum oqida bo’ladigan avidin nomli zaharli glikoproteidni biriktirib me’da-ichak tizimi orqali qonga so’rilmaydigan zaharsiz kompleks birikma hosil qiladi. Biotin organizmda kechadigan karboksillanish va dekarboksillanish reaksiyalarida ishtirok etadi. Kavsh qaytaruvchilarning katta qornida, boshqa o’txo’r hayvonlarning yo’g’on ichaklarida mikroorganizmlar ishtirokida sintezlanadi. Shuning uchun ham, yirik shoxli mollar, cho’chqalar, qo’y, otlar va echkilar odatda qo’shimcha ravishda biotin berilishiga muhtoj bo’lmaydi. Inozit. Suvda yaxshi eriydigan omil bo’lib, olti atomli siklik spirt-siklogeksan unumidir. Inozitning izomerlaridan faqat mezoinozit vitaminlik xossasiga ega. Turli achitqilar, sitruslar, meva-sabzavotlar tarkibida, shuningdek sut, tuxum, jigar va boshqalarda mavjud. Hayvon organizmida inozit miya to'qimalarida, yurakda, o’pkada va buyraklarda to’planadi. Inozit ko’pchilik mikroorganizmlarning o’sishini tezlashtiradi. Organizmda yog’ kislotalarini tashiydigan fosfatidlarning tarkibiga tarkibida uchraydigan triptofan aminokislotadan, hazm tizimidagi mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Tarkibida triptofan aminokislota saqlamagan ozuqalar bilan hayvon uzoq vaqt oziqlantirilsa, Pellagra (pellagra g’adir-budur teri ma’nosini anglatadi) degan alohida kasallik belgilari paydo bo’la boshlaydi. Itlarda esa bu kasallik “qarotil” deyiladi. Kasallik paytida teri yallig’lanadi (dermatit) va g’adir- budur bo’lib qoladi. Me’da-ichak faoliyati buziladi va og’iz hamda til shilliq pardalari shikastlanib, yara bo’lib ketadi. B3-vitamin (pantotenat kislota). Och sariq tusli, yopishqoq moyga o’xshash, suvda va sirka kislotada yaxshi eruvchi modda. B3-vitamin tabiatda keng tarqalgan bo’lib, ko’pchilik o’simlik va hayvonlar organizmida uchraydi. Turli achitqilarda, bug’doy va guruch unida, hayvon mahsulotlaridan esa buyrak, jigar, tuxum sarig’ida anchagina B3 vitamin bor. Vitamin B3 toza holatda ajratib olingan. Pantotenat kislotaning organizm uchun ahamiyati shundaki, u koenzim A(koferment) tarkibiga kiradi va juda murakkab biokimyoviy jarayonlarda ishtirok etadi. Koenzim A aktiv atsetat-atsetil KOA hosil qilib, juda muhim sintetik va transatsetillanish reaksiyalarini ta’minlaydi. H-vitamin(biotin). Suv va spirtda yaxshi eruvchi kristallardir. Biotinning achitqilarda, dukkakli donlarda, meva-sabzavotlarda, go’shtda, jigarda, buyrakda, tuxum sarig’ida mavjudligi aniqlangan. Biotin tuxum oqida bo’ladigan avidin nomli zaharli glikoproteidni biriktirib me’da-ichak tizimi orqali qonga so’rilmaydigan zaharsiz kompleks birikma hosil qiladi. Biotin organizmda kechadigan karboksillanish va dekarboksillanish reaksiyalarida ishtirok etadi. Kavsh qaytaruvchilarning katta qornida, boshqa o’txo’r hayvonlarning yo’g’on ichaklarida mikroorganizmlar ishtirokida sintezlanadi. Shuning uchun ham, yirik shoxli mollar, cho’chqalar, qo’y, otlar va echkilar odatda qo’shimcha ravishda biotin berilishiga muhtoj bo’lmaydi. Inozit. Suvda yaxshi eriydigan omil bo’lib, olti atomli siklik spirt-siklogeksan unumidir. Inozitning izomerlaridan faqat mezoinozit vitaminlik xossasiga ega. Turli achitqilar, sitruslar, meva-sabzavotlar tarkibida, shuningdek sut, tuxum, jigar va boshqalarda mavjud. Hayvon organizmida inozit miya to'qimalarida, yurakda, o’pkada va buyraklarda to’planadi. Inozit ko’pchilik mikroorganizmlarning o’sishini tezlashtiradi. Organizmda yog’ kislotalarini tashiydigan fosfatidlarning tarkibiga kiradi. Nerv tizim faoliyatiga ta’sir qiladi. Inozitning yetishmasligi natijasida nerv tizimining trofik faoliyati buzilib, hayvonlarning junlari to’kilib ketadi. Me’da ichaklar faoliyati buziladi, o’sishdan qoladi, jigarning o’z to’qimalari o’rniga yog’ to'qimalari paydo bo’la boshlaydi va hokazo. Folat kislota. Sariq kristallar bo’lib, tabiatda kimyoviy va biologik aktivligi jihatidan folat kislotaga yaqin turadigan bir nechta modda topilgan. Bunga o’xshash yana bir qator moddalar mavjud. Shuning uchun ham, ayrim olimlar folat kislotani alohida moddalar guruhi deb qaraydilar. Folat kislotaning o’zi vitamin bo’lmasdan faqatgina organizmga kirgandan keyin, ayrim mikroorganizmlarning o’sishini tezlashtiruvchi moddaga aylanadi. Turli achitqilar, ko’k barg, karam folat kislota manbai bo’lib hisoblanadi. Hayvon organizmida folat kislota mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Folat kislota purin va boshqa bir qator birikmalar, shuningdek qonning shaklli hujayralari, nuklein kislotalari va ayrim oqsillarning sintezlanishi uchun zarur. Odatda sut emizuvchi hayvonlar organizmining folat kislotaga ehtiyoji, ularning o’zida hosil bo’lib turadigan folat kislota hisobiga to’la qoplanadi. Parrandalarning folat kislotaga bo’lgan ehtiyoji ancha yo’qoridir. Shuning uchun ham ularga beriladigan ozuqaning har bir kilogramida 0,6-0,9mg. bo’lishi kerak. Paraaminobenzoat kislota. Rangsiz kristal modda bo’lib, yorug’lik va havo ta’sirida sarg’ayib qoladi. Bu modda turli achitqilar, donlarda, asosan bug’doy murtagi tarkibida uchraydi. Paraaminobenzoat kislota folat kislotaning sintezlanishi uchun zarur bo’lib, uning tarkibiga ham kiradi. Sut beruvchi hayvonlarda laktatsiya uchun shuningdek jo’jalarning o’sishi uchun bu modda ancha zarur. B12-vitamin. (Siankobalamin). Tarkibida kobalt va siano guruhi bo’ladigan qaramtir-qizg’ish kristallardir, asosan hayvon mahsulotlari: jigar, sut va baliq unida ko’p bo’ladi. Kavsh qaytaruvchi hayvonlar katta qornida, boshqa o’txo’r hayvonlarning yo’g’on ichaklarida mikroorganizmlar ishtirokida B12 vitaminni sintezlaydi. Bu vitamin qon yaratish jarayonini kuchaytiradi, nerv tizimi faoliyatiga, oqsil va uglevodlar almashinuviga ta’sir qiladi. U tarkibida 4,5% kobalt bo’lgan yagona vitamindir. Bu vitamin ko’mikda eritrotsitlar yetilib chiqishi uchun zarur. B12 vitaminga organizm talabi qondirilmasa, unda xavfli infeksion kamqonlik yuz beradi. Ozuqa tarkibidagi B12 vitaminini me’daning pilorik qismida hosil bo’ladigan kiradi. Nerv tizim faoliyatiga ta’sir qiladi. Inozitning yetishmasligi natijasida nerv tizimining trofik faoliyati buzilib, hayvonlarning junlari to’kilib ketadi. Me’da ichaklar faoliyati buziladi, o’sishdan qoladi, jigarning o’z to’qimalari o’rniga yog’ to'qimalari paydo bo’la boshlaydi va hokazo. Folat kislota. Sariq kristallar bo’lib, tabiatda kimyoviy va biologik aktivligi jihatidan folat kislotaga yaqin turadigan bir nechta modda topilgan. Bunga o’xshash yana bir qator moddalar mavjud. Shuning uchun ham, ayrim olimlar folat kislotani alohida moddalar guruhi deb qaraydilar. Folat kislotaning o’zi vitamin bo’lmasdan faqatgina organizmga kirgandan keyin, ayrim mikroorganizmlarning o’sishini tezlashtiruvchi moddaga aylanadi. Turli achitqilar, ko’k barg, karam folat kislota manbai bo’lib hisoblanadi. Hayvon organizmida folat kislota mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Folat kislota purin va boshqa bir qator birikmalar, shuningdek qonning shaklli hujayralari, nuklein kislotalari va ayrim oqsillarning sintezlanishi uchun zarur. Odatda sut emizuvchi hayvonlar organizmining folat kislotaga ehtiyoji, ularning o’zida hosil bo’lib turadigan folat kislota hisobiga to’la qoplanadi. Parrandalarning folat kislotaga bo’lgan ehtiyoji ancha yo’qoridir. Shuning uchun ham ularga beriladigan ozuqaning har bir kilogramida 0,6-0,9mg. bo’lishi kerak. Paraaminobenzoat kislota. Rangsiz kristal modda bo’lib, yorug’lik va havo ta’sirida sarg’ayib qoladi. Bu modda turli achitqilar, donlarda, asosan bug’doy murtagi tarkibida uchraydi. Paraaminobenzoat kislota folat kislotaning sintezlanishi uchun zarur bo’lib, uning tarkibiga ham kiradi. Sut beruvchi hayvonlarda laktatsiya uchun shuningdek jo’jalarning o’sishi uchun bu modda ancha zarur. B12-vitamin. (Siankobalamin). Tarkibida kobalt va siano guruhi bo’ladigan qaramtir-qizg’ish kristallardir, asosan hayvon mahsulotlari: jigar, sut va baliq unida ko’p bo’ladi. Kavsh qaytaruvchi hayvonlar katta qornida, boshqa o’txo’r hayvonlarning yo’g’on ichaklarida mikroorganizmlar ishtirokida B12 vitaminni sintezlaydi. Bu vitamin qon yaratish jarayonini kuchaytiradi, nerv tizimi faoliyatiga, oqsil va uglevodlar almashinuviga ta’sir qiladi. U tarkibida 4,5% kobalt bo’lgan yagona vitamindir. Bu vitamin ko’mikda eritrotsitlar yetilib chiqishi uchun zarur. B12 vitaminga organizm talabi qondirilmasa, unda xavfli infeksion kamqonlik yuz beradi. Ozuqa tarkibidagi B12 vitaminini me’daning pilorik qismida hosil bo’ladigan mukoproteid oqsili aminopeptidaza ishtirokida so’riladi. Bu Kesla omili deb ham ataladi. Xavfli kamqonlik paytida bu fermentning hosil bo’lishi buziladi, oqibatda B12 vitamini ichaklar devoridan qonga so’rilmay qo’yadi. Demak, bunga davo qilish uchun vitaminni bevosita qonga yuborish zarur. Vitamin-B15. (Pangamat kislota). 1961 yilda jigardan ajratib olingan. Turli achitqilarda, sholi kepagida, o’simlik urug’larida mavjud. Pangamat kislota preparatlari tibbiyotda jigar, buyrak va tomir kasalliklarida, miya qon tomirlarining sklerotik o’zgarishlarida davolash uchun qo’llaniladi. Vitamin-C. (Askorbin kislota). Suvda va spirtda oson eruvchi rangsiz kristallardir. Askorbin kislota o’simliklar dunyosida keng tarqalgan. U daraxtlarning ko’k barglarida, karam, qalampirda, sitrus o’simliklarda, qora smorodinada ko’proqdir. Kartoshka tarkibida bu vitamin kamroq bo’ladi. C vitamin organizmda moddalar almashinuvi jarayonlarida, tomirlar devorining oraliq moddasi-kollagen va prokollagenlarning sintezlanishida ishtirok etadi. Shu bilan birgalikda organizmda biriktiruvchi to’qimaning, tish dentin moddasi, suyaklarning, tog’aylarning hosil bo’lish jarayonlarida ishtirok etadi . Hazm tizimi, jigar, qon tizimi, nerv va endokrin tizimlarining faoliyati ham ma’lum darajada askorbin kislotaga bog’liq. Hayvonlarning katta qorni va yo’g’on ichaklarida askorbin kislota mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Shuning uchun ham hayvonlarda C-vitaminozi odatda kam uchraydi. Odamlarda askorbin kislotaning yetishmasligi natijasida Cinga (lavsha) yoki skorbut deb ataladigan kasallik kelib chiqishi ilgaridan ma’lum. Maymun va dengiz cho’chqalarini uzoq vaqt vitamin C-saqlamaydigan oziqalar bilan oziqlantirilganda, tajribada Cinga kasalligini hosil qilish mumkin. Agarda dengiz cho’chqalari ikki-uch hafta davomida tarkibida vitamin C bo’lmagan ozuqa bilan boqilsa, ularning bug’imlari shishadi, ular yonboshiga orqasiga og’anab yotib qoladi. Tish milklari shishib, qonaydi, tishlar qimirlab qoladi, to’kiladi va davolanmasa tez kunda o’ladi. Vitamin-P. (Rutin). O’tkazuvchanlik vitamini, yetishmasligi natijasida tomirlar murtlashib o’tkazuvchanlik xususiyati oshadi. Natijada ozgina ta’sirot ta’sirida ham tomirlardan qon kelaveradi. P-vitamini guruhiga biologik ta’siri bir-biriga o’xshash bir qator moddalar-flavon pigmentlari kiradi. Ular ichida eng ahamiyatlisi rutindir. Bu modda odatda tabiiy mahsulotlarda C-vitamin bilan birga uchraydi. mukoproteid oqsili aminopeptidaza ishtirokida so’riladi. Bu Kesla omili deb ham ataladi. Xavfli kamqonlik paytida bu fermentning hosil bo’lishi buziladi, oqibatda B12 vitamini ichaklar devoridan qonga so’rilmay qo’yadi. Demak, bunga davo qilish uchun vitaminni bevosita qonga yuborish zarur. Vitamin-B15. (Pangamat kislota). 1961 yilda jigardan ajratib olingan. Turli achitqilarda, sholi kepagida, o’simlik urug’larida mavjud. Pangamat kislota preparatlari tibbiyotda jigar, buyrak va tomir kasalliklarida, miya qon tomirlarining sklerotik o’zgarishlarida davolash uchun qo’llaniladi. Vitamin-C. (Askorbin kislota). Suvda va spirtda oson eruvchi rangsiz kristallardir. Askorbin kislota o’simliklar dunyosida keng tarqalgan. U daraxtlarning ko’k barglarida, karam, qalampirda, sitrus o’simliklarda, qora smorodinada ko’proqdir. Kartoshka tarkibida bu vitamin kamroq bo’ladi. C vitamin organizmda moddalar almashinuvi jarayonlarida, tomirlar devorining oraliq moddasi-kollagen va prokollagenlarning sintezlanishida ishtirok etadi. Shu bilan birgalikda organizmda biriktiruvchi to’qimaning, tish dentin moddasi, suyaklarning, tog’aylarning hosil bo’lish jarayonlarida ishtirok etadi . Hazm tizimi, jigar, qon tizimi, nerv va endokrin tizimlarining faoliyati ham ma’lum darajada askorbin kislotaga bog’liq. Hayvonlarning katta qorni va yo’g’on ichaklarida askorbin kislota mikroorganizmlar tomonidan sintezlanadi. Shuning uchun ham hayvonlarda C-vitaminozi odatda kam uchraydi. Odamlarda askorbin kislotaning yetishmasligi natijasida Cinga (lavsha) yoki skorbut deb ataladigan kasallik kelib chiqishi ilgaridan ma’lum. Maymun va dengiz cho’chqalarini uzoq vaqt vitamin C-saqlamaydigan oziqalar bilan oziqlantirilganda, tajribada Cinga kasalligini hosil qilish mumkin. Agarda dengiz cho’chqalari ikki-uch hafta davomida tarkibida vitamin C bo’lmagan ozuqa bilan boqilsa, ularning bug’imlari shishadi, ular yonboshiga orqasiga og’anab yotib qoladi. Tish milklari shishib, qonaydi, tishlar qimirlab qoladi, to’kiladi va davolanmasa tez kunda o’ladi. Vitamin-P. (Rutin). O’tkazuvchanlik vitamini, yetishmasligi natijasida tomirlar murtlashib o’tkazuvchanlik xususiyati oshadi. Natijada ozgina ta’sirot ta’sirida ham tomirlardan qon kelaveradi. P-vitamini guruhiga biologik ta’siri bir-biriga o’xshash bir qator moddalar-flavon pigmentlari kiradi. Ular ichida eng ahamiyatlisi rutindir. Bu modda odatda tabiiy mahsulotlarda C-vitamin bilan birga uchraydi. Jigarning moddalar almashinuvidagi roli. Jigar moddalar almashinuvida benihoya katta rol o’ynaydi. Moddalar almashinuvida jigarning ishtiroki bir qator usullar yordamida o’rganiladi. Keng tarqalgan usullardan biri Londonning angiostomiya usulidir. Bu usul shundan iboratki, tajriba hayvonning darvoza va jigar venalariga, bulardan kerakli vaqtda qon olib tekshirish uchun naycha-fistula o’rnatiladi. Jigarga kelayotgan va undan oqib chiqayotgan qonni tekshirish yo’li bilan u yoki bu moddaning jigarda qanday o’zgarishlarga uchraganligini aniqlash mumkin. Jigarning moddalar almashinuvidagi ishtirokini o’rganish uchun Ekka- Pavlov usulidan foydalaniladi. Bu usul dastavval Ekka tomonidan taklif qilingan, keyinchalik Pavlov tomonidan mukammallashtirilgan. Ekka-Pavlov usuli tajriba hayvonning qopqa venasini keyingi kovak venasi bilan ulashdan iborat. So’ngra qopqa venasi ulangan joyning yuqorirog’idan jigarga yetmasdan bo’ylab qo’yiladi. Shunday qilib, bu operatsiya tufayli darvoza venasi qoni jigarga yetmasdan keyingi kovak venaga qo’yiladigan bo’ladi. Shu operatsiya hayvonning tezda o’lib qolishiga sabab bo’ladi va jigarning moddalar almashinuvida juda katta ahamiyati borligidan darak beradi. Operatsiya qilingan hayvonning halok bo’lishiga sabab shuki, odatda normada ichaklarda oqsil va boshqa moddalarning parchalanishi tufayli hosil bo’ladigan turli xil zaharli moddalar -indol, skatol, krezol, fenol va boshqalar qopqa venasi qoni bilan jigarga kelib, u yerda sulfat va glyukoron kislotalar bilan birikadi va zaharsizlantiriladi. Ekka-Pavlov operatsiyasida qopqa venasi qoni jigarga yitmasdan, keyingi kovak venaga qo’yiladigan joydan bo’lgani sababli, qopqa venasi qoniga o’tgan yuqoridagi zaharli moddalar zaharsizlanmay qoladi. Oqibatda hayvon ularning ta'siridan tezda zaharlanib, halok bo’ladi. Qayd qilinganlardan ko’rinadiki, jigar ovqat hazm qilish tizimida hosil bo’ladigan turli keraksiz, zaharli moddalarni zaharsizlantirib turadi shu bilan organizmni zaharlanishdan himoya qiladi. Bu jigarning himoya, ya’ni bar’yerlik vazifasidir, Jigar organizmda moddalar almashinuvining barcha xillarida ishtirok qiladi. Jumladan, ichaklardan qopqa venasi qoniga so'riladigan aminokislotalar, oqsillar boshqa mahsulotlarni, monosaharidlar, yog’lar, yog’ kislotalari, glitserin dastlab jigarga keltiriladi va bu yerda tegishli o'zgarishlarga uchrab, parchalanish va sintez jarayonlarda ishtirok etadi. Masalan, qopqa venasi qoni bilan keltirilgan aminokislotalar va peptidlardan jigarda oqsil sintezlanadi. Qon tarkibidagi albumin, globulin, fibrinogen Jigarning moddalar almashinuvidagi roli. Jigar moddalar almashinuvida benihoya katta rol o’ynaydi. Moddalar almashinuvida jigarning ishtiroki bir qator usullar yordamida o’rganiladi. Keng tarqalgan usullardan biri Londonning angiostomiya usulidir. Bu usul shundan iboratki, tajriba hayvonning darvoza va jigar venalariga, bulardan kerakli vaqtda qon olib tekshirish uchun naycha-fistula o’rnatiladi. Jigarga kelayotgan va undan oqib chiqayotgan qonni tekshirish yo’li bilan u yoki bu moddaning jigarda qanday o’zgarishlarga uchraganligini aniqlash mumkin. Jigarning moddalar almashinuvidagi ishtirokini o’rganish uchun Ekka- Pavlov usulidan foydalaniladi. Bu usul dastavval Ekka tomonidan taklif qilingan, keyinchalik Pavlov tomonidan mukammallashtirilgan. Ekka-Pavlov usuli tajriba hayvonning qopqa venasini keyingi kovak venasi bilan ulashdan iborat. So’ngra qopqa venasi ulangan joyning yuqorirog’idan jigarga yetmasdan bo’ylab qo’yiladi. Shunday qilib, bu operatsiya tufayli darvoza venasi qoni jigarga yetmasdan keyingi kovak venaga qo’yiladigan bo’ladi. Shu operatsiya hayvonning tezda o’lib qolishiga sabab bo’ladi va jigarning moddalar almashinuvida juda katta ahamiyati borligidan darak beradi. Operatsiya qilingan hayvonning halok bo’lishiga sabab shuki, odatda normada ichaklarda oqsil va boshqa moddalarning parchalanishi tufayli hosil bo’ladigan turli xil zaharli moddalar -indol, skatol, krezol, fenol va boshqalar qopqa venasi qoni bilan jigarga kelib, u yerda sulfat va glyukoron kislotalar bilan birikadi va zaharsizlantiriladi. Ekka-Pavlov operatsiyasida qopqa venasi qoni jigarga yitmasdan, keyingi kovak venaga qo’yiladigan joydan bo’lgani sababli, qopqa venasi qoniga o’tgan yuqoridagi zaharli moddalar zaharsizlanmay qoladi. Oqibatda hayvon ularning ta'siridan tezda zaharlanib, halok bo’ladi. Qayd qilinganlardan ko’rinadiki, jigar ovqat hazm qilish tizimida hosil bo’ladigan turli keraksiz, zaharli moddalarni zaharsizlantirib turadi shu bilan organizmni zaharlanishdan himoya qiladi. Bu jigarning himoya, ya’ni bar’yerlik vazifasidir, Jigar organizmda moddalar almashinuvining barcha xillarida ishtirok qiladi. Jumladan, ichaklardan qopqa venasi qoniga so'riladigan aminokislotalar, oqsillar boshqa mahsulotlarni, monosaharidlar, yog’lar, yog’ kislotalari, glitserin dastlab jigarga keltiriladi va bu yerda tegishli o'zgarishlarga uchrab, parchalanish va sintez jarayonlarda ishtirok etadi. Masalan, qopqa venasi qoni bilan keltirilgan aminokislotalar va peptidlardan jigarda oqsil sintezlanadi. Qon tarkibidagi albumin, globulin, fibrinogen oqsillarining ma’lum belgili qismi jigarda sintezlanadi. Qonda erkin aminokislotalarning miqdori kamayganda jigardagi oqsillarning bir qismi darhol parchalanib qonga chiqariladi va shu bilan qondagi aminokislotalarning odatdagi miqdori tiklanadi. Jigarda aminokislotalarning ma’lum qismi aminsizlanib ham turadi. Oqibatda ammiak va ketokislotalar hosil bo’ladi. Ammiak shu yerda mochevinaga aylanadi va siydik bilan tashqariga chgiqarib yuboriladi. Ketokislotalar esa keyin organizmda yog’ va uglevodlar almashinuvida ishtirok etadi. Jigarga keltirilayotgan monosaharidlar va turli yog’ kislotalaridan, glikogen sintezlanadi. Agarda qondagi qand miqdori kamayib qolsa, glikogenning bir qismi darhol glyukozaga aylantirilib qonga chiqariladi, oqibatda qondagi qand miqdori asliga keladi. Jigarda A,D vitaminlarii ko’p bo’ladi, A vitamin shu yerda karotindan hosil bo’ladi. Temir, mis, marganets, ruh kabi mikroelementlar jigarda bir muncha yig’ilgan holda turadi. Jigarda o’t suyuqligi hosil bo’lib, eritrotsitlar parchalanadi. Eritrotsitlar parchalanishi tufayli hosil bo’lgan gem tarkibidagi temir keyin ko’mikda eritrotsitlarning hosil bo’lishida ishtirok etadi. Gemning temirsiz qismidan shu yerda o’t pigmentlari hosil bo’ladi. Jigar embrional taraqqiyot davrida qon hosil bo’lishida ishtirok etadi. Jumladan, bu davrda jigarda eritrotsitlar va donali leykotsitlar hosil bo’ladi. Jigarda bir qator gormonlar -tiroksin, insulin, jinsiy gormonlar, vazopressin, adrenokortikotrop gormonlari parchalanadi va katta miqdorda issiqlik hosil bo’ladi. Shu bilan jigar organizmda issiqlik almashinuvida ham ishtirok etadi. Vitaminlar, gormonlar va fermentlarning o’zaro aloqasi. Vitaminlar, gormonlar va fermentlarning kimyoviy jihatdan o’xshashligi va ularning moddalar almashinuvida o’zaro aloqasini mavjudligi aniqlangan. Vitaminlarning hosil bo’lishiga asab tizimi ta’sir ko’rsatadi. Masalan, simpatik nervlar va adrenalin gormoni ishtirokida to’qimalarda birikkan holdagi askorbin kislotasi ajralib chiqadi. Vitamin C fosfor almashinuvida ishtirok etuvchi ferment- fosfotazaning faollashishi uchun zarur. B1 vitaminidan uglevodlarni parchalanishida ishtirok etuvchi ferment hosil bo’lsa, PP-vitamindan esa to’qimalarda oksidlovchi fermentlar hosil bo’ladi. Vitaminlar bilan fermentlarning bir-biriga bog’liqligi moddalar almashinuvida ularni muhim ahamiyatga ega ekanligini tushuntirib beradi. oqsillarining ma’lum belgili qismi jigarda sintezlanadi. Qonda erkin aminokislotalarning miqdori kamayganda jigardagi oqsillarning bir qismi darhol parchalanib qonga chiqariladi va shu bilan qondagi aminokislotalarning odatdagi miqdori tiklanadi. Jigarda aminokislotalarning ma’lum qismi aminsizlanib ham turadi. Oqibatda ammiak va ketokislotalar hosil bo’ladi. Ammiak shu yerda mochevinaga aylanadi va siydik bilan tashqariga chgiqarib yuboriladi. Ketokislotalar esa keyin organizmda yog’ va uglevodlar almashinuvida ishtirok etadi. Jigarga keltirilayotgan monosaharidlar va turli yog’ kislotalaridan, glikogen sintezlanadi. Agarda qondagi qand miqdori kamayib qolsa, glikogenning bir qismi darhol glyukozaga aylantirilib qonga chiqariladi, oqibatda qondagi qand miqdori asliga keladi. Jigarda A,D vitaminlarii ko’p bo’ladi, A vitamin shu yerda karotindan hosil bo’ladi. Temir, mis, marganets, ruh kabi mikroelementlar jigarda bir muncha yig’ilgan holda turadi. Jigarda o’t suyuqligi hosil bo’lib, eritrotsitlar parchalanadi. Eritrotsitlar parchalanishi tufayli hosil bo’lgan gem tarkibidagi temir keyin ko’mikda eritrotsitlarning hosil bo’lishida ishtirok etadi. Gemning temirsiz qismidan shu yerda o’t pigmentlari hosil bo’ladi. Jigar embrional taraqqiyot davrida qon hosil bo’lishida ishtirok etadi. Jumladan, bu davrda jigarda eritrotsitlar va donali leykotsitlar hosil bo’ladi. Jigarda bir qator gormonlar -tiroksin, insulin, jinsiy gormonlar, vazopressin, adrenokortikotrop gormonlari parchalanadi va katta miqdorda issiqlik hosil bo’ladi. Shu bilan jigar organizmda issiqlik almashinuvida ham ishtirok etadi. Vitaminlar, gormonlar va fermentlarning o’zaro aloqasi. Vitaminlar, gormonlar va fermentlarning kimyoviy jihatdan o’xshashligi va ularning moddalar almashinuvida o’zaro aloqasini mavjudligi aniqlangan. Vitaminlarning hosil bo’lishiga asab tizimi ta’sir ko’rsatadi. Masalan, simpatik nervlar va adrenalin gormoni ishtirokida to’qimalarda birikkan holdagi askorbin kislotasi ajralib chiqadi. Vitamin C fosfor almashinuvida ishtirok etuvchi ferment- fosfotazaning faollashishi uchun zarur. B1 vitaminidan uglevodlarni parchalanishida ishtirok etuvchi ferment hosil bo’lsa, PP-vitamindan esa to’qimalarda oksidlovchi fermentlar hosil bo’ladi. Vitaminlar bilan fermentlarning bir-biriga bog’liqligi moddalar almashinuvida ularni muhim ahamiyatga ega ekanligini tushuntirib beradi. Ovqatlar tarkibida vitaminlarning bo’lmasligi juda ko’plab avitaminozlarga xos bo’lgan organizmda fermentlar hosil bo’lishini buzilishiga olib keluvchi kasalliklar chaqiradi. Ovqatlar tarkibida vitaminlarning bo’lmasligi juda ko’plab avitaminozlarga xos bo’lgan organizmda fermentlar hosil bo’lishini buzilishiga olib keluvchi kasalliklar chaqiradi.