Xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar moliyasi – davlat moliyaviy salohiyatining asosi 1. Davlatning moliyaviy salohiyati va uning xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar moliyasi bilan o‘zaro bog‘liqligi 2. Moliyaviy salohiyat o‘sishining omillari 3. Turli faoliyat sohalari moliyasining xususiyatlari 4. Tijorat tashkilotlari va notijorat tashkilotlarining moliyasi 5. Jamoat tashkilotlari va birlashmalari moliyasi 6. Korxonalarni moliyalashtirishning shakl va usullari 7. Korxonalarni investitsiya faoliyati 1.Davlatning moliyaviy salohiyati va uning xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar moliyasi bilan o‘zaro bog‘liqligi Davlatning moliyaviy salohiyati bozor iqtisodiyoti sub’yektlari va aholining pul daromadlari va jamg‘armalari asosida shakllanib (tashkil topib), o‘zaro bog‘langan quyidagi bo‘g‘inlardan tashkil topadi: -respublika va mahalliy byudjetlar, davlat maqsadli fondlari byudjetlari; davlat kreditlashtirish resurslari; davlat (unitar) xo‘jalik yurituvchi sub’yektlari va davlatning ishtirokidagi xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar moliyasi. Davlatning moliyaviy salohiyati tarkibiga asosiy fondlar, tugallanmagan ishlab chiqarish, moddiy aylanma mablag‘lar, uy-ro‘zg‘or mulklari, nomoddiy aktivlar qiymati – inson kapitali kiradigan moddiy kapital ko‘rinishidagi milliy boylik hajmi (o‘lchami)ni kiritish mumkin; -Xususiy xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar moliyaviy salohiyati. U aylanmadan tashqari aktivlar va aylanma aktivlarining yig‘indisidan tashkil topadi. Bu erda aylanmadan tashqari aktivlar nomoddiy aktivlar, asosiy vositalar, tugallanmagan ishlab chiqarish, moddiy boyliklarga daromadli quyilmalar, uzoq muddatli moliyaviy quyilmalar, aylanmadan tashqaridagi boshqa aktivlardan iboratdir. Shuningdek, bu yerda aylanma aktivlarning tarkibiga zahiralar, debitorlik qarzlari, qisqa muddatli moliyaviy quyilmalar, pul mablag‘lari va boshqa aylanma aktivlar kiradi. Xo‘jalik yurituvchi sub’yektlarning moliyaviy salohiyati ularning yangi qiymat yaratishdagi qobiliyatiga bog‘liq. Bir xil moliyaviy-iqtisodiy qudratga ega bo‘lgan xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar bir-biridan tubdan farq qiluvchi moliyaviy natijalarga erishishi mumkin. Bu mol-mulkdan, ishlab chiqarish-texnologik jarayonlar va kadrlarni boshqarish samaradorligiga, menejment malakasiga, tadbirkorlikning natijaliligiga, moliyaviy resurslar va tashqi qarzlardan oqilona foydalanishga bog‘liq bo‘ladi. Bank - kredit tizimining moliyaviy salohiyati - kredit resurslariga bo‘lgan iqtisodiyotning ehtiyojlarini qondirish bo‘yicha kredit tashkilotlari aktivlari va real imkoniyatlarining yig‘indisidir. Juda ko‘pchilik mamlakatlarning bank - kredit tizimi hozirgi paytda kengaytirilgan takror ishlab chiqarish jarayonini kredit resurslari bilan ta’minlash imkoniyatiga ega emas. xo‘jalik yurituvchi sub’yektlarga taqdim etilayotgan kredit resurslari, asosan, qisqa muddatli xarakterga ega. Asosiy kapitalni shakllantirishdagi kreditlarning salmog‘i iqtisodiyot samaradorligining o‘sishi uchun yetarli emas; - sug‘urta fondlarining moliyaviy salohiyati. Bu salohiyat tadbirkorlik risklarini pasaytiradigan va jamg‘armalar hamda investitsiyalar o‘sishini ta’minlaydigan pul sug‘urta resurslarini shakllantirish bo‘yicha sug‘urtaviy moliyaviy-iqtisodiy imkoniyatlar yig‘indisining amalga oshirilishi orqali namoyon bo‘ladi; - uy xo‘jaliklarining moliyaviy salohiyati. Bu salohiyat ularning jami daromadlari, soliq, renta va foiz to‘lovlari, investitsion talabning o‘sishiga iste’mol va jamg‘arishning ta’siri orqali ifodalanadi. Hozirgi paytda juda ko‘p mamlakatlarda aholining jamg‘armalari, xo‘jalik yurituvchi sub’yekt va tashkilotlarning jamg‘armalari singari kengaytirilgan takror ishlab chiqarish maqsadlari uchun to‘liq foydalanilmayapti. 2. Moliyaviy salohiyat o‘sishining omillari Mamlakat moliyaviy va investitsion tizimining asosini iqtisodiyot real sektori moliyasi tashkil etadi. Moddiy boylik ishlab chiqarish sohasida ishlab chiqarish samaradorligiga katta ta’sir ko‘rsatuvchi moliyaviy munosabatlar shakllanadi. Xo‘jalik yurituvchi sub’yektlarning moliyaviy resurslari ular tomonidan olinadigan pul daromadlari va ishlab chiqarish resurslari iqtisodiy doiraviy aylanishi samaradorligining o‘sishiga xizmat qiladigan, kengaytirilgan takror ishlab chiqarishni moliyalashtirish jarayonini amalga oshirishga yordam beradigan va ularning ixtiyorida bo‘lgan qarz mablag‘lari asosida tashkil topadi. Hozirgi vaqtda kapital qo‘yilmalarni moliyalashtirishda xo‘jalik yurituvchi sub’yekt o‘z mablag‘larining (sof foyda va amortizatsiya) salmog‘i muhim ahamiyatga ega. Bunda amortizatsiya ajratmalarini shakllantirish va ulardan samarali foydalanish alohida rol o‘ynaydi. Yalpi ichki mahsulot va milliy daromadni qayta (ikkilamchi) taqsimlash davlat va xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar o‘rtasidagi moliyaviy munosabatlar doirasida sodir bo‘ladi. Ana shu darajada xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar va aholining birlamchi daromadlari bir qismini to‘g‘ri (bevosita) va egri (bilvosita) soliqli undirish yo‘li bilan va shuningdek, davlat kreditlashtirishi hisobidan mamlakatning davlat moliyasi tashkil topadi (shakllanadi). Xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar pul resurslarini, uy xo‘jaliklari daromadlarini ikkilamchi qayta taqsimlash kredit - bank sohasi va sug‘urta tizimi orqali ham amalga oshiriladi. Bular depozitli, vekselli, pulli va banklarning boshqa jamg‘arma operatsiyalari, ular tomonidan yuridik shaxslar va aholiga uzoq, o‘rta va qisqa muddatli kreditlar va ssudalar berish, turli risklarni sug‘urta qilish shakllarida sodir bo‘ladi. Ko‘p darajali byudjet tizimi va maqsadli fondlar faoliyatidagi qayta taqsimlash jarayonlarini takomillashtirish moliyaviy salohiyatni yanada kuchaytirish va davlat moliyaviy resurslari o‘sishining quyidagi yo‘nalishlari bilan uzviy bog‘langan: - byudjet - soliq sohasidagi daromadlarni qayta taqsimlashning samaradorligini oshirish. Bu narsa davlat tomonidan ta’sirchan fiskal siyosatni hayotga tatbiq etish bilan bog‘liqki, bu siyosat o‘z navbatida, ishlab chiqarishning o‘sishi va xo‘jalik yurituvchi sub’yektlarning investitsiyalarga yo‘naltiriladigan moliyaviy resurslarining o‘sishini rag‘batlantirishni ko‘zda tutmog‘i kerak; -bank-kredit sektori orqali pul resurslarining qayta taqsimlanishini optimallashtirish. Buning eng asosiy iqtisodiy instrumentlari va mexanizmlari bo‘lib quyidagilar hisoblanishi mumkin: kredit siyosati; uzoq, o‘rta va qisqa muddatli kreditlar hajmlarining nisbati; Markaziy bankning hisob stavkasi; ssuda va depozit foizlarining stavkasi; qimmatli qog‘ozlar bozori. Iqtisodiyotda bu instrument va mexanizmlardan foydalangan holda davlat tomonidan ma’lum bir maqsadga yo‘naltirilgan tarzda tartibga solish davlat, xo‘jalik yurituvchi sub’yektlarning investitsion imkoniyatlari chegaralarini kengaytiradi, aholining pulli jamg‘armalarini investitsiyalarga jalb qiladi; -yangi samarali iqtisodiyotni - intellektual infrastrukturaning yuqori sur’atlarda rivojlanishi farqlanuvchi belgisi bo‘lgan bilimlar iqtisodiyotini shakllantiradigan xo‘jalik yurituvchi sub’yektlarning ildam rivojlanishi. Mamlakat raqobatbardosh iqtisodiyotining yadrosini yuqori qo‘shilgan qiymat va yuqori darajada qayta ishlanadigan mahsulotlar ishlab chiqaradigan yangi tarmoqlar tashkil etmog‘i lozim. Iqtisodiyot tarkibiy tuzilishida xom ashyo-energiya sektorining hukmronlik qilishi, yoqilg‘i - energetika kompleksining sanoat ishlab chiqarishida, konsolidatsiyalashtirilgan va respublika byudjeti daromadlarida, eksportda va valyuta tushumlarida nisbatan katta salmoqning egallashi iqtisodiyotning shu tomonga deformatsiyalashganligidan dalolat beradi. Milliy xo‘jalikning bunday tarkibiy nomuvofiqligi iqtisodiyotni qoloqlik sari etaklaydi, uni modernizatsiya qilish vazifalarini murakkablashtiradi. Shu munosabat bilan xom ashyo tarmoqlaridan yuqori texnologiyali ishlab chiqarishga kapitalning oqib o‘tishini ta’minlovchi samarali mexanizmlarni ishlab chiqish muammosi dolzarblik kasb etib, bu narsa oxir oqibatda, davlatning moliyaviy salohiyatini yuqori darajaga ko‘taradi; -xo‘jalik yurituvchi sub’yektlar moliyaviy salohiyatining darajasi ularning samarali investitsion-tadbirkorlik faolligiga bog‘liq. Zamonaviy o‘zgaruvchan (dinamik) iqtisodiy muhit xorijiy kapitalni qo‘shgan holda o‘z va jalb qilingan investitsion manbalar asosida ishlab chiqarishni doimiy ravishda ilmiy-texnikaviy jihatdan yangilashni va rivojlantirishni talab qiladi. Hozirgi paytda ishlab chiqarish kompaniyalarining moliyaviy barqarorligi va raqobatbardoshligini ta’minlashning o‘ziga xos omili bo‘lib ularning yirik tadbirkorlik tizimlariga (moliya - sanoat guruhlari, konsernlar, konglomeratlar, xoldinglar, konsorsiumlar va boshqalar) birlashishi hisoblanadi. Bank va sanoat kapitalining real qo‘shilishi va ta’sirchan moliyaviy kapitalning shakllanishi sodir bo‘lmoqda. Bularning natijasida ishlab chiqarish masshtablarining o‘sishidan vujudga kelgan samara, iqtisodiyot tarkibiy tuzilmalarining o‘zaro ta’sirchanligi va investitsiyalarning o‘sishidan olingan sinergetik samara kompaniyalarga yirik masshtabli moliyaviy vazifalarni echishga imkon bermoqda. 3. Turli faoliyat sohalari moliyasining xususiyatlari Ijtimoiy ishlab chiqarishning hammasi o‘zida sarflanayotgan mehnat xarakteriga asoslanib ikki yirik sohaga ajraladi: - moddiy ishlab chiqarish; - nomoddiy ishlab chiqarish. Birinchi sohaning xususiyati - bu tovar ishlab chiqarishdir, ikkinchi sohaning o‘ziga xos xususiyati - bu turli xizmatlar (ijtimoiy, maishiy va boshqalar) ko‘rsatishdir. Moddiy ishlab chiqarishni tashkiliy tuzulmasining asosi bo‘lib korxonalar, birlashmalar, assotsiatsiyalar tashkil etadi, noishlab chiqarish sohasida esa, muassasalar, tashkilotlar va boshqa tuzulmalar faoliyat ko‘rsatadi. Moddiy ishlab chiqarish sohalarida turli xarakterli moliyaviy munosabatlar vujudga keladi. Shu asosda, tashkil etilgan bir maqsadga yo‘naltirilgan pul fondlari xususiyatini inobatga olganda, moliyaviy munosabatlar tizimida bir turdagi pul munosabatlarga nisbatan quyidagi guruhlarni birlashtirish mumkin (9-rasm):  moddiy ishlab chiqarishning xo‘jalik bo‘linmalarida birlamchi daromadlarni shakllantirish, xo‘jalik ichidagi maqsadli fondlar - nizom fondi, ishlab chiqarishni rivojlantirish fondi, rag‘batlantirish fondi va boshqalarni tashkil etish va foydalanish bilan bog‘liq bo‘lgan. Ulardan bir qismi ishlab chiqarish, ikkinchi qismi ta’minot ehtiyojlarni qondirish uchun ishlatiladi;  turli korxonalar orasida vujudga keladigan munosabatlar, agar bu munosabatlar taqsimlash xarakteriga ega bo‘lsa, lekin almashtirishga xizmat qiluvchi emas. Bu pul munosabatlari asosidagi moliyaviy resurslarni harakati fond shaklida emas, balki, shartnomalar bo‘yicha jarimalar olish yoki to‘lash, turli birlashmalar qatnashchilarini badal to‘lovlarini to‘lashi, ishlab chiqarish jarayonlarini kooperatsiyalashdan tushgan foydani taqsimlashda ularni ishtirok etishi, aksiya va obligatsiyalarga mablag‘larni investitsiyalash va ular bo‘yicha dividendlar va foizlar olish va h. k. ;  turli sug‘urta fondlarini tashkil etish va foydalanish bilan bog‘liq bo‘lgan moddiy ishlab chiqarish korxonalari va sug‘urta tashkilotlari o‘rtasida vujudga keladigan moliyaviy munosabatlar;  bank ssudalarini olish va qoplash, ular bo‘yicha foizlar to‘lash hamda ma’lum to‘lov evaziga vaqtincha foydalanish uchun bo‘sh pul mablag‘larini banklarga berish bilan bog‘liq bo‘lgan korxonalar va banklar o‘rtasida vujudga keladigan munosabatlar;  budjet va budjetdan tashqari fondlarni tashkil etish va foydalanish bilan bog‘liq bo‘lgan moddiy ishlab chiqarish va davlat o‘rtasida vujudga keladigan munosabatlar. Moliyaviy munosabatlarning bu guruhi budjetga, budjetdan tashqari fondlarga to‘lovlar, budjetdan moliyalashtirish va h. k.;  korxonalar bilan ularning yuqori boshqaruv tuzulmalari orasida vujudga keladigan munosabatlar. Bunga "vertikal" o‘zaro bog‘liqlik deyiladi, tarmoq ichki chegaralarida saqlanib qolgan moliyaviy resurslarning qayta taqsimlanishi. Yuqorida ko‘rsatilgan pul munosabatlari korxonalar moliyasining mazmunini hosil qilib, xo‘jalik subyektlarining jamg‘armalarini va pul daromadlarini tashkil etish, foydalanish va ularni moliya-bank tizimining majburiyatlarini bajarish uchun, kengaytirilgan takror ishlab chiqarish xarajatlarini moliyalashtirish, ishchilarni moddiy rag‘batlantirish va ijtimoiy xizmat ko‘rsatish bilan bog‘liq bo‘lgan pul munosabatlari deb aniqlash mumkin. Moddiy ishlab chiqarish sohasi noishlab chiqarish sohasini vujudga kelishiga imkon yaratadi. Moddiy ishlab chiqarish sohasi xalq xo‘jaligining asosiy sohasi bo‘lib, qiymat, ijtimoiy mahsulot va milliy daromadni vujudga keltiradi. Noishlab chiqarish sohasi esa, shu vujudga kelgan daromadni taqsimlanishida ishtirok etadi. Noishlab chiqarish sohasi - bu iqtisodiyotning moddiy boyliklar ishlab chiqarmaydigan tarmoqlari majmuidir. Ularga: uy-joy kommunal xo‘jaligi va aholiga maishiy xizmat ko‘rsatish, boshqarish, maorif, madaniyat va boshqa jamoat tashkilotlari kiradi. Noishlab chiqarish sohasida ham turli xarakterga ega bo‘lgan moliyaviy munosabatlar vujudga keladi va ularni quyidagi guruhlarga ajratish mumkin:  tarmoq (uning boshqaruv organi nomidan) yoki muassasani (tashkilotni) o‘zini budjet bilan pul munosabatlari. Ular asosida budjet mablag‘lari hisobidan tarmoq pul fondlari tashkil etiladi (ta’lim, sog‘liqni saqlash, madaniyat va boshqalar). To‘lov asosida faoliyat ko‘rsatayotgan tashkilotlar budjetga belgilangan to‘lovlarni o‘tkazishlari mumkin;  yuqori boshqaruv organlari bilan ularga qarashli muassalar (tashkilotlar) o‘rtasida hamda oxirgilarni ichida vujudga keladigan munosabatlar. Ular xo‘jalik subyektlarini ixtiyorida tarmoq fondlaridan foydalanish, maqsadli pul fondlarini tashkil etish bilan birga sodir bo‘ladi, masalan ish haqi, kapital ta’mirlash va h. k. Muassasalar va tashkilotlar ichida, ish haqi va iqtisodiy rag‘batlantirish fondini tashkil etish va sarflash hamda pul mablag‘larini maqsadli yo‘nalishlar bo‘yicha qayta taqsimlash bilan bog‘liq bo‘lgan moliyaviy munosabatlardir.  turli tarmoq xo‘jalik subyektlari o‘rtasida vujudga keladigan pul munosabatlari, shuningdek budjetdan tashqari fondlarni tashkil etish va foydalanish bilan bog‘liq bo‘lgan moliyaviy munosabatlar;  xo‘jalik subyektlari bilan xizmatni iste’mol qiluvchilar va homiylar o‘rtasidagi pul munosabatlari. Ular asosida noishlab chiqarish sohasidagi muassasalar va tashkilotlarning moliyaviy manbalari tashkil etiladi. Nomoddiy ishlab chiqarish ham moliyani tashkil etilishiga ta’sir etadi va moliya jismoniy va yuridik shaxslarga xizmat ko‘rsatish jarayonini ifoda etadi. Xizmat ko‘rsatishni turli-tumanligi va iste’molchilarga ularni taqdim etish xarakteri bir turda bo‘lmasligidan kelib chiqib, noishlab chiqarish sohasidagi muassasalar va tashkilotlar to‘lov yoki to‘lovsiz faoliyat ko‘rsatishlari mumkin. Bu pul fondlarini tashkil etish tartibiga va manbalariga, ulardan foydalanish tamoyillari va yo‘nalishlariga ta’sir etadi. Noishlab chiqarish sohasining ko‘p tarmoqlarida yuqori malakali, odatda oliy ma’lumotli ishlovchilar tashkil etadi. Shuning uchun noishlab chiqarish soha aqliy mehnatni eng ko‘p to‘planishi bilan ajraladi va umumiy xarajatlar ichida eng katta miqdori bo‘lib, ularga xizmat ko‘rsatganlari uchun ish haqi to‘lashga sezilarli darajada mablag‘ ajratiladi. Noishlab chiqarish sohasining, odatda, o‘z daromadlari bo‘lmagan muassasalar uchun pul mablag‘lari davlat budjetidan ajratiladi yoki uni smetali moliyalashtirish deyiladi. Smetali moliyalashtirish muassasani hamma xarajatlarini qoplash uchun davlat budjetidan ajratilgan pul hajmini aniq bir maqsadga qaratilganligi va choraklarga taqsimlanishini aniqlaydi. 4. Tijorat tashkilotlari va notijorat tashkilotlarining moliyasi Yuridik shaxs – fuqarolik huquqi subyekti, fuqarolik-huquqiy munosabatlari ishtirokchisi. O‘z mulkida, xo‘jalik yuritishida yoki operativ boshqaruvida alohida mol- mulkka ega bo‘lgan hamda o‘z majburiyatlari yuzasidan ushbu mol-mulk bilan javob beradigan, o‘z nomidan mulkiy yoki shaxsiy nomulkiy huquqlarga ega bo‘la oladigan va ularni amalga oshira oladigan, majburiyatlarni bajara oladigan, sudda da’vogar va javobgar bo‘la oladigan tashkilot yuridik shaxs hisoblanadi. Yuridik shaxslar mustaqil balans yoki smetaga ega bo‘lishlari kerak. O‘zbekiston Respublikasining fuqarolik qonun hujjatlariga muvofiq, foyda olishni o‘z faoliyatining asosiy maqsadi qilib olgan (tijorat tashkiloti) yoki foyda olishni ana shunday maqsad qilib olmagan tashkilot (notijorat tashkilot) yuridik shaxs bo‘lishi mumkin. Tijorat tashkiloti bo‘lgan yuridik shaxs xo‘jalik shirkati va jamiyati, ishlab chiqarish kooperativi, unitar korxona va qonunlarda nazarda tutilgan boshqacha shaklda tuzilishi mumkin. Notijorat tashkiloti yuridik shaxs jamoat birlashmasi, ijtimoiy fond va mulkdor tomonidan moliyaviy ta’minlab turiladigan muassasa shaklida, shuningdek qonunlarda nazarda tutilgan boshqacha shaklda tashkil etilishi mumkin. Yuridik shaxslarning yuqoridagidek farqlanishidan kelib chiqib, ularning moliyasini ham ikkita sohaga ajratish mumkin: tijorat korxonalari moliyasi va notijorat tashkilotlar moliyasi. Bu ikki guruh xo‘jalik yurituvchi subyektlarning moliyasi tadbirkorlik faoliyatini tashkil qilish shakli, daromadlar va xarajatlarni shakllantirishi, mulkka egalik qilishi, majburiyatlarni bajarishi, soliqqa tortilishi bilan bog‘liq holda o‘zining xususiyatlariga ega. Tijorat tashkilotlari va korxonalarining moliyasi, moliya tizimining asosiy bo‘g‘ini bo‘lib, YaIM qiymatini yaratish, taqsimlash va ishlatish jarayonlarini qamrab oladi. Ular, asosan yalpi ijtimoiy mahsulot va milliy daromad yaratiladigan, moddiy ishlab chiqarish sohasida faoliyat yuritadilar. Tijorat tashkilotlari va korxonalarining moliyasi – bu xususiy kapitalni, maqsadli pul fondlarini shakllantirish, ularni taqsimlash va ishlatish jarayonidagi tadbirkorlik faoliyatini olib borishda yuzaga keladigan pul munosabatlari. Tijorat tashkilotlari va korxonalari moliyasining funksiyalari huddi umumdavlat moliyasinikidek, ya’ni taqsimlash va nazorat. Ikkala funksiya ham uzviy bog‘langan. 1. Taqsimlash funksiyasining vositasida ta’sischilarning qo‘yilmalari hisobiga birlamchi kapitalni shakllantirish, ularni ishlab chiqarishga avanslashtirish, kapitalni takror ishlab chiqarish, daromadlar va moliyaviy resurslarni taqsimlanishida alohida tovar ishlab chiqaruvchilarning, xo‘jalik subyektlarining va to‘laligicha davlatning manfaatlarini optimal hisobga olinishini ta’minlovchi asosiy mutanosibliklarni yaratish amalga oshadi. Moliyaning taqsimlash funksiya bilan tijorat tashkilotlari va korxonalarining pul fondlarini olinayotgan daromadlarni taqsimlanishi va qayta taqsimlanishi orqali shakllanishi bilan bog‘liq. Ularga: ustav kapitali yoki ustav fondi, zahira fondi, qo‘shimcha kapital, jamg‘arish fondi, iste’mol fondi, valyuta fondi va b. kiradi. Taqsimlash munosabatlari jamiyat manfaatlariga to‘laligicha bo‘lgani kabi, alohida xo‘jalik yurituvchi subyektlarning, ularning xodimlarini, aksionerlarni, kredit va sug‘urta institutlarini ham manfaatlariga taalluqlidir. Shuning uchun, birlamchi vazifa – ularni optimal tashkil qilish. Bu vazifani bajarilishiga moliyaning nazorat funksiyasi yordam beradi. Mablag‘lar normal doiraviy aylanishining buzilishi, mahsulot ishlab chiqarish, ishlar bajarish, xizmatlar ko‘rsatish xarajatlarining ortib ketishi bilan xo‘jalik yurituvchi subyektning va to‘laligicha jamiyatning daromadlari pasayadi. Bu esa, ishlab chiqarish jarayonidagi kamchiliklardan, ishlab chiqarish samaradorligiga taqsimlash munosabatlarining yetarlicha ta’sir qilmayotganligidan guvohlik beradi. Moliyaviy ko‘rsatkichlarning tahlili xo‘jalik faoliyati natijalarini baholash va zarurat bo‘lganda moliyaviy natijalarni yaxshilash maqsadidagi moliyaviy ta’sir choralarini ko‘rish imkonini beradi. 2. Nazorat funksiyasining obyektiv asosi – mahsulot ishlab chiqarish va sotish, ishlar bajarish va xizmatlar ko‘rsatish xarajatlarini qiymat hisobi, daromadlar va pul fondlarini shakllanish jarayoni. Moliya, taqsimlash munosabatlari sifatida, takror ishlab chiqarish jarayonini moliyalashtirish manbalari bilan ta’minlaydi (taqsimlash funksiyasi) va bu bilan takror ishlab chiqarish jarayonining barcha davrlarini: ishlab chiqrish, ayirboshlash, iste’mollarni yaxlit bog‘laydi. Biroq, daromadlarni mahsulot ishlab chiqarish, ishlar bajarish va xizmatlar ko‘rsatish jarayonida yaratilgan va ularni sotishdan so‘ng olinganidan ortiq taqsimlash va ishlatishning ilojisi yo‘q. Xo‘jalik subyekti tomonidan olinadigan daromadlarining hajmi uning kelajakda rivojlanish imkoniyatlarini belgilaydi. Korxonaning raqobatbardoshligi, uning moliyaviy barqarorligi ishlab chiqarishning samaradorligiga, xarajatlarning qisqartirilishiga va moliyaviy resurslardan oqilona foydalanishligiga bog‘liq. Xo‘jalik yurituvchi sub’yekt faoliyati ustidan moliyaviy nazoratni quyidagilar amalga oshiradi: ■ bevosita xo‘jalik yurituvchi subyektning o‘zi, moliyaviy ko‘rsatkichlarni har tomonlama tahlil qilish, moliyaviy rejalarni bajarilishining borishini, mahsulot (ishlar, xizmatlar) sotishdan tushumlarning o‘z vaqtida kelishini, tovar-moddiy qiymatliklarni yetkazib beruvchilar, buyurtmachilar va mahsulot iste’molchilari, davlat, banklar va boshqa kontragentlar (shartnomaviy munosabatlarning bir tomoni) oldidagi majburiyatlarni bajarilishini nazorat qilish yo‘li bilan; ■ aksiyadorlar va aksiyalarning nazorat paketiga ega bo‘lganlar, pul mablag‘larini samarali joylashtirish, foyda olish va dividendlar to‘lanishi ustidan nazorat qilish yo‘li bilan; ■ soliq organlari, budjetga soliqlar va boshqa majburiy to‘lovlarni o‘z vaqtida va to‘la to‘lanishini nazorat qiladi; ■ O‘zR Moliya vazirligining nazorat-taftish xizmati, budjet mablag‘laridan foydalanuvchi korxonalar va tashgkilotlarning moliyaviy-xo‘jalik faoliyatini nazorat qiladi; ■ tijorat banklari, ssudalar berish va qaytarishda, boshqa turdagi bank xizmatlarini ko‘rsatishda; ■ mustaqil auditorlik firmalari, auditorlik nazoratlarini o‘tkazishda. Tijorat tashkilotlari va korxonalari xo‘jalik faoliyatining ijobiy moliyaviy natijasi moliyaviy resurslarni boshqarishda qo‘llanilayotgan shakl va usullarning samarali ekanligidan dalolat bersa, aksincha, salbiy natija yoki uning yo‘qligi moliyaviy resurslarni boshqarishdagi, ishlab chiqarishni tashkil etishdagi kamchiliklardan va korxonani bankrot bo‘lish ehtimolidan dalolat beradi. Tijorat tashkilotlari va korxonalarining moliyaviy munosabatlari xo‘jalik faoliyatining asoslari: xo‘jalik mustaqilligi, o‘zini-o‘zi moliyalashtirish, moddiy manfaatdorlik, moddiy javobgarlik, moliyaviy zahiralar bilan ta’minlash bilan asoslangan ma’lum tamoyillar bo‘yicha quriladi. Xo‘jalik mustaqilligi tamoyili moliya sohasidagi mustaqilliksiz amalga oshirilishi mumkin emas. Xo‘jalik yurituvchi subyektlar, mulkchilik shaklidan qat’iy nazar, iqtisodiy faoliyat sohasini, moliyalashtirish manbalarini, foyda olish maqsadida pul mablag‘larini joylashtirish yo‘nalishlarini mustaqil belgilaydilar. Bozor tijorat tashkilotlari va korxonalarini kapital qo‘yishning yangi sohalarini qidirib topishni, iste’mol ehtiyojiga mos keluvchi egiluvchan ishlab chiqarishni yaratishni rag‘batlantiradi. Tijorat tashkilotlari va korxonalari qo‘shimcha foyda olish maqsadida boshqa xo‘jalik yurituvchi subyektlarning ustav kapitalini shakllanishida ishtirok etib, ularning, davlatning qimmatli qog‘ozlarini sotib olish shaklidagi qisqa muddatli va uzoq muddatli investitsiyalar xarakteridagi investitsiyalarni amalga oshirishlari mumkin. Biroq, to‘la xo‘jalik mustaqilligi to‘g‘risida gapirish mumkin emas, chunki davlat ular faoliyatining ma’lum tomonlarini tartibga solib turadi. Demak, tijorat tashkilotlari va korxonalarini turli darajadagi budjetlar bilan o‘zaro aloqalari qonunchilik bilan o‘rnatiladi. Mulkchilikning barcha shaklidagi tijorat tashkilotlari va korxonalari qonunchilik tartibida o‘rnatilgan stavkalarga mos tarzda tegishli soliqlarni to‘laydilar, budjetdan tashqari fondlarni shakllanishida ishtirok etadilar. Davlat amortizatsiya siyosatini ham belgilab beradi. O‘zini-o‘zi moliyalashtirish tamoyili. Bu tamoyilning amalga oshirilishi – xo‘jalik yurituvchi subyektning raqobatbardoshligini ta’minlovchi tadbirkorlik faoliyatini asosiy shartlaridan biri. O‘zini-o‘zi moliyalashtirish mahsulot ishlab chiqarish va sotish, ishlar bajarish va xizmatlar ko‘rsatish xarajatlarini to‘laligicha o‘zi qoplashi, ishlab chiqarishni rivojlantirish uchun investitsiyalarni o‘ziningi pul mablag‘lari va zarurat bo‘lganda bank va tijorat kreditlari hisobiga amalga oshirilishi tushuniladi. Rivojlangan bozor munosabatlariga ega davlatlarning o‘zini-o‘zi moliyalashtirish darajasi yuqori bo‘lgan korxonalarining xususiy kapitali 70% va undan ko‘pni tashkil qiladi. Moddiy manfaatdorlik tamoyili. Bu tmoyilnnig obyektiv zarurligi tadbirkorlik faoliyatining asosiy maqsadi – foyda olish bilan asoslanadi. Tadbirkorlik faoliyatining natijalaridan manfaatdorlik nafaqat uning ishtirokchilarida, balki to‘laligicha davlatda ham namoyon bo‘ladi. Bu tamoyilning amalga oshirilishi korxonaning alohida xodimlariga yuqori darajada mehnatga haq to‘lash bilan ta’minlanishi mumkin. Korxona uchun bu tamoyil davlat tomonidan optimal soliq siyosatini, iqtisodiy asoslangan amortizatsiya siyosatini olib borilishi, ishlab chiqarishni rivojlanishi uchun iqtisodiy shart-sharoitlarni yaratilishi natijasida amalga oshishi mumkin. Korxonaning o‘zi bu tamoyilning amalga oshishiga yangitdan yaratilgan qiymatni taqsimlashda, iste’mol fondi va jamg‘arma fondini shakllantirilishida iqtisodiy asoslangan mutanosibliklarga rioya qilish bilan yordam berishi mumkin. Davlatning manfaatlari korxonalarning rentabelli faoliyati bilan, ishlab chiqarishning o‘sishi va soliq intizomiga rioya qilinishi bilan ta’minlanishi mumkin. Moddiy javobgarlik tamoyili moliyaviy-xo‘jalik faoliyatini yuritish va uning natijalari uchun ma’lum javobgarliklar tizimining mavjudligini bildiradi. Bu tamoyilni amalga oshirishning moliyaviy usullari turli xildir va qonunchilik bilan tartibga solinadi. Shartnomaviy majburiyatlarni, hisob-kitob intizomini, olingan kreditlarni qaytarish muddatlarini, soliq qonunchiligi va shu kabilarni buzgan korxonalar penya va jarimalar to‘laydilar. Rentabelli bo‘lmagan, o‘zining majburiyatlari bo‘yicha javob bera olmaydigan korxonalarga bankrotlik tadbirlari qo‘llanilishi mumkin. Korxonalarning rahbarlari soliq qonunchiligini buzilishi yuzasidan ma’muriy javobgarlikka egadirlar. Korxonalar va tashkilotlarning alohida xodimlariga brakka yo‘l qo‘yganligi uchun jarimalar tizimi, mukofotlardan mahrum qilish, mehnat intizomini buzganligi uchun ishdan bo‘shatish choralari qo‘llaniladi. Moliyaviy zahiralar bilan ta’minlash tamoyili biznesga qo‘yilgan mablag‘larni qaytmaslik havfini mavjudligi bilan asoslanuvchi tadbirkorlik faoliyatining shartlari bilan xarakterlanadi. Bozor munosabatlari sharoitida tavakkalchilikning oqibatlari tadbirkorning o‘ziga yuklanadi, chunki u o‘zi ishlab chiqqan dasturini o‘zining tavakkalchiligi asosida ixtiyoriy va mustaqil amalga oshiradi. Bundan tashqari, xaridorlar uchun iqtisodiy kurashda tadbirkorlar o‘zining mahsulotlarini pullarini o‘z vaqtida qaytmaslik tavakkalchili bilan ham sotishga majbur bo‘ladilar. Korxonalarning moliyaviy qo‘yilmalari ham qo‘yilgan mablag‘larni o‘z vaqtida qaytmaslik yoki ko‘zlangandan oz daromad olish tavakkalchiligi bilan ham bog‘liqdir. Va nihoyat, ishlab chiqarish dasturlarini ishlab chiqishda bevosita iqtisodiy hatoliklarga ham yo‘l qo‘yilishi mumkin. Mazkur tamoyilning amalga oshishi xo‘jalik yuritishning noqulay davrlarida korxonaning moliyaviy holatini mustahkamlash imkoni beruvchi moliyaviy zahiralarni va turdagi fondlarni shakllantirish hisoblanadi. Notijorat tashkiloti tijorat tashkilotidan, avvalambor, faoliyatining maqsadi bo‘yicha farq qiladi. Tijorat tashkilotining asosiy maqsadi – foyda olish bo‘lsa, notijorat tashkiloti esa, quyidagi maqsadlarda tashkil etiladi: • ishtirokchilarning moddiy (mulkiy) ehtiyojlarini qondirish maqsadida (matlubot kooperativlari); • ma’naviy yoki o‘zga nomoddiy ehtiyojlarni qanoatlantirish uchun (jamoat birlashmalari); • xayriya, ijtimoiy, madaniy, ma’rifiy yoki boshqa ijtimoiy foydali maqsadlar (jamoat fondlari); • boshqaruv, ijtimoiy-madaniy vazifalarni yoki tijoratchilikdan iborat bo‘lmagan boshqa vazifalarni amalga oshirish uchun (muassasalar). Notijorat tashkilotiga quyidagicha ta’rif berish mumkin. Notijorat tashkiloti (NTT) – bu foyda olish maqsadida emas, balki ishtirokchilarning moddiy (mulkiy) ehtiyojlarini qondirish, ma’naviy yoki o‘zga nomoddiy ehtiyojlarni qanoatlantirish, xayriya, ijtimoiy, madaniy, ma’rifiy yoki boshqa ijtimoiy foydali maqsadlar, boshqaruv, ijtimoiy-madaniy vazifalarni yoki tijoratchilikdan iborat bo‘lmagan boshqa vazifalarni amalga oshirish uchun tuzilgan yuridik shaxs. Shuni ta’kidlash joizki, fuqarolik qonunchilik NTTlarga tadbirkorlik faoliyati bilan shug‘ullanishga ruxsat beradi, agarda u notijorat tashkilotni tashkil etish maqsadlariga erishishga yo‘naltirilgan va bu maqsadlarga mos kelsa. Notijorat tashkilotlarning huquqiy maqomi O‘zR Fuqarolik kodeksi normalari (1-qism, 4- bob, 3-§) bilan beligilanadi. Yuridik shaxs sifatida NTT to‘la huquqli huquq subyekti hisoblanadi. Boshqacha so‘z bilan aytganda, har qanday NTT uning faoliyati maqsadlariga mos keluvchi fuqarolik huquqlariga va faoliyati bilan bog‘liq bo‘lgan majburiyatlarga ega. Yuridik shaxs sifatida notijorat tashkilot quyidagi belgilarga ega bo‘lishi kerak: • o‘z mulkida yoki operativ boshqaruvida alohida mol-mulkka ega bo‘lishlik; • bu mulklar bilan o‘zining majburiyatlari bo‘yicha javobgar bo‘lish (muassasalardan tashqari; • o‘z nomidan mulkiy yoki shaxsiy nomulkiy huquqlarga ega bo‘la olishlik va ularni amalga oshira olishlik, majburiyatlarni bajara olishlik, sudda da’vogar va javobgar bo‘la olishlik; • mustaqil balans yoki smetaga ega bo‘lishlik. Tashkiliy-huquqiy shakllari bo‘yicha NTTlar matlubot kooperativlariga, jamoat birlashmalariga, jamoat fondlariga, muassasalarga bo‘linishi mumkin. Matlubot kooperativi (MK)- ishtirokchilarning moddiy (mulkiy) ehtiyojlarini qondirish maqsadida fuqarolarning a’zolikka asoslangan ixtiyoriy birlashmasi matlubot kooperativi hisoblanib, bu birlashuv uning a’zolari tomonidan o‘z mulkiy (pay) badallarini qo‘shish yo‘li bilan amalga oshiriladi. MK boshqa NTTlar bilan solishtirganda alohida maqomga ega. MK o‘zining faoliyatini ishtirokchilarning moddiy (mulkiy) ehtiyojlarini qondirish maqsadida olib boradilar (misol uchun, uy-joy-qurilish kooperativlari, mulkdorlar kooperativlari (shirkatlari) va b.). boshqa NTTlar esa, boshqa ijtimoiy (nomoddiy) manfaatlarga ega bo‘lishlik uchun tuziladi. Jamoat birlashmalari (JB) - ma’naviy yoki o‘zga nomoddiy ehtiyojlarni qanoatlantirish uchun o‘z manfaatlarining mushtarakligi asosida qonunda belgilangan tartibda birlashgan fuqarolarning ixtiyoriy birlashmalari. Jamoat birlashmalari o‘z ustavlarida nazarda tutilgan ishlab chiqarish yoki o‘zga tadbirkorlik faoliyatini amalga oshirishga haqlidirlar. Jamoat fondlari - fuqarolar va (yoki) yuridik shaxslar tomonidan ixtiyoriy mulkiy badallar qo‘shish asosida tashkil etilgan, xayriya, ijtimoiy, madaniy, ma’rifiy yoki boshqa ijtimoiy foydali maqsadlarni ko‘zlaydigan, a’zoligi bo‘lmagan nodavlat notijorat tashkiloti. Muassasalar - boshqaruv, ijtimoiy-madaniy vazifalarni yoki tijoratchilikdan iborat bo‘lmagan boshqa vazifalarni amalga oshirish uchun mulkdor tomonidan tashkil etilgan va to‘la yoki qisman moliyaviy ta’minlab turiladigan tashkilot. Yuridik shaxslar birlashmalari. Tijorat tashkilotlari o‘zlarining tadbirkorlik faoliyatlarini muvofiqlashtirish, shuningdek mushtarak mulkiy manfaatlarini ifoda etish hamda himoya qilish maqsadida notijorat tashkilotlar hisoblanuvchi uyushmalar (ittifoqlar) va o‘zga birlashmalariga birlashishlari mumkin. Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari. Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari yuridik shaxs sifatida fuqarolik-huquqiy munosabatlarning qatnashchilaridir. Ijtimoiy-madaniy xususiyatga, jamoat tartibini saqlash, boshqaruv va mudofaga taalluqli bo‘lgan rang-barang xizmatlarni ko‘rsatayotgan xo‘jalik subyektlari notijorat asosida faoliyat ko‘rsatayotgan muassasa va tashkilotlarni tashkil etadi. Rejali iqtisodiyot davrida ushbu muassasa va tashkilotlar xizmatining qariyb barchasi bepul ko‘rsatilar edi. Keyingi-yillarda aholini ijtimoiy-madaniy tadbirlarga bo‘lgan talabini sifatli va o‘z vaqtida ta’minlash maqsadida pullik xizmat ko‘rsatish sohalari ham kengaya boshladi. Iqtisodiyotni notijorat sektori muassasa va tashkilotlarining moliyaviy mablag‘lari – bu o‘z faoliyatini amalga oshirish va kengaytirish uchun turli manbalar hisobidan shakllantiriladigan pul mablag‘lari. Notijorat asosida faoliyat ko‘rsatayotgan muassasa va tashkilotlar moliyaviy resurslarining shakllanishi ikki xususiyatga bog‘liq bo‘ladi. 1. Ko‘rsatayotgan xizmatlar ko‘rinishi. 2. Iste’molchiga yetkazib berilishi (pullik yoki bepul). Ayrim xizmatlar iste’molchilarga faqat bepul ko‘rsatiladi, boshqalari – pullik, qolganlari esa, ham pullik, ham tekinga ko‘rsatiladi. Mamlakatning jamiyatga to‘laligicha xizmat ko‘rsatuvchi davlat boshqaruvi va mudofaasi sohasida har qaysi fuqaro va huquqiy shaxs bunday xizmatlarni tekinga iste’mol qiladi. Bularni moliyalashtirishning yagona manbai bo‘lib budjet mablag‘lari hisoblanadi, lekin shuni yoddan chiqarmaslik kerakki, bu mablag‘lar xizmat ko‘rsatayotgan xodimlarni to‘laligicha ijtimoiyiqtisodiy hayotini qondira olishi va hech ham tijorat asosida faoliyat ko‘rsatayotgan muassasa va tashkilotlardagi o‘rtacha ish haqidan kam bo‘lmasligi lozim. Aks holda bu sohada xizmat ko‘rsatayotgan xodimlar ichida xizmatiga nisbatan loqaydlik, korrupsiya kabi salbiy illatlar tomir otishi tabiiydir. Yuqorida keltirganimizdek, ayrim muassasa va tashkilotlar notijorat asosida faoliyat ko‘rsatayotgan bo‘ladi, ammo keng ommaga pullik xizmat ko‘rsatadilar. Jumladan, teatr, kinoteatr, advokatlar, notarial idora va boshqalar. Zero, mazkur xo‘jalik subyektlariga budjetdan mablag‘ ajratilsada, u e’tiborli xususiyatga ega emas. 5. Jamoat tashkilotlari va birlashmalari moliyasi Jamoat tashkilotlari mamlakat siyosiy jamoat tizimining ajralmas qismidir. Bu tashkilotlar odamlarning bitta mutaxassislikka yoki ijtimoiy guruhga, bir xil maqsadlarga, qiziqish yoki umumfuqarolik masalalarini hal qilishda bir xil yondashuvligi, g‘oyaviy maqsadlar uchun birlashishi asosida vujudga keladi. Bizning mamlakatimizda bir qancha jamoat tashkilotlari faoliyat yuritadi: kasaba uyushmalari, siyosiy partiyalar, ijodiy uyushmalar, sport va boshqa o‘z xohishiga ko‘ra birlashgan jamiyatlar, maxsus tashkiliy shakl asosida birlashgan va keyingi yillarda keng tarqalgan maqsadli fondlar va hayriya fondlari misol bo‘ladi. Jamoat tashkilotlari moliyasi quyidagi munosabatlarni o‘z ichiga oladi:  jamoat tashkilotlari va ularning a’zolari o‘rtasidagi jamoatga kirish va a’zolik badallarini to‘lash, shuningdek jamoat tashkiloti bo‘yicha har xil to‘lovlar va imtiyozlarni qo‘llash;  jamoat tashkilotlarining korxonalar, ishlab chiqarish birlashmalari va tashkilotlar bilan moliyaviy munosabatlari. Korxonalar tomonidan xayriyalar, shuningdek har xil madaniy tadbirlar va ko‘rgazma, festivallar o‘tkazish uchun mablag‘lar ajratish;  jamoat birlashmalari ichida fondlarni tashkil qilish va foydalanish bo‘yicha (ish haqi fondi, kapital qo‘yilmalar) munosabatlar;  yuqori va quyi turuvchi jamoat tashkilotlari o‘rtasida daromadlarini yuqori tashkilotga o‘tkazish yoki yuqori tashkilotdan yordam olish;  jamoat tashkilotlari va ularga bo‘ysinuvchi xo‘jalik-ishlab chiqaruvchi tashkilotlar o‘rtasidagi moliyaviy munosabatlar. Jamoat birlashmalarining moliya rejasidagi daromad qismi jamoatga kirish va a’zolik badallaridan, xo‘jalik asosidagi karxonalarning faoliyatidan va pulli tadbirlar asosida yuzaga keladigan daromadlardan tashkil topadi. Ijodiy birlashmalarni moliyalashtirish manbai bo‘lib, shuningdek korxona va tashkilotlar foydasidan ajratiladigan maxsus pul ajratmalari ham bo‘lishi mumkin. O‘zbekiston Respublikasining amaldagi qonunchiligi bo‘yicha bu ko‘rinishdagi foydadan ajratmalar daromad solig‘idan ozod etilgan. Keyingi-yillarda jamoat birlashmalari faqat tekinga emas, balki pulli xizmatlar doirasini kengaytirmoqda (sport seksiyalarini tashkil etish, tikuvchilik kurslarini tashkil etish va h. k.) va bu tadbirlar ular daromad manbasini kengaytirmoqda. Bundan tashqari ayrim jamoat birlashmalari daromadlari tarkibida davlat budjetidan ajratmalar ham bo‘lishi mumkin. Jumladan, ko‘ngilli sport jamiyatlariga jismoniy tarbiyani rivojlantirish uchun mablag‘lar ajratilar edi. Biroq, mazkur manba hozirgi vaqtda deyarli ishlatilmayapti. Jamoat tashkilotlari va birlashmalari moliyaviy rejalarining xarajatlar qismida jamoat birlashmalari asosiy faoliyati bilan bog‘liq bo‘lgan va ular apparatini saqlash bilan bog‘liq bo‘lgan, kapital qurilish va kapital ta’mirlash bilan, ma’muriy xo‘jalik xarajatlari bilan bog‘liq bo‘lgan xarajatlar aks ettiriladi. Kasaba uyushmalari - ishlab chiqarishda, xizmat ko‘rsatish va madaniyat sohasida faoliyatining umumiy manfaatlari bilan bog‘liq bo‘lgan mehnatkashlarni birlashtiruvchi ommaviy tashkilotlardir. Ular "Kasaba uyushmalari" to‘g‘risidagi qonunga asosan faoliyat yuritadilar. Hozirgi kunda Kasaba uyushmalarining umumiy konfederatsiyasi tashkil etilgan (KUUK). Bozor iqtisodiyoti sharoitlarida kasaba uyushmalari ishchi va xizmatchilarning manfaatlarini, ayniqsa, davlat va tadbirkorlar bilan mehnat shartnomasi tuzish vaqtida himoya qilishga qaratilgan. Kasaba uyushmalari mehnatkashlar moddiy va kasbiy holatiga aloqador bo‘lgan barcha qonun loyihalarini (masalan, aholi bandligi to‘g‘risidagi, ijtimoiy-ta’minot va ijtimoiy himoya to‘g‘risidagi qonunlar) ishlab chiqishda faol ishtirok etishlari lozim. Kasaba uyushmalari mehnatkashlar mehnat sharoitlari, turmush tarzi va dam olishlarini tashkil etish va yaxshilash uchun harakat qiladilar. Kasaba uyushmalari moliyasini tashkil qilish, asosan, o‘zida jamoat birlashmalari moliyasiga xos bo‘lgan xususiyatlarni aks ettiradi. Kasaba uyushmalari va ularga bo‘ysunuvchi korxona va tashkilotlar quyidagi uch tur pul munosabatlarini o‘zida mujassamlashtiradi: - kasaba uyushmalari va uning a’zolari o‘rtasidagi munosabatlar. Ular ikki tomonli xarakterga ega, ya’ni a’zolar kirish va a’zolik badallarini to‘laydi va ikkinchi tomondan kasaba uyushmalaridan har xil moddiy va moliyaviy yordam oladilar;